[Unicode]
ရန်ရိတစ်ယောက် စိတ်ပူသွားရပြီး၊ ဆဲကာပြောတော့သည် :
" ရေပိုက်ကို မလွှတ်နဲ့လို့ မင်းအဖေငါ ပြောခဲ့တယ်မလား၊ ရေပိုက်ကို မလွှတ်နဲ့လို့ !ေ-ာက်လုပ်မလုပ်ချင်ကြတော့ဘူးလား ?!"
စွန်းတင့်ယိက မေးလိုက်သည် :
" သူ အကူအညီတောင်းပြီလား၊ ပျောက်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ ?!"
" မတောင်းဘူး။ နှစ်မိနစ်မရှိသေးဘူး။
" နှစ်ယောက်တစ်ဖွဲ့ ကြိုးချည်ပြီးတော့ သွားရှာကြ။ ငါ နောက်တစ်ခေါက်ထပ်ပြောမယ်၊ တစ်ယောက်ထဲလှုပ်ရှားခွင့်မပြုဘူး။ တစ်ယောက်ထဲထပ်လှုပ်ရှားလို့ကတော့ အထုပ်သိမ်းပြီး အိမ်ပြန်မောင်းထုတ်ခံရမယ်မှတ် !"
မိမိ၏အောက်ဆီဂျင်ပမာဏကို ရန်ရိ တစ်ချက်ကြည့်ကြည့်လိုက်သည်။
" ကိုယ့်အောက်ဆီဂျင်ဘူးရဲ့ကျန်တဲ့ပမာဏကို အားလုံး သတိထားကြမယ်။ 10% ပဲကျန်တော့တဲ့အချိန်ကျရင် လာခဲ့တဲ့အတိုင်းပြန်သွားပြီးတော့ ဘူးကိုသွားလဲမယ်။ ဒီနေရာရဲ့မြေအနေထားက ရှုပ်တော့ အချိန်လုံလုံလောက်လောက်ချန်ထားမှဖြစ်မယ်။ "
" ဟုတ် !"
" စွန်းတင့်ယိ၊ မင်း သူတို့လေးယောက်ကို ခေါ်သွားပြီးတော့ အားဝန်ကို သွားရှာ။ ရေပိုက်အတိုင်းစမ်းပြီးတော့ အနောက်ကိုပြန်ဆုတ်သွား။ သတင်းရတာနဲ့ ချက်ချင်းအသိပေး။ တခြားလူသုံးယောက်က ငါနဲ့ရှေ့ဆက်သွားမယ်။ "
" ဟုတ် !"
ကံဆိုးမှုထဲက ကံကောင်းမှုမှာ ဤတစ်ခေါက်တွင် သူတို့သည် လမ်းမပျောက်တော့ဘဲ၊ မြောက်ဘက်ဂိတ် 1 ကို ရှာတွေ့သွားတော့သည်။ သို့သော် သူတို့သည် ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်ကမြင်ကွင်းနှင့် ပထမထပ်၏ရှု့ထောင့်တို့အရ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြခြင်းသည်။ တကယ်တမ်းတော့ မြောက်ဘက်ဂိတ် 1 သည် မီး၏အနောက်ဘက်တွင် ကွယ်နေသေးပြီး၊ သာမန်မျက်လုံးနှင့်မြင်ရန် ခက်ပေသည်။
လီဆာ့က အသက်ပြင်းပြင်းရှူရင်းပြောလာသည် :
" ကျွန်မတို့မှာ မီးသတ်ပိုက်တစ်ချောင်းပဲရှိတော့ ဖြတ်သွားလို့မရမှာကို စိုးမိတယ်။ "
သည်တစ်ခေါက်တွင် အနောက်၌ကာကွယ်ပေးမည့်ဒုတိယမီးသတ်ပိုက်မရှိသဖြင့် ရန်ရိသည် စွန့်စားပြီးတော့မဝင်ရဲချေ။ သို့သော် လိပ်တံခါးသည် အရှေ့ဘက်မဝေးသည့်နေရာတွင် ကျိန်းသေရှိနေပေသည်။ အကယ်၍ ဒုတိယမီးသတ်ပိုက်ကို စောင့်နေမည်ဆိုလျှင် အချိန်က ခွင့်မပြုလောက်ချေ။ တစ်အနေဖြင့် မီးသည် ပိုပို၍ကြီးလာနိုင်ပြီး နောက်ဆုံးတွင် ထိန်းချုပ်၍မရသည်အထိဖြစ်သွားနိုင်သည်။ နှစ်အနေဖြင့် သူတို့၏အောက်ဆီဂျင်ဘူးသည် ခုနစ်လွှာရှိလိပ်တံခါးကို ချသည်အထိ မတောင့်ခံနိုင်မည်ကို စိုးရပေသည်။ ဘူးကို သွားလိုက်လာလိုက်နှင့် လဲနေရသဖြင့် နှောင့်နှေးသွားသည့်အချိန်သည် သူတို့ လိပ်တံခါးကိုချနိုင်မည့်အချိန်ကို အလဟဿဖြစ်သွားစေနိုင်ပေသည်။
ရန်ရိ :
" ဌာနချုပ်၊ အခု လေဦးတည်ရာက ဘယ်ဘက်လဲဗျ ?"
" လေက အနောက်တောင်ကိုဦးတည်နေတယ်။ "
ရန်ရိသည် အနောက်ဘက်ရှိပြတင်းပေါက်ကို ညွှန်ပြလိုက်ပြီး :
" ပစ္စည်းတစ်ခုခုကို ရှာပြီးတော့ အဲဤဒီပြတင်းပေါက်ကို ခွဲလိုက်။ ငါတို့အတွက် အချိန်နည်းနည်းယူပေးနိုင်လောက်တယ်။ "
" ကောင်းပါပြီ။ "
ချွေးယိစန့်သည် ဘေးပတ်ပတ်လည်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး၊ ခွေးခြေတစ်လုံးကို ရွှေ့လာခဲ့သည်။
ရန်ရိသည် ဝေါ်ကီတော်ကီမှတစ်ဆင့်ပြောလိုက်သည် :
" ဝမ်မန်၊ ဝမ်မန်။ "
" ရှိတယ်၊ ပြော။ "
" ငါတို့ခြောက်လွှာစင်္ကြံကို မီးသတ်ပိုက်တစ်ချောင်း လောက်ကူညီပေးနိုင်မလား ?"
ဝမ်မန်၏အသံမှာ ပြင်းထန်စွာမောဟိုက်နေပြီး၊ လည်ချောင်းကလည်းခြောက်နေသဖြင့် လူသံနှင့်မတူတော့ပေ :
" ငါ လူတွေကိုရွှေ့ပေးနေတုန်းမလို့ ခွဲထွက်လို့မရဘူး။ မင်း ဌာနချုပ်ကိုရှာပြီးတော့ စီစဥ်ခိုင်းလိုက်ပါ။ "
ရန်ရိသည် ဌာနချုပ်လိုင်းသို့ ထပ်ပြောင်းလိုက်ပြီး :
" ခေါင်းဆောင်ချန်၊ အရာရှိချုပ်၊ ခြောက်လွှာက မီးက သိပ်ကြီးလွန်းတယ်။ ကျွန်တော်တို့မှာ မီးသတ်ပိုက်တစ်ချောင်းတည်းရှိတာမလို့ အကူအညီတောင်းခံပါတယ်။ "
" မင်း ခဏနေဦး။ ရှီးကျောင်းတပ်ဖွဲ့ယန်ကြွယ် ခြောက်လွှာစင်္ကြံကို အကူညီပေးနိုင်မလား ?"
" အရာရှိချုပ်ကို အစီရင်ခံပါတယ်၊ ကျွန်တော်ကူပေးနေတဲ့မီးသတ်ပိုက်နှစ်ချောင်းက လေးလွှာနဲ့ငါးလွှာမှာ ကူနေပါတယ်။ ခြောက်လွှာကို......တစ်မိနစ်လောက်ပဲ အချိန်ပေးနိုင်လိမ့်မယ်။ "
" တစ်မိနစ်ဆိုရတယ်။ "
ရန်ရိ ပြောလိုက်သည်၊
" ချွေးယိစန့်၊ မင်း ငါ့အမိန့်ကိုနားထောင်ပြီးမှ ထပ်ခွဲ။ ယန်ကြွယ်၊ မင်း နေရာမယူခင် ငါ့ကို အသိပေး။ "
" ကောင်းပြီ။ "
ယန်ကြွယ်သည် ဌာနချုပ်လိုင်းမှ ရန်ရိ၏သီးသန့်လိုင်းသို့ ပြောင်းလိုက်ပြီး၊
" စစ်ဟွော်၊ ခြောက်လွှာ၊ ခုနစ်လွှာကမီးက အရမ်းအရမ်းကိုကြီးတာ။ မင်း ဒီစွန့်စားမှုကို စွန့်စားမှာသေချာလား ?"
" ငါ သိတယ်၊ အချိန်က မလောက်တော့ဘူး။ "
အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် အဆောက်အအုံ A တွင် ခုနစ်ထပ်သာရှိသည့်အတွက်ကြောင့် မီးတောက်က ခုနစ်လွှာသို့ရောက်သည်နှင့် အမြင့်နေရာလွတ်မရှိတော့ချေ။ အောက်ဆီဂျင်လိုအပ်နေသည့်အခြေအနေတွင် မီးသည် မီးလောင်လွယ်သည့်ပစ္စည်းကို ရှာလိမ့်ပေမည်။ ၄င်းသည် ရေပြင်ညီတွင်ရှိနေသည့်အဆောက်အအုံ B ပင်။ သို့ဖြစ်၍ စင်္ကြံမီးသည် အထက်သို့တက်လေလေ မီးလောင်တာပိုပြီးပြင်းထန်လေလေဖြစ်သည်။ ဤသည်ကလည်း သူ ခြောက်လွှာနှင့်ခုနစ်လွှာကို ရွေးခြယ်ရသည့်အကြောင်းအရင်းပင်။
" ရေဖြန်းကားနှစ်စီးသုံးစီးလောက်က အခင်းနေရာကို ရောက်နေပြီ။ တကယ်လို့ မင်း ငါးမိနစ်လောက်ထပ်စောင့်နိုင်မယ်ဆိုရင် မင်းကို ရေအမြောက်တစ်ခုခွဲပေးလို့ရနိုင်လောက်တယ်။ "
" ငါက စောင့်နိုင်တယ်။ ငါ့ရဲ့အောက်ဆီဂျင်ဘူးက မစောင့်နိုင်ဘူး၊ မီးကလည်း မစောင့်နိုင်ဘူး။ "
ရန်ရိသည် လေးလံနေသည့်အသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်၊
" အတွေ့အကြုံအရ၊ အခင်းနေရာအပေါ် ငါ့ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်အရဆိုရင် ခြောက်လွှာနဲ့ခုနစ်လွှာက မီးရောင်တလက်လက်နဲ့လောင်တော့မှာ။ ခုနတုန်းက မျက်နှာကြက်က စပြီးပြုတ်ကျလာပြီ။ အကယ်၍ မီးပြင်းအားကို ထိန်းချုပ်ချင်တယ်ဆိုရင် အဓိကကျတဲ့ချိန်က လာမဲ့ဆယ်မိနစ်အတွင်းမှာပဲ။ "
ယန်ကြွယ် အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ရှူသွင်းလိုက်ပြီး :
" မင်း သတိထားဦး၊ ငါ့ရဲ့မီးသတ်ပိုက်က နေရာယူပြီးပြီ။ "
" ကောင်းပြီ၊ ရေဖွင့်။ "
ရန်ရိသည် ချွေးယိစန့်အား အော်ပြောလိုက်သည်၊
" ချွေးယိစန့်၊ ရှောင်ဖို့သတိထား၊ ခွဲ !"
ချွေးယိစန့်သည် ခွေးခြေကို မပြီး အနောက်ဘက်မှန်ပြတင်းပေါက်သို့ ပစ်ထည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ဆန့်ကျင်ဘက်လဲကျသွားခဲ့သည်။
ခွေးခြေက မှန်ကိုခွဲလိုက်သည့်အခိုက်အတန့်တွင် ကွဲသွားသည့်ပြတင်းပေါက်အပေါက်မှာ မီးကို ဖုန်စုပ်စက်တစ်ခုနှယ် သွားစုပ်တော့သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ယန်ကြွယ်၏မီးသတ်ပိုက်ကလည်း ခြောက်လွှာစင်္ကြံသို့ဦးတည်ကာ ဖြန်းလေသည်။ ဘက်နှစ်ဖက်မှတစ်ချိန်တည်းတိုက်ခိုက်ခဲ့သဖြင့် အခန်းတွင်းရှိမီးပြင်းအားမှာ အတော်များများလျော့ကျသွားလေတော့သည်။
ချွေးယိစန့်သည် စံချိန်အမီဆုံးရှောင်တမ်းမှုကို ပြုလုပ်ခဲ့သော်ငြားလည်း၊ ယခုအချိန်တွင် လေက မီးကို အထောက်အကူပြုနေခဲ့သည်။ ဤအခိုက်အတန့်အတွင်းရှိ မီးတောက်၏ပြန့်နှံမှုနှုန်းမှာ တစ်စက္ကန့်တွင်မီတာတစ်ရာမျှရှိနေသောကြောင့် သူသည် အတွန်းဖယ်ခံလိုက်ရတော့သည်။
လီဆာ့နှင့်ရှောင်ချိုက်တို့သည် တဟုန်ထိုးပြေးတက်သွားပြီး သူ့၏ပခုံးကိုကိုင်လျက် သူ့အား ဆွဲထုတ်လာခဲ့သည်။ ရန်ရိ၏မီးသတ်ပိုက်ကလည်း သူ့ကိုယ်ပေါ်ရှိမီးများကို အချိန်မီငြှိမ်းလိုက်နိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူ့၏ကယ်ဆယ်ရေးဝတ်စုံမှာ နေရာအတော်များများတွင် လောင်သွားပြီဖြစ်သည်။
ချွေးယိစန့်သည် ကိုယ်ကိုပက်လက်လှန်လျက် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်လဲနေကာ၊ ဟောဟဲလိုက်ကာအသက်ရှူနေပြီး စကားတစ်ခွန်းမှပြောမလာခဲ့ချေ။
ရန်ရိသည် သူ့၏ပခုံးကို ကန်လိုက်ပြီး :
" ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ ?"
