Not edited.
Beth POV.
"I love you sweetheart. I love you so much." Saad nito saka hinalikan ang ulonan ko.
"Mahal din kita."
Nang marinig nito ang aking sinagot, nararamdaman ko na lamang na sinakop nito ang mga labi ko.
Sa una ay nagulat ako pero nang mag sink ang paghalik nya sa akin ay hindi ko mapigilang mapapikit. Hindi ko mapigilan mapadala sa halik nya, hanggang sa halikan rin ko sya pabalik.
Agad niyang hinawakan ang panga ko para mas mahalikan ako ng maayos. Sa una ang halik nito ay ramdam ko ang kanyang emosyon. Parang idinaan niya sa halik na ito ang kanyang pagmamahal. Bawat hagod ng kanyang labi sa aking labi ay banayad at puno ng pag-iingat.
Pero kalaunan ay naging mabilis at mapangahas ang mga halik nito.
Kaya agad kong yinakap ang dawalang braso sa kanyang leeg para kumuha ng suporta.
Mas naging marahas ang halik nito. Parang kulang pa, kaya naramdaman ko nalang ang pagpasok ng kanyang dila loob ng bibig ko at napasinghap ako dahil dun.
Hindi ko masabayan sa una pero hindi nagtagal ay natutunan kong sundin ritwal ng kanyang mga labi.
He was kissing me now torridly, at hindi na ako makahinga dahil hindi man lang ako nito binigyan ng pagkakataon makakuha ng hangin. Bawat buka ng mga labi ko ay agad niyang sinusundan. Parang kapag hindi nakalapat ang mga bibig ko sa kanya ay agad niya itong hinahanap.
Pero sa pagkakataong ito, siya rin ay nangangailan ng hangin kaya ito lumayo sa akin ng konti. Akala ko ay titigil na sya pero nang makalanghap sya ng hangin, agad niyang hinuli uli ang aking mga labi.
Ang kaninang kamay niya na nasa panga ko, ngayon ay nasa batok ko na. At isa pa niyang kamay ay yumakap sa bewang ko.
Parang dito nya ibinuhos ang mga araw at taon na hindi kami magkasama.
Parang wala syang pakialam kahit na nasa isang public place kami. Humahalik sya na parang nauuhaw at hindi nakainom ng ilang araw.
Sa sobrang uhaw nya kung humalik naramdaman kong nag-iinit ang aking katawan. Hindi ko alam kung dahil ba ito sa balot kong katawan ng mga balabal? O sandyang nag-iinit ako sa halik nya.
Pinutol nya ang aming halikan at dinantay ang noo nya sa noo ko.
Hinawakan ko ang kanyang mukha para haplusin. Pero hindi lang pala ako nakaramdam ng init, maging sya ay mainit rin.
"I love you Beth, so much. And I don't want to make a live show here." Anito saka ako hinalikan sa noo at hinila paalis dito.
Pumara kami ng cab at nagpahatid sa hotel na tinutuluyan namin.
Habang sa sasakyan kami hindi nito tinigilan kapipisil ang kamay.
Nanggigigil sya.
Nang makarataing kami sa tapat ng hotel agad na binayaran ni Clark ang driver at dali-dali akong hinila papasok sa loob, may nabangga pa nga sya dahil sa pagmamadali. At hindi man lang ito humingi ng paumanhin.
"I'm sorry, sorry."
Saad ko sa binangga niya habang hinihila ako.
Nang makarating kami sa elevator ay agad niya pinindot ang up botton. Hindi pa nga ito nakuntento sa pagpindot ng isa, sunod sunod nya itong pinindot. Pati button ng elevator ay pinanggigilan nito.
"Uy tama na. Baka masira mo pa yan." Ani ko.
"Ang bagal eh." Saad niya at saka ngumiti.
"May gumagamit pa po kasi kaya mabagal." Sagot ko sa kanya. Hindi na ito sumagot pero kinuha nito ang kamay kong nakahawak sa kanya at dinala sa mga labi niya. Hinahalik- halikan nito ang kamay ko.
At nang sa wakas bumukas rin ang elevator at nagsipag labasan ang mga sakay nito. Agad kaming pumasok sa loob at pinindot nito ang floor kung nasaan ang suite namin.
Wala kaming nakasabay dito sa loob kaya wala anuman sa kanya na hilahin ako at hinalikan.
Ang lalim nito kung humalik, para inaabot nito ang kalaliman ng bibig ko.
Pakiramdam ko kahit ang hininga ko ay hinihigop din nya.
Nilagay ko ang kamay ko sa dibdib nya para itulak sya. Kailangan ko ng hangin, ang lakas makahingal kung humalik ito.
Sa una ayaw pa niyang magpaawat kaya mas nilakasan ko ang pagtulak sa kanya.
"S-sandali lang Clark. Awat muna. Baka may biglang pumasok dito." Saad ko habang hinihingal. Ang kamay ko ang nasa dibdib pa rin niya.
