Son Oyun

44

Çıktığımız kafeye 5-10 dakika uzaklıkta bir dövme salonuna gelmiştik. Ve ben tam şuan ilk kez gördüğüm şekilsiz bir dövmeci abi tarafından fotoğraf çekiliyordum. Sebebi? Bilmiyordum.

Ali içeri geçmiş, dövme yapacak olan çocuk da karşımda dikilmişti. Hayır portre mi yaptıracak diyeceğim ama boydan çekiyordu şekilsiz çocuk beni.

Birkaç poz aldıktan sonra oturabileceğim bir yer gösterip Ali'nin yanına başlamaya gitti. Ben de gösterdiği yere oturup etrafı izlemeye başladım.

Yanında olmak istemiştim ama izin vermemişti Ali. Öff illa çatlayayım. Zaten tek kelime de etmemişti.. Bittikten sonra konuşacağız deyip durdu..

Saat daha 4 bile olmamıştı. Dövme meselesini akşama kadar uzun uzun konuşabilirdik. Ve tabi konuşamadığımız kalan her şeyi de.

Şekilsiz dövmeci çocuğun dediğine göre bütün hazırlıklar önceden yapıldığından iğnesi cartı curtu çok uzun sürmeyecekti. Ben de beklerken çatlamamak için Meriç'e mesaj atmıştım.

Ben: Kızılcığıııım

Ben: Görümcenle nasıl gidiyor 

Kızılcık:

Kızılcık: muazzam

Kızılcık: bakar mısın benimleyken nasıl mutlu

Kızılcık: bir fotoğrafınızı çekeyim dedim verdiği poza bak kızın

Ben: AJJDEKKDEOEKE haykırıyorum Meriç

Kızılcık: Ya İrem gülme ya

Kızılcık: Bu kız beni ne zaman sevecek

Kızılcık: saçlarımı seviyor ama beni asla...

Ben: kıyamam sana ben ya 

Ben: Allah'tan senden büyük değil öyle düşün bir de

Kızılcık: düşünemiyorum düşünme yetimi kaybettim

Kızılcık: neyse ben bulacağım bir yol

Kızılcık: Siz ne yaptınız asıııııl

Ben: Ben bu cephede yaşananlara eve döndüğümde anlatma hakkımı kullanıyorum 

Kızılcık: oha

Kızılcık: oha kesin manyak şeyler oldu

Kızılcık: Meriç ölsün burada

Kızılcık: ipucu ver bari hadi

Kızılcık: atkıları verdin mi nereye gittiniz ne yaptınız sürpriz neymiş o merak edilen yer neresiymiş

Ben: Meriç son beş mesajını beş saniyede filan yazdın kızım bir dur ya 

Ben: Akşam sana uğrayacağım merak etme