Red Strings of Fate (Haunted Series 2)

Strings 43: Goodbye

Bumangon na ako at sinimangutan siya. "Anong gagawin ko sa'yo bossing?"

Ngumiti lang siya at pinahid ang mga luha ko. "I heard your coat saved me."

Pinasadahan ko ng tingin ang katawan niya, the doctors said two bullets hit his shoulder that's why he's in a sling. Isa sa gilid ng kanyang tiyan, at isa sa hita. I wouldn't say it saved him dahil andami niyang tama.

I need to make it indestructible.

"Not enough TJ. What if you get shot again, and a bullet would really kill you? Ano na?" Pinasadahan ko uli ng tingin ang mga sugat sa kanyang katawan at hindi na napigilang bumulong, "Putangina ng mga Itasaki na 'yun."

"We aren't sure if Itasaki organized the shoot-out last night, baby."

Gulo akong napatingin sa kanya. "Pero nakita ko yung lalake. Siya 'yun."

I won't ever forget that face from the yacht, and now, last night—that frightening smile.

Kuji Shio

Thankfully, alam ng mga tao ang kanyang mukha at pangalan mula sa impormasyong ibinahagi ni papa.

"Sandali... anong ibig sabihin na hindi Itasaki?"

"He was aiming it at you. Your grandfather wouldn't want you dead... Hera speculates he separated from the brotherhood's wishes and is acting out."

Dahil lumabas sa publiko ang totoong pangalan at mukha niya.

"Paano siya sure na hindi talaga ang lolo namin ang nag utos?"

"I'm not disregarding possibilities, but she was insistent."

"Is that... good?"

"Na hindi isang yakuza clan ang kalaban natin? Yes."

Pero kahit hindi na Itasaki ang umaatake sa'min, babalik at babalik pa rin siya kasi mukhang ako ang kanyang target.

"James... I'm still alive. He won't give up."

"He's not."

Kumunot ang noo ko. "Ano?"

"He's dead." Paliwanag pa niya, "Nahabol nila ang van. It crashed on a sidewalk, and he was inside, dead."

Napagtanto kong ito ang pinag uusapan ng tatlo sa labas.

Hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman. "He's really dead?"

"Shot on the head dead."

Napanganga ako.

"Totoo?"

"As far as I know, he hasn't cloned himself to fake his death."

Hindi ko alam kung bakit ako nagdududa. Siguro dahil hindi ako makapaniwala na patay na ang lalaking bumabagabag sa bangungot ko.

I don't like that I'm supposed to trust those judgments when he still feels alive.

"To assure you, I'll check it personally to confirm."

Mabilis akong umiling sa kanya, "'Wag muna nating pag usapan, you need to rest baby."

~~~

Nakasakay kami sa kotse pauwi. Magkatabi kami ni TJ dito sa likod, tahimik. Nakatingin ako sa labas, tinitingnan ang mga tao nang biglang lumiko ang kotse at malakas na bumangga sa isang poste.

Hinawakan agad ako ni TJ at napatingin ako sa harap kung saan nagmamaneho si Allan.

Biglang sumalampa ang kanyang katawan sa steering wheel. Sumabog ang ulo mula sa bala na lumapos sa salamin ng sasakyan.