ချွေးယိစန့်က အကျယ်ကြီးအော်ပြောလိုက်သည် :
" ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး !"
" ကောင်းတယ်၊ ထ !"
ရန်ရိသည် ချွေးယိစန့်နှင့်ရှောင်ချိုက်တို့ကို မီးသတ်ပိုက်အပ်ခဲ့လိုက်ပြီး၊
" မင်းတို့နှစ်ယောက်က ဒီမှာ ကာပေးထား၊ ငါ လိပ်တံခါးကို သွားဆွဲချလိုက်မယ်။ "
" ဟုတ်။ "
မီးသတ်ပိုက်ဖြင့် လမ်းဖွင့်ပြီး၊ ရန်ရိသည် လိပ်တံခါးဆီသို့ အချိန်လုကာပြေးသွားတော့သည်။ ယန်ကြွယ်၏မီးသတ်ပိုက်သည် သူ့အား တစ်မိနစ်သာ အကူအညီပေးနိုင်သဖြင့် သူသည် လိပ်တံခါးကို ဤတစ်မိနစ်အတွင်းတွင် ချနိုင်မှရပေမည်။
ရန်ရိကိုယ်ပေါ်တွင်ဝတ်ထားသည့် အပူဒဏ်ခံဝတ်စုံသည် မီးဒဏ်ခံနိုင်သည်ဆိုသော်ငြားလည်း၊ သို့သော် ၄င်းသည် အသားကို သံဖြူပါးလွှာဖြင့်ပတ်ထားသကဲ့သို့ မလောင်နိုင်သော်လည်း ကင်ပြီးသားဖြစ်သွားနိုင်ပေသည်။ သီအိုရီအရဆိုလျှင် ဤအင်္ကျီသည် လူကို မီးဒဏ်မှ နှစ်မိနစ်မှသုံးမိနစ်အတွင်း လုံးဝအကာအကွယ်ပေးနိုင်ပေသည်။
ကံကောင်း၍ ဤလမ်းတိုတိုလေးတစ်ပိုင်းရှိမီးသည် လမ်းကြောင်းအပြောင်းခံရသည်က အပြောင်းခံရပြီး၊ အထိန်းချုပ်ခံရသည်က အထိန်းချုပ်ခံရခဲ့လေသည်။ သို့သော် ငရဲကဲ့သို့မြင့်မားလှသည့်အပူချိန်မှာမူ ပြောင်းလဲ၍မရချေ။ ထို့အပြင် မီးအပေါ်ရေလောင်းလိုက်ခြင်းကြောင့် ရေငွေ့များ၏အပူချိန်မှာ ဒီဂရီထောင်ချီမြင့်နေပြီဖြစ်သည်။
ထိုကဲ့သို့သော အစိမ်းလိုက်အကင်ခံရသည့် နာကျင်မှုမျိုးသည် စာစကားဖြင့်ဖော်ပြဖို့ရန်ခက်ခဲလှပေသည်။ သာမန်လူက အပူချိန်မြင့်သည့်အရာကို ထိတွေ့မိလျှင် တုံ့ပြန်မှုမှာ ရှောင်တိမ်းခြင်းဖြစ်သည်။ ရှောင်တာဝေးလေလေ ကောင်းလေလေဖြစ်သည်။ သိူ့သော် မီးသတ်သမားများမှာမူ နောက်မဆုတ်ဘဲ ရှေ့သို့ဆက်တိုးဝင်ရလေသည်။
ရန်ရိသည် နောက်အံသွားများကို ကြိတ်ရင်း၊ သူ အမြန်ဆုံးရောက်နိုင်သည့်နှုန်းဖြင့် လိပ်တံခါးအရှေ့သို့ " ပြေး " သွားပြီး၊ hand break ကို သံတူရွင်းဖြင့်သွားဖိလိုက်သည်။ ဦးခေါင်းအထက်က တကျွိကျွိအသံနှင့် သတ္တုအချင်းချင်း အပြင်းအထန်ပွတ်တိုက်မိသည့် နားအူလောက်သည့်အသံမြည်လာသည်ကိုသာ ကြားလိုက်ရသည်။ သို့သော် လိပ်တံခါးက ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ကျလာသည့် မျှော်မှန်းထားသည့်ဖြစ်ရပ်မှာမူ မဖြစ်ခဲ့ပေ။
ရန်ရိ ခေါင်းတစ်ချက်မော့ကြည့်လိုက်သောအခါ၊ လိပ်တံခါး၏ပတ္တာမှာ တစ်ခုကကျနေပြီး၊ တစ်ခုကညပ်နေလေသည် !
" မင်းမေ-ိုးလိုက်တော့ !"
ရန်ရိတစ်ယောက် အကျယ်ကြီးအော်ဆဲတော့သည်။ Hand break ကို သူ အစွမ်းကုန်ကြိုးစားပြီးတော့ ဖိလေသည်။ သို့သော် ထိုပတ္တာမှာ တုပ်တုပ်မျှမလှုပ်ချေ။ လိပ်တံခါးတစ်ခုလုံးသည် စောင်းလျက်တစ်ဝက်ကျသွားခဲ့သည်။
" ခေါင်းဆောင်ရန်၊ ညပ်နေပြီ။ ပတ္တာကို ဖြတ်မှရတော့မယ် !"
ချွေးယိစန့် အော်ပြောလိုက်သည်။
" တစ်ယောက်လာ !"
စင်္ကြံတံခါးမှာ အလွန်မြင့်ပြီး တစ်ယောက်တည်းနှင့် ဘယ်လိုမှမမီနိုင်ပေ။ ကျန်သည့်လူတွေကို သူကြည့်လိုက်သောအခါ အကုန်လုံးမှာ အပူဒဏ်ခံဝတ်စုံကို မဝတ်ထားကြပေ။ သူ ခဏမျှတွေဝေသွားတော့သည်။ အပူဒဏ်ခံဝတ်စုံကိုဝတ်ထားပြီးတော့ ဒီနေရာကိုလာတာတောင်မှ နာကျင်မှုက မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်နေတာ၊ ကယ်ဆယ်ရေးဝတ်စုံပဲ ဝတ်ထားမယ်ဆိုရင်......
" ကျွန်မ သွားမယ် !"
လီဆာ့ အော်ပြောလိုက်သည်၊
" ကျွန်မက အပေါ့ဆုံးပဲ။ "
ယခုအချိန်တွင် ကျန်နေသည့်လူသုံးယောက်ထဲ၌ ချွေးယိစန့်၏ကယ်ဆယ်ရေးဝတ်မှာ ခုနတုန်းကမှ ပျက်စီးသွားပြီဖြစ်သဖြင့် မီးအနားထပ်ကပ်၍ မဖြစ်တော့ချေ။ သို့မဟုတ်ပါက မဖုံးထားသည့်နေရာများသည် အရေပြားသုံး-လေးလွှာလောက် သေချာပေါက်အဖတ်လိုက်ကွာလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ ရှောင်ချိုက်၏ခန္ဓာကိုယ်မှာ မြင့်ပြီးဝကာ ရန်ရိထက်တောင်မှ ပိုလေးသေးပေသည်။
မကြာခင်တွင် အချိန်တစ်မိနစ်ကုန်သွားတော့မည်ဖြစ်သဖြင့် ရန်ရိလည်း ထိုမျှဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပေ။ သူ လက်ယက်အော်ခေါ်လိုက်သည် :
" အမြန်ပြေးလာခဲ့ !"
လီဆာ့သည် ပခုံးပေါ်ရှိ ရေပိုက်၊ အသက်ကယ်ကြိုး၊ searchlight တို့အပြင် အောက်ဆီဂျင်ဘူး စသည့် လေးလံသည့်ပစ္စည်းများကို ပစ်ချလိုက်သည်။ အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ရှူသွင်းလိုက်ပြီး၊ ရန်ရိဆီသို့ အသက်ကိုအောင့်ကာ ပြေးသွားတော့သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ခါးက ပုဆိန်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
ရန်ရိသည် တစ်ဝက်ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ထားပြီး လက်အစုံကို ပိုက်ကွန်သဖွယ်ယှက်ထားလေသည်။ လီဆာ့သည် ခြေတစ်ဖက်ကို ရန်ရိ၏လက်ပေါ်သို့နင်းလိုက်ပြီး၊ ကျန်ခြေတစ်ဖက်ကို ရန်ရိ၏ပခုံးပေါ်သို့ နင်းလိုက်သည်။ ရန်ရိ တိုးတိုးလေးအော်လိုက်ပြီး၊ လီဆာ့၏ခြေကျင်းဝတ်ကို ကိုင်လျက်၊ ကြမ်းပြင်မှ ဖြေးဖြေးချင်းမတ်တပ်ထလိုက်သည်။
ဤသို့သောပတ်ဝန်းကျင်မျိုးတွင် သက်လုံအားသုံးစွဲမှုသည် ရေပိုက်ခေါင်းမှ ရေဖွင့်ချလိုက်သည်ထက်တောင်မှ ပိုမြန်ပေသည်။ ရန်ရိကိုယ်ပေါ်ရှိဝတ်စုံမှာ 40 ကီလိုလေးပေသည်။ လီဆာ့တွင် အောက်ဆီဂျင်ဘူးမပါသော်ငြားလည်း၊ သို့သော် ဝတ်စုံနှင့်ခန္ဓာကိုယ်အလေးချိန်ပေါင်းမှာ ကီလိုတစ်ရာမျှရှိလေသည်။ ရန်ရိ မတ်တပ်ထလိုက်သည့်အချိန်တွင် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းမှာ တုန်၍ပုံပျက်သွားကာ သုံး-လေးခေါက်မျှ ကွေးကျသွားခဲ့သည်။
သို့သော် နောက်ဆုံးတွင် သူ ရပ်နိုင်သွားခဲ့သည်။
လီဆာ့သည် အသက်ကိုအောင့်ထားလျက်၊ သူမ၏အရေပြားကို ဆွဲဖြဲနေသလိုမျိုးဖြစ်နေသည့် အပူချိန်မြင့်လှသည့်ပူလောင်မှုကို တင်းခံရင်း၊ ပုဆိန်ကို လွှဲကာ ပတ္တာဆီသို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းခုတ်လိုက်သည်။
တစ်ချက်၊ နှစ်ချက်၊ သုံးချက်။
ဘန်းခနဲအသံမြည်သွားပြီး၊ လိပ်တံခါးသည် ပတ္တာ၏ချည်နှောင်မှုမှလျော့သွားကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ လေးလံသွာကျသွားတော့သည် !
ရန်ရိ၏ခြေထောက်အစုံသည် ဝန်ကိုမတောင့်ခံနိုင်တော့ဘဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ဘုတ်ခနဲဒူးထောက်ကျသွားတော့သည်။ လီဆာ့၏ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်း ဟန်ချက်ပျက်သွားပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပြုတ်ကျသွားတော့သည်။
ရှောင်ချိုက်သည် အချိန်မီပြေးလာခဲ့ပြီး၊ လီဆာ့ကို ဖမ်းလိုက်သည်။
ရန်ရိမှာ ဟောဟဲလိုက်ရင်း :
" ခေါ်၊ သူ့ကို အရင်ခေါ်သွား။ "
ရှောင်ချိုက်သည် လီဆာ့ကို ဆွဲထုတ်သွားပြီး၊ သူ့အား အောက်ဆီဂျင်ဘူးကို အမြန်ဆုံးသောအလျင်ဖြင့် တပ်ပေးလိုက်သည်။ လီဆာ့သည် mask ကို ကိုင်လျက်၊ ဟောဟဲလိုက်ကာရှူနေခဲ့သည်။ အရေပြားပေါ်ရှိ ပြင်းထန်သည့်နာကျင်မှုသည် သူမအား ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် လူးလှိမ့်နေစေတော့သည်။
ရန်ရိသည် နံရံကိုထောက်လျက် မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ လိပ်တံခါးက စင်္ကြံမီးကိုခြားလိုက်ပြီဖြစ်သဖြင့် မီးပြင်းအားမှာ အများကြီးကိုလျော့သွားပြီဖြစ်သည်။ သူသည် ရဲဘော်များအနားသို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်သွားလိုက်သည်။
ချွေးယိစန့်မှာ ငိုသလိုလိုပြုံးသလိုလိုအမူအရာဖြင့် :
" ခေါင်းဆောင်ရန်၊ အားဝန်ကို ရှာတွေ့ပြီ။ အရောင်းဝန်ထမ်းကို ကယ်ဖို့လုပ်တာ စင်နဲ့တိုက်မိပြီး မေ့သွားတာ။ နှစ်ယောက်စလုံး ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ သယ်သွားကြပြီ။ "
ရန်ရိသည် သက်ပြင်းအရှည်ကြီးချလိုက်ပြီး၊ အသံတုန်တုန်ဖြင့် :
" ကောင်းတယ်၊ အရမ်းကောင်းတယ်။ သူတို့နဲ့သွားပူးပေါင်းမယ်။ "
မတ်တပ်ထရန် လေးယောက်သား အပြန်အလှန်ကူထူပေးလိုက်ကြပြီး၊ အရေးပေါ်ပေါက်သို့ ထွက်သွားခဲ့ကြသည်။ မကြာခင်မှာပင် စွန်းတင့်ယိ၊ လျိုဟွေးနှင့်တခြားလူများနှင့် ဆုံခဲ့ကြလေသည်။
အရေးပေါ်တပ်ဖွဲ့က ခြောက်လွှာကမီးကို တက်လာပြီးငြှိမ်းရန်အတွက် ရန်ရိသည် ဌာနချုပ်ကို အကြောင်းကြားလိုက်သည်။ သူတို့သည် ခုနစ်လွှာသို့ ရှေ့ဆက်ရဦးပေမည်။
" ချွေးယိစန့်၊ မင်း ဆင်းသွားလိုက်တော့။ ခုနစ်လွှာရဲ့မီးက အကြီးဆုံးပဲ၊ အန္တရာယ်လည်း အများဆုံးပဲ။ မင်းရဲ့အင်္ကျီက မရတော့ဘူး။ "
" ခေါင်းဆောင်ရန်၊ ကျွန်တော် မ...... "
" ဆင်းသွား။ "
ရန်ရိ အမိန့်ပေးလိုက်သည်၊
" အင်္ကျီလဲပြီး၊ အောက်ဆီဂျင်ဘူး နှစ်-သုံးဘူးလောက်သယ်လာခဲ့။ "
" ဟုတ်။ "
" လူတိုင်း အောက်ဆီဂျင်ပမာဏကို တစ်ချက်အစီရင်ခံမယ်။ "
" 21%。"
" 23%。"
" 18%。"
" 14%。"
" ...... "
" 15% အောက်တွေအကုန်လုံး အောက်ဆင်းမယ်။ 20% အောက်တွေက လုံခြုံတဲ့နေရာမှာနေခဲ့ပြီးတော့ စစ်ကူလုပ်မယ်။ "
" ခေါင်းဆောင်ရန်၊ ခေါင်းဆောင်ရော ဘယ်လောက်ကျန်သေးလဲ ?"
" အပိုတွေမပြောနဲ့ ဆင်းသွား။ "
ရန်ရိ တစ်ချက်ရေကြည်လိုက်သောအခါ လူခြောက်ယောက်သာ ကျန်တော့သည်။ သူ လီဆာ့ကို ကြည့်ရင်း :
" မင်း ရသေးလား ?"
လီဆာ့သည် ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်ညိတ်ပြလိုက်သည်။ သူမ၏မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးတွင် ကာဗွန်အမှုန့်များနှင့်ဖြစ်နေပြီး၊ ညစ်ပေလွန်းသဖြင့် မူလရုပ်တောင်မထွက်တော့ချေ။ သို့သော် မျက်ဝန်းအစုံမှာမူ ကြယ်ပွင့်တစ်ပွင့်နှယ် တောက်ပနေလေသည် :
" ပြဿနာမရှိဘူး။ "
" သွားမယ်။ "
ရန်ရိသည် အဖွဲ့ကို ဦးဆောင်လျက် ခုနစ်လွှာသို့တက်သွားခဲ့သည်။ မိမိ၏အောက်ဆီဂျင်ပမာဏကို သူ ခေါင်းတစ်ချက်ငုံ့ပြီးကြည့်လိုက်သောအခါ 12%။
************************************
[Zawgyi]
ရန္ရိတစ္ေယာက္ စိတ္ပူသြားရၿပီး၊ ဆဲကာေျပာေတာ့သည္ :
" ေရပိုက္ကို မလႊတ္နဲ႔လို႔ မင္းအေဖငါ ေျပာခဲ့တယ္မလား၊ ေရပိုက္ကို မလႊတ္နဲ႔လို႔ !ေ-ာက္လုပ္မလုပ္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူးလား ?!"
စြန္းတင့္ယိက ေမးလိုက္သည္ :
" သူ အကူအညီေတာင္းၿပီလား၊ ေပ်ာက္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ ?!"
" မေတာင္းဘူး။ ႏွစ္မိနစ္မရွိေသးဘူး။
" ႏွစ္ေယာက္တစ္ဖြဲ႕ ႀကိဳးခ်ည္ၿပီးေတာ့ သြားရွာၾက။ ငါ ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ေျပာမယ္၊ တစ္ေယာက္ထဲလႈပ္ရွားခြင့္မျပဳဘူး။ တစ္ေယာက္ထဲထပ္လႈပ္ရွားလို႔ကေတာ့ အထုပ္သိမ္းၿပီး အိမ္ျပန္ေမာင္းထုတ္ခံရမယ္မွတ္ !"
မိမိ၏ေအာက္ဆီဂ်င္ပမာဏကို ရန္ရိ တစ္ခ်က္ၾကည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
" ကိုယ့္ေအာက္ဆီဂ်င္ဘူးရဲ႕က်န္တဲ့ပမာဏကို အားလုံး သတိထားၾကမယ္။ 10% ပဲက်န္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ လာခဲ့တဲ့အတိုင္းျပန္သြားၿပီးေတာ့ ဘူးကိုသြားလဲမယ္။ ဒီေနရာရဲ႕ေျမအေနထားက ရႈပ္ေတာ့ အခ်ိန္လုံလုံေလာက္ေလာက္ခ်န္ထားမွျဖစ္မယ္။ "
" ဟုတ္ !"
" စြန္းတင့္ယိ၊ မင္း သူတို႔ေလးေယာက္ကို ေခၚသြားၿပီးေတာ့ အားဝန္ကို သြားရွာ။ ေရပိုက္အတိုင္းစမ္းၿပီးေတာ့ အေနာက္ကိုျပန္ဆုတ္သြား။ သတင္းရတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းအသိေပး။ တျခားလူသုံးေယာက္က ငါနဲ႔ေရွ႕ဆက္သြားမယ္။ "
" ဟုတ္ !"
ကံဆိုးမႈထဲက ကံေကာင္းမႈမွာ ဤတစ္ေခါက္တြင္ သူတို႔သည္ လမ္းမေပ်ာက္ေတာ့ဘဲ၊ ေျမာက္ဘက္ဂိတ္ 1 ကို ရွာေတြ႕သြားေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ ျပတင္းေပါက္အျပင္ဘက္ကျမင္ကြင္းႏွင့္ ပထမထပ္၏ရႈ႕ေထာင့္တို႔အရ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကျခင္းသည္။ တကယ္တမ္းေတာ့ ေျမာက္ဘက္ဂိတ္ 1 သည္ မီး၏အေနာက္ဘက္တြင္ ကြယ္ေနေသးၿပီး၊ သာမန္မ်က္လုံးႏွင့္ျမင္ရန္ ခက္ေပသည္။
လီဆာ့က အသက္ျပင္းျပင္းရႉရင္းေျပာလာသည္ :
" ကြၽန္မတို႔မွာ မီးသတ္ပိုက္တစ္ေခ်ာင္းပဲရွိေတာ့ ျဖတ္သြားလို႔မရမွာကို စိုးမိတယ္။ "
သည္တစ္ေခါက္တြင္ အေနာက္၌ကာကြယ္ေပးမည့္ဒုတိယမီးသတ္ပိုက္မရွိသျဖင့္ ရန္ရိသည္ စြန္႔စားၿပီးေတာ့မဝင္ရဲေခ်။ သို႔ေသာ္ လိပ္တံခါးသည္ အေရွ႕ဘက္မေဝးသည့္ေနရာတြင္ က်ိန္းေသရွိေနေပသည္။ အကယ္၍ ဒုတိယမီးသတ္ပိုက္ကို ေစာင့္ေနမည္ဆိုလွ်င္ အခ်ိန္က ခြင့္မျပဳေလာက္ေခ်။ တစ္အေနျဖင့္ မီးသည္ ပိုပို၍ႀကီးလာႏိုင္ၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ ထိန္းခ်ဳပ္၍မရသည္အထိျဖစ္သြားႏိုင္သည္။ ႏွစ္အေနျဖင့္ သူတို႔၏ေအာက္ဆီဂ်င္ဘူးသည္ ခုနစ္လႊာရွိလိပ္တံခါးကို ခ်သည္အထိ မေတာင့္ခံႏိုင္မည္ကို စိုးရေပသည္။ ဘူးကို သြားလိုက္လာလိုက္ႏွင့္ လဲေနရသျဖင့္ ေႏွာင့္ေႏွးသြားသည့္အခ်ိန္သည္ သူတို႔ လိပ္တံခါးကိုခ်ႏိုင္မည့္အခ်ိန္ကို အလဟႆျဖစ္သြားေစႏိုင္ေပသည္။
ရန္ရိ :
" ဌာနခ်ဳပ္၊ အခု ေလဦးတည္ရာက ဘယ္ဘက္လဲဗ် ?"
" ေလက အေနာက္ေတာင္ကိုဦးတည္ေနတယ္။ "
ရန္ရိသည္ အေနာက္ဘက္ရွိျပတင္းေပါက္ကို ၫႊန္ျပလိုက္ၿပီး :
" ပစၥည္းတစ္ခုခုကို ရွာၿပီးေတာ့ အဲဤဒီျပတင္းေပါက္ကို ခြဲလိုက္။ ငါတို႔အတြက္ အခ်ိန္နည္းနည္းယူေပးႏိုင္ေလာက္တယ္။ "
" ေကာင္းပါၿပီ။ "
ေခြၽးယိစန္႔သည္ ေဘးပတ္ပတ္လည္ကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး၊ ေခြးေျခတစ္လုံးကို ေ႐ႊ႕လာခဲ့သည္။
ရန္ရိသည္ ေဝၚကီေတာ္ကီမွတစ္ဆင့္ေျပာလိုက္သည္ :
" ဝမ္မန္၊ ဝမ္မန္။ "
" ရွိတယ္၊ ေျပာ။ "
" ငါတို႔ေျခာက္လႊာစႀကႍကို မီးသတ္ပိုက္တစ္ေခ်ာင္း ေလာက္ကူညီေပးႏိုင္မလား ?"
ဝမ္မန္၏အသံမွာ ျပင္းထန္စြာေမာဟိုက္ေနၿပီး၊ လည္ေခ်ာင္းကလည္းေျခာက္ေနသျဖင့္ လူသံႏွင့္မတူေတာ့ေပ :
" ငါ လူေတြကိုေ႐ႊ႕ေပးေနတုန္းမလို႔ ခြဲထြက္လို႔မရဘူး။ မင္း ဌာနခ်ဳပ္ကိုရွာၿပီးေတာ့ စီစဥ္ခိုင္းလိုက္ပါ။ "
ရန္ရိသည္ ဌာနခ်ဳပ္လိုင္းသို႔ ထပ္ေျပာင္းလိုက္ၿပီး :
" ေခါင္းေဆာင္ခ်န္၊ အရာရွိခ်ဳပ္၊ ေျခာက္လႊာက မီးက သိပ္ႀကီးလြန္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ မီးသတ္ပိုက္တစ္ေခ်ာင္းတည္းရွိတာမလို႔ အကူအညီေတာင္းခံပါတယ္။ "
" မင္း ခဏေနဦး။ ရွီးေက်ာင္းတပ္ဖြဲ႕ယန္ႂကြယ္ ေျခာက္လႊာစႀကႍကို အကူညီေပးႏိုင္မလား ?"
" အရာရွိခ်ဳပ္ကို အစီရင္ခံပါတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ကူေပးေနတဲ့မီးသတ္ပိုက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ေလးလႊာနဲ႔ငါးလႊာမွာ ကူေနပါတယ္။ ေျခာက္လႊာကို......တစ္မိနစ္ေလာက္ပဲ အခ်ိန္ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္။ "
" တစ္မိနစ္ဆိုရတယ္။ "
ရန္ရိ ေျပာလိုက္သည္၊
" ေခြၽးယိစန္႔၊ မင္း ငါ့အမိန္႔ကိုနားေထာင္ၿပီးမွ ထပ္ခြဲ။ ယန္ႂကြယ္၊ မင္း ေနရာမယူခင္ ငါ့ကို အသိေပး။ "
" ေကာင္းၿပီ။ "
ယန္ႂကြယ္သည္ ဌာနခ်ဳပ္လိုင္းမွ ရန္ရိ၏သီးသန္႔လိုင္းသို႔ ေျပာင္းလိုက္ၿပီး၊
" စစ္ေဟြာ္၊ ေျခာက္လႊာ၊ ခုနစ္လႊာကမီးက အရမ္းအရမ္းကိုႀကီးတာ။ မင္း ဒီစြန္႔စားမႈကို စြန္႔စားမွာေသခ်ာလား ?"
" ငါ သိတယ္၊ အခ်ိန္က မေလာက္ေတာ့ဘူး။ "
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အေဆာက္အအုံ A တြင္ ခုနစ္ထပ္သာရွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္ မီးေတာက္က ခုနစ္လႊာသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ အျမင့္ေနရာလြတ္မရွိေတာ့ေခ်။ ေအာက္ဆီဂ်င္လိုအပ္ေနသည့္အေျခအေနတြင္ မီးသည္ မီးေလာင္လြယ္သည့္ပစၥည္းကို ရွာလိမ့္ေပမည္။ ၄င္းသည္ ေရျပင္ညီတြင္ရွိေနသည့္အေဆာက္အအုံ B ပင္။ သို႔ျဖစ္၍ စႀကႍမီးသည္ အထက္သို႔တက္ေလေလ မီးေလာင္တာပိုၿပီးျပင္းထန္ေလေလျဖစ္သည္။ ဤသည္ကလည္း သူ ေျခာက္လႊာႏွင့္ခုနစ္လႊာကို ေ႐ြးျခယ္ရသည့္အေၾကာင္းအရင္းပင္။
" ေရျဖန္းကားႏွစ္စီးသုံးစီးေလာက္က အခင္းေနရာကို ေရာက္ေနၿပီ။ တကယ္လို႔ မင္း ငါးမိနစ္ေလာက္ထပ္ေစာင့္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ မင္းကို ေရအေျမာက္တစ္ခုခြဲေပးလို႔ရႏိုင္ေလာက္တယ္။ "
" ငါက ေစာင့္ႏိုင္တယ္။ ငါ့ရဲ႕ေအာက္ဆီဂ်င္ဘူးက မေစာင့္ႏိုင္ဘူး၊ မီးကလည္း မေစာင့္ႏိုင္ဘူး။ "
ရန္ရိသည္ ေလးလံေနသည့္အသံျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္၊
" အေတြ႕အႀကဳံအရ၊ အခင္းေနရာအေပၚ ငါ့ရဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္အရဆိုရင္ ေျခာက္လႊာနဲ႔ခုနစ္လႊာက မီးေရာင္တလက္လက္နဲ႔ေလာင္ေတာ့မွာ။ ခုနတုန္းက မ်က္ႏွာၾကက္က စၿပီးျပဳတ္က်လာၿပီ။ အကယ္၍ မီးျပင္းအားကို ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ အဓိကက်တဲ့ခ်ိန္က လာမဲ့ဆယ္မိနစ္အတြင္းမွာပဲ။ "
ယန္ႂကြယ္ အသက္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ရႉသြင္းလိုက္ၿပီး :
" မင္း သတိထားဦး၊ ငါ့ရဲ႕မီးသတ္ပိုက္က ေနရာယူၿပီးၿပီ။ "
" ေကာင္းၿပီ၊ ေရဖြင့္။ "
ရန္ရိသည္ ေခြၽးယိစန္႔အား ေအာ္ေျပာလိုက္သည္၊
" ေခြၽးယိစန္႔၊ ေရွာင္ဖို႔သတိထား၊ ခြဲ !"
ေခြၽးယိစန္႔သည္ ေခြးေျခကို မၿပီး အေနာက္ဘက္မွန္ျပတင္းေပါက္သို႔ ပစ္ထည့္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ဆန္႔က်င္ဘက္လဲက်သြားခဲ့သည္။
ေခြးေျခက မွန္ကိုခြဲလိုက္သည့္အခိုက္အတန္႔တြင္ ကြဲသြားသည့္ျပတင္းေပါက္အေပါက္မွာ မီးကို ဖုန္စုပ္စက္တစ္ခုႏွယ္ သြားစုပ္ေတာ့သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ယန္ႂကြယ္၏မီးသတ္ပိုက္ကလည္း ေျခာက္လႊာစႀကႍသို႔ဦးတည္ကာ ျဖန္းေလသည္။ ဘက္ႏွစ္ဖက္မွတစ္ခ်ိန္တည္းတိုက္ခိုက္ခဲ့သျဖင့္ အခန္းတြင္းရွိမီးျပင္းအားမွာ အေတာ္မ်ားမ်ားေလ်ာ့က်သြားေလေတာ့သည္။
ေခြၽးယိစန္႔သည္ စံခ်ိန္အမီဆုံးေရွာင္တမ္းမႈကို ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ္ျငားလည္း၊ ယခုအခ်ိန္တြင္ ေလက မီးကို အေထာက္အကူျပဳေနခဲ့သည္။ ဤအခိုက္အတန္႔အတြင္းရွိ မီးေတာက္၏ျပန္႔ႏွံမႈႏႈန္းမွာ တစ္စကၠန္႔တြင္မီတာတစ္ရာမွ်ရွိေနေသာေၾကာင့္ သူသည္ အတြန္းဖယ္ခံလိုက္ရေတာ့သည္။
လီဆာ့ႏွင့္ေရွာင္ခ်ိဳက္တို႔သည္ တဟုန္ထိုးေျပးတက္သြားၿပီး သူ႔၏ပခုံးကိုကိုင္လ်က္ သူ႔အား ဆြဲထုတ္လာခဲ့သည္။ ရန္ရိ၏မီးသတ္ပိုက္ကလည္း သူ႔ကိုယ္ေပၚရွိမီးမ်ားကို အခ်ိန္မီျငႇိမ္းလိုက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔၏ကယ္ဆယ္ေရးဝတ္စုံမွာ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ေလာင္သြားၿပီျဖစ္သည္။
ေခြၽးယိစန္႔သည္ ကိုယ္ကိုပက္လက္လွန္လ်က္ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္လဲေနကာ၊ ေဟာဟဲလိုက္ကာအသက္ရႉေနၿပီး စကားတစ္ခြန္းမွေျပာမလာခဲ့ေခ်။
ရန္ရိသည္ သူ႔၏ပခုံးကို ကန္လိုက္ၿပီး :
" ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ ?"
ေခြၽးယိစန္႔က အက်ယ္ႀကီးေအာ္ေျပာလိုက္သည္ :
" ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး !"
" ေကာင္းတယ္၊ ထ !"
ရန္ရိသည္ ေခြၽးယိစန္႔ႏွင့္ေရွာင္ခ်ိဳက္တို႔ကို မီးသတ္ပိုက္အပ္ခဲ့လိုက္ၿပီး၊
" မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္က ဒီမွာ ကာေပးထား၊ ငါ လိပ္တံခါးကို သြားဆြဲခ်လိုက္မယ္။ "
" ဟုတ္။ "
မီးသတ္ပိုက္ျဖင့္ လမ္းဖြင့္ၿပီး၊ ရန္ရိသည္ လိပ္တံခါးဆီသို႔ အခ်ိန္လုကာေျပးသြားေတာ့သည္။ ယန္ႂကြယ္၏မီးသတ္ပိုက္သည္ သူ႔အား တစ္မိနစ္သာ အကူအညီေပးႏိုင္သျဖင့္ သူသည္ လိပ္တံခါးကို ဤတစ္မိနစ္အတြင္းတြင္ ခ်ႏိုင္မွရေပမည္။
ရန္ရိကိုယ္ေပၚတြင္ဝတ္ထားသည့္ အပူဒဏ္ခံဝတ္စုံသည္ မီးဒဏ္ခံႏိုင္သည္ဆိုေသာ္ျငားလည္း၊ သို႔ေသာ္ ၄င္းသည္ အသားကို သံျဖဴပါးလႊာျဖင့္ပတ္ထားသကဲ့သို႔ မေလာင္ႏိုင္ေသာ္လည္း ကင္ၿပီးသားျဖစ္သြားႏိုင္ေပသည္။ သီအိုရီအရဆိုလွ်င္ ဤအက်ႌသည္ လူကို မီးဒဏ္မွ ႏွစ္မိနစ္မွသုံးမိနစ္အတြင္း လုံးဝအကာအကြယ္ေပးႏိုင္ေပသည္။
ကံေကာင္း၍ ဤလမ္းတိုတိုေလးတစ္ပိုင္းရွိမီးသည္ လမ္းေၾကာင္းအေျပာင္းခံရသည္က အေျပာင္းခံရၿပီး၊ အထိန္းခ်ဳပ္ခံရသည္က အထိန္းခ်ဳပ္ခံရခဲ့ေလသည္။ သို႔ေသာ္ ငရဲကဲ့သို႔ျမင့္မားလွသည့္အပူခ်ိန္မွာမူ ေျပာင္းလဲ၍မရေခ်။ ထို႔အျပင္ မီးအေပၚေရေလာင္းလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ေရေငြ႕မ်ား၏အပူခ်ိန္မွာ ဒီဂရီေထာင္ခ်ီျမင့္ေနၿပီျဖစ္သည္။
ထိုကဲ့သို႔ေသာ အစိမ္းလိုက္အကင္ခံရသည့္ နာက်င္မႈမ်ိဳးသည္ စာစကားျဖင့္ေဖာ္ျပဖို႔ရန္ခက္ခဲလွေပသည္။ သာမန္လူက အပူခ်ိန္ျမင့္သည့္အရာကို ထိေတြ႕မိလွ်င္ တုံ႔ျပန္မႈမွာ ေရွာင္တိမ္းျခင္းျဖစ္သည္။ ေရွာင္တာေဝးေလေလ ေကာင္းေလေလျဖစ္သည္။ သိူ႔ေသာ္ မီးသတ္သမားမ်ားမွာမူ ေနာက္မဆုတ္ဘဲ ေရွ႕သို႔ဆက္တိုးဝင္ရေလသည္။
ရန္ရိသည္ ေနာက္အံသြားမ်ားကို ႀကိတ္ရင္း၊ သူ အျမန္ဆုံးေရာက္ႏိုင္သည့္ႏႈန္းျဖင့္ လိပ္တံခါးအေရွ႕သို႔ " ေျပး " သြားၿပီး၊ hand break ကို သံတူ႐ြင္းျဖင့္သြားဖိလိုက္သည္။ ဦးေခါင္းအထက္က တကြၽိကြၽိအသံႏွင့္ သတၱဳအခ်င္းခ်င္း အျပင္းအထန္ပြတ္တိုက္မိသည့္ နားအူေလာက္သည့္အသံျမည္လာသည္ကိုသာ ၾကားလိုက္ရသည္။ သို႔ေသာ္ လိပ္တံခါးက ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔က်လာသည့္ ေမွ်ာ္မွန္းထားသည့္ျဖစ္ရပ္မွာမူ မျဖစ္ခဲ့ေပ။
ရန္ရိ ေခါင္းတစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ၊ လိပ္တံခါး၏ပတၱာမွာ တစ္ခုကက်ေနၿပီး၊ တစ္ခုကညပ္ေနေလသည္ !
" မင္းေမ-ိုးလိုက္ေတာ့ !"
ရန္ရိတစ္ေယာက္ အက်ယ္ႀကီးေအာ္ဆဲေတာ့သည္။ Hand break ကို သူ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ဖိေလသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုပတၱာမွာ တုပ္တုပ္မွ်မလႈပ္ေခ်။ လိပ္တံခါးတစ္ခုလုံးသည္ ေစာင္းလ်က္တစ္ဝက္က်သြားခဲ့သည္။
" ေခါင္းေဆာင္ရန္၊ ညပ္ေနၿပီ။ ပတၱာကို ျဖတ္မွရေတာ့မယ္ !"
ေခြၽးယိစန္႔ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။
" တစ္ေယာက္လာ !"
စႀကႍတံခါးမွာ အလြန္ျမင့္ၿပီး တစ္ေယာက္တည္းႏွင့္ ဘယ္လိုမွမမီႏိုင္ေပ။ က်န္သည့္လူေတြကို သူၾကည့္လိုက္ေသာအခါ အကုန္လုံးမွာ အပူဒဏ္ခံဝတ္စုံကို မဝတ္ထားၾကေပ။ သူ ခဏမွ်ေတြေဝသြားေတာ့သည္။ အပူဒဏ္ခံဝတ္စုံကိုဝတ္ထားၿပီးေတာ့ ဒီေနရာကိုလာတာေတာင္မွ နာက်င္မႈက မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ေနတာ၊ ကယ္ဆယ္ေရးဝတ္စုံပဲ ဝတ္ထားမယ္ဆိုရင္......
" ကြၽန္မ သြားမယ္ !"
လီဆာ့ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္၊
" ကြၽန္မက အေပါ့ဆုံးပဲ။ "
ယခုအခ်ိန္တြင္ က်န္ေနသည့္လူသုံးေယာက္ထဲ၌ ေခြၽးယိစန္႔၏ကယ္ဆယ္ေရးဝတ္မွာ ခုနတုန္းကမွ ပ်က္စီးသြားၿပီျဖစ္သျဖင့္ မီးအနားထပ္ကပ္၍ မျဖစ္ေတာ့ေခ်။ သို႔မဟုတ္ပါက မဖုံးထားသည့္ေနရာမ်ားသည္ အေရျပားသုံး-ေလးလႊာေလာက္ ေသခ်ာေပါက္အဖတ္လိုက္ကြာလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ေရွာင္ခ်ိဳက္၏ခႏၶာကိုယ္မွာ ျမင့္ၿပီးဝကာ ရန္ရိထက္ေတာင္မွ ပိုေလးေသးေပသည္။
မၾကာခင္တြင္ အခ်ိန္တစ္မိနစ္ကုန္သြားေတာ့မည္ျဖစ္သျဖင့္ ရန္ရိလည္း ထိုမွ်ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ သူ လက္ယက္ေအာ္ေခၚလိုက္သည္ :
" အျမန္ေျပးလာခဲ့ !"
လီဆာ့သည္ ပခုံးေပၚရွိ ေရပိုက္၊ အသက္ကယ္ႀကိဳး၊ searchlight တို႔အျပင္ ေအာက္ဆီဂ်င္ဘူး စသည့္ ေလးလံသည့္ပစၥည္းမ်ားကို ပစ္ခ်လိုက္သည္။ အသက္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ရႉသြင္းလိုက္ၿပီး၊ ရန္ရိဆီသို႔ အသက္ကိုေအာင့္ကာ ေျပးသြားေတာ့သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ခါးက ပုဆိန္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။
ရန္ရိသည္ တစ္ဝက္ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ထားၿပီး လက္အစုံကို ပိုက္ကြန္သဖြယ္ယွက္ထားေလသည္။ လီဆာ့သည္ ေျခတစ္ဖက္ကို ရန္ရိ၏လက္ေပၚသို႔နင္းလိုက္ၿပီး၊ က်န္ေျခတစ္ဖက္ကို ရန္ရိ၏ပခုံးေပၚသို႔ နင္းလိုက္သည္။ ရန္ရိ တိုးတိုးေလးေအာ္လိုက္ၿပီး၊ လီဆာ့၏ေျခက်င္းဝတ္ကို ကိုင္လ်က္၊ ၾကမ္းျပင္မွ ေျဖးေျဖးခ်င္းမတ္တပ္ထလိုက္သည္။
ဤသို႔ေသာပတ္ဝန္းက်င္မ်ိဳးတြင္ သက္လုံအားသုံးစြဲမႈသည္ ေရပိုက္ေခါင္းမွ ေရဖြင့္ခ်လိုက္သည္ထက္ေတာင္မွ ပိုျမန္ေပသည္။ ရန္ရိကိုယ္ေပၚရွိဝတ္စုံမွာ 40 ကီလိုေလးေပသည္။ လီဆာ့တြင္ ေအာက္ဆီဂ်င္ဘူးမပါေသာ္ျငားလည္း၊ သို႔ေသာ္ ဝတ္စုံႏွင့္ခႏၶာကိုယ္အေလးခ်ိန္ေပါင္းမွာ ကီလိုတစ္ရာမွ်ရွိေလသည္။ ရန္ရိ မတ္တပ္ထလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ တုန္၍ပုံပ်က္သြားကာ သုံး-ေလးေခါက္မွ် ေကြးက်သြားခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူ ရပ္ႏိုင္သြားခဲ့သည္။
လီဆာ့သည္ အသက္ကိုေအာင့္ထားလ်က္၊ သူမ၏အေရျပားကို ဆြဲၿဖဲေနသလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနသည့္ အပူခ်ိန္ျမင့္လွသည့္ပူေလာင္မႈကို တင္းခံရင္း၊ ပုဆိန္ကို လႊဲကာ ပတၱာဆီသို႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းခုတ္လိုက္သည္။
တစ္ခ်က္၊ ႏွစ္ခ်က္၊ သုံးခ်က္။
ဘန္းခနဲအသံျမည္သြားၿပီး၊ လိပ္တံခါးသည္ ပတၱာ၏ခ်ည္ေႏွာင္မႈမွေလ