Kung ako hinihingal, siya naman ay parang wala lang sa kanya.
Tumango lamang ito at tumayo sa tabi ko. Pero hinawakan niya uli ang isa kong kamay.
Ilang sandali pa ay nakarating na kami sa floor ng aming kwarto.
Buti nga at walang taong umabang para gumamit ng elevator.
Nang makarating kami sa loob, agad niyang nilock ang pinto at mabilis na lumapit sa akin. Dinakma nito ang mga labi ko at walang pakundangan humalik.
Kumapit ako sa batok niya para hindi ako mawalan ng panimbang. Ang isa nitong kamay ay nakaalalay sa aking bewang at isa pa ay nasa batok ko.
He was kissing me fully, parang numipis ang mga labi ko sa paraan ng kanyang paghalik.
Pero hindi ko magawang magreklamo dahil noon pa man ay pinangarap ko kung paano mahalikan ng isang Clark Villanclara.
At ngayon ay natutupad na.
Kahit nangangapa ay pilit ko sinasabayan siya sa paghalik. Ibang klase siya kung humalik dahil buong bibig ko ay sakop niya.
Mula sa aking mga labi bumaba ang kanyang mga halik sa aking panga, pababa sa aking leeg. Medyo nagtagal siya doon, dahil kinakagat-kagat pa nito ang balat ko. Sigurado akong naglagay siya ng mga marka. Parang minamarkahan na niya ako.
Napasinghap ako dahil kinakagat niya ang leeg ko. Medyo masakit pero may kalakip na sarap.
Mas kumapit ako sa paghawak sa kanya batok dahil doon.
Hindi nagtagal ay bumaba uli ang mga halik niya sa aking balikat ay tumigil sa ibabaw ng aking dibdib.
Doon mas lumakas ang kakaibang damdaming nararamdaman ko.
Napaisip ako habang ang isa kong kamay ay humahaplos sa kanyang buhok.
Ito na ba yun? Mangyayari na ba ito sa amin?
Ibibigay na ba namin sa isa't-isa ang mga sarili namin?
Dapat ibibigay ko ang sarili ko sa taong mahal ko. At mahal ko si Clark.
Mas lumakas ang pagsingap ko nang maramdaman kong hinalikan niya ang isang dibdib ko kahit na may saplot pa ito.
"Ahh Clark!"
Oh my!! Hindi na nagpapigil si Clark, hinalikan nito ang dibdib na naaayon sa kanya.
Hindi hindi alam kung bakit, pero biglang rumistro ang nangyari sa London.
Naalala ko ang marahas at magaspang na kamay na humahaplos sa aking katawan. Ang bigat at masakit na pagpisil sa aking katawan, kahit ang mga halik nito na mapang-angkin at mapagparusa ay rumirehistro akin.
Pilit ko itong winawaglit sa isipan ko pero parang itong slideshow na nagrereplay sa utak ko.
Biglang nawala ang init na nararamdaman ko at napalitan ng pangamba at takot.
Kaya pinilit kong itulak sya dibdib.
Pero sumige pa rin ito. He was kissing my breast savagely. Parang uhaw na uhaw ito. Napadaing ako sa sakit dahil sa dahas ng mga labi nito sa pag angkin ng dibdib ko. Naramdaman ko ang ngipin niya sa bawat hagod nito.
"C-clark s-sandali lang." Daing ko habang wala itong tigil. Mas lalo lang akong napasinghap nang dinakma ng isang kamay nito ang isang ko pang dibdib. Dahil dun mas napalibutan ng takot ang pakiramdam ko.
Mas linakasan ko pa ang pagtulak sa kanya.
"Clark s-stop!.. Clark!"
Ilang sandali pa ay tumigil ito at tumingin sa akin. Para itong natauhan. Nakita nito ang pag-aalinlangan ko. Maging ang takot kong mukha ay malamang makikita nito.
"Oh shit! Shit!"
Mura niya sa paos na boses.
Ang mga mata nito ay nag-aalab. Nagpipigil at nagkokontrol.
Sa totoo lang, nag-aalinlangan ako. Baka kasi hindi niya ako dahan-dahanin. Ramdam ko na kasi naramdaman ko noong nasa London. Ang takot sa bawat haplos at halik. Baka kunin niya ako sa marahas na paraan tulad ng mga halik niya. Nanggigigil sya, sobra siya kung makagigil.
"You're scared, aren't you?" Mukhang nabasa nito ang nasa isip ko.
"Tell me sweetheart, tell me."
"B-baka l-lang kasi na m-."
"You're not ready, I understand." Putol nito sa sasabihin ko. Unti-unti niya akong binitawan.
Inalalayan pa ako para makaupo sa hulihan ng kama. Tumabi ito sa akin.
Inayos ko ang aking damit dahil bahagyang nakalas ito dahil sa pinaggagawa niya.
Siya naman ay tahimik lamang. Ang mga kamay nito ay nakatukod sa kama at nakayuko.
Unti unti naging regular ang paghinga ko.
Pinatong ko ang aking kanang kamay para ipatong sa balikat niya.
Malalim ang paghinga nito.
"Clark -"
"I'm sorry sweetheart, nadala lang ako. Sorry for being aggressive. Sorry for not being gentle to you. Sorry kung nabigla kita sa paraan ng pag- angkin sa'yo. Sorry sweetheart." Saad nito habang nakatingin sa akin. Pero ang bawat sa salita nito ay may diin.
"I'm sorry for being a jerk again. Sorry... Sorry... I'm sorry hindi ko sinasadya."
Ilang sandali ang lumipas bago sya kumilos at lumuhod sa harapan ko. Kinuha nito ang kamay ko. Inabot nito ang baba ko para magsalubong kami ng tingin. Pagkatapos ay hinaplos ang mukha ko.
"Are you mad at me, sweetheart?" Tanong nito sa malumanay na tono.
Umiling ako.
"Are you afraid of me, sweetheart?"
Hindi na ako sumagot sa pagkakataong ito.
Narinig ko ang malalim na buntong hininga niya.
Lupaypay itong umalis sa harapan ko at isinandal ang likod sa paanan ng kama. Yumuko at ikinuyom ang mga kamay nang mariin. Makikita ang mga ugat nito sa sobrang pagkariin sa sariling kamay.
Alam kong hindi naman nito sinasadya ang nangyari.
Umalis ako sa pagkaupo ko sa kama at lumipat sa harapan niya.
Kinuha ko ang nakakuyom niya mga palad at sinubukan buksan. Sinunod naman nito at saka ko ipinaghugpong ang kamay ko sa kanya. Naramdaman kong nagrelax ang kamay niya dahil dun.
"Clark it's okay, I understand. Hindi mo naman ginusto yun eh, sabi mo nga nadala ka lang at naiintindihan ko yun. Hindi mo sinsadya kaya wag kanang magalit sa sarili mo." Ani ko.
Umangat siya ng tingin sa akin.
"Pero natakot kita."
Kimi ko syang nginitian.
"Nagulat at nataranta lang ako."
Umangat ang kamay ko para haplosin ang mukha nya. Ang lungkot ng mukha niya, ang mga mata niya ay puno ng pagsisisi.
Lumapit ako sa kanya at lumuhod sa harap nya. Yinakap ko ang kanyang ulo at idinikit sa aking tiyan para iparating na okay na. Na wag na syang mag-alala.
Ramdam kong iyanakap niya ang kanyang braso sa aking bewang. Mahigpit ang pagkakayap niya sa akin.
"I'm sorry sweetheart. I'm sorry. Sinabi kong hindi ko kita sasaktan pero hindi ko nagawa. Nasaktan kita."
"Shhh hindi mo naman ako sinaktan ah.. Sabi ko naman sa'yo natakot at nabigla lang ako. Kaya wag mo nang isipin mo yun. At sabi mo nga hindi mo sinasadya at nadala ka lang at naiintindihan ko yun. Kaya wag mo nang pahirapan ang sarili mo okay?"
Ani ko habang sinusuklay ang buhok niya gamit ang kamay ko.
Pero siya naman ay mas lalong lang hinigpitan ang pagkayakap sa akin.
"Please don't hate me..don't hate me..don't hate me...don't hate me..don't hate me.." Sunod sunod nitong saad habang nakayap. Ang lungkot at nagmamakaawa ang boses nito.
"Hey tama na, wag mo nang isipin ang nangyari. Wala na sa akin yun. Kalimutan mo na yun, okay?" Ani ko saka inangat ang kanya mukha para magkatiningan kami.
"Okay? Kakalimutan mo na yun ha. Sabihin mo sa akin, sabihin mo."
Pagkukumbinsi ko sa kanya.
Matagal itong sumagot, tumitig lang ito sa akin. Hindi ko alam kung ano ang iniisip nito pero ang mga titig nito ay malalim.
Hinawakan ko sya sa magkabilaang panga nito, naghihintay sa kanyang sasabihin.
"Hindi ka galit?"
Umiling lang ako.
Sa pagkakataong ito, nakita ko syang ngumiti. He was relieved.
"Thank you sweetheart. Kakalimutan ko na yun. Thank you."
Saad nito at isinandal ang kanyang ulo sa aking tiyan. Hinalikan din nita ito at saka mas yumakap pa lalo.
Ilang sandali rin na ganito ang aming posisyon bago namin maisipang kumain.
Hindi na kami bumaba o lumabas kundi nag-order lamang.
Ramdam ko na uli na bumalik sa kanyang huwisyo si Clark at naisipan kong manood na lang kami ng movie habang kumakain. Pumayag naman ito, ayaw rin kasi nitong lumabas dahil bukas na ang uwi namin at kailangan naming magpahinga.
To be continued.....
Please don't forget to vote, share and comment. Every vote, share at comment po kasi ay nakakainspire para magsulat. Thanks folks...