Sorry. Sorry. Sobrang bagal ng update. T________________T
Chapter 43
“Sir,” bati sa kanya ng isang naka-uniform na lalaki. Inabot ni Levi ang susi ng sasakyan niya. Hindi ako makapagsalita sa sobrang kaba. Hinila ako ni Levi papasok sa bahay. Binati siya ng ilang katulong.
Mukhang naghahanda na sa pagtulog ang iba. Siguro ay bumangon lang sila para kay Royce. Oh,God! Royce!
“Where is he?” Tanong ni Levi sa isa sa kanila. Bahagya pa itong tumungo bago sumagot.
“Sa kwarto po, Sir.” Mukhang takot na takot siya. Lalo yong nakadagdag sa kaba ko.
“Ayos lang ba siya?”
“S-Sir… hindi po namin siya m-malapitan…”
“Alright. Kami na bahala. Matulog na kayo.”
Tumango ulit ito bago umalis sa harap namin. Nauna na kong tumaas sa kwarto ni Royce. Naaalala ko pa naman kung na’san ‘yon. Medyo bukas ang pinto. May iilang katulong na nasa labas. Parang hindi nila alam kung anong gagawin nila.
“Sir Levi!” Napatingin pa sa’kin ang tumawag kay Levi bago binaling ang atensyon sa likod ko. “Mabuti naman po at nakarating agad kayo. Si Sir Royce po…”
“Ako na ang bahala.” Narinig kong sabi ni Levi. Lumapit agad ako sa pinto ng kwarto niya. Madilim sa loob. Halos hindi ko na maaninag. Nakikita ko lang na may nakaupo sa kama niya. Sigurado akong siya yon. “Matulog na kayo.”
“S-Sir…”
“’Wag kayong mag-alala. Kasama ko ang girlfriend niya.”
Dahil don, napatingin agad ako sa kanila. Nanlaki ang mga mata nila tapos medyo tumungo. Geez!
Umalis din agad sila tulad ng utos ni Levi. Dahan-dahan kong binuksan ng tuluyan ang pinto ng kwarto ni Royce. Hindi siya gumalaw. Nakaupo siya habang ang siko ay nasa hita. Tinakpan niya ng kamay ang mukha niya.
“Get out.” Narinig kong sabi niya. Gosh! He’s fine. Royce is fine. And he wants me out. Bumigat ang dibdib ko. Hindi niya ko kelangan dito. Bakit ba ko sumama kay Levi?
“C’mon, Hailey. Lumapit ka. May kukunin lang ako sa baba. Hindi ka sasaktan niyan.” Bulong niya sa tenga ko. Tumango ako bago lumapit ulit. Lumabas ng kwarto si Levi.
Nasa gilid lang ako ni Royce.Natatakot na baka kapag gumalaw ako ay masigawan niya ko. Dahan-dahan akong umupo sa sahig. Sinilip ko ang mukha niya. Nanlaki ang mata ko nang makitang may sugat sa gilid ng labi niya. Hindi na ko nagdalawang isip. Tinanggal ko agad ang kamay niya sa mukha niya.
Nakita ko ang galit sa mata niya ng tumingin siya sa’kin pero napaltan din agad ‘yon ng takot nang makita ako.
“A-Anong nangyari sa’yo?” Hinawakan ko ang mukha niya. May sugat siya sa pisngi at gilid ng labi niya. Hindi pa masyadong magaling ang sugat niya nung nagkagulo sa school tapos eto, meron na naman. Namumula ulit ang pasa niya at dumudugo naman ang kamay niya. Bakit hindi ko agad napansin yon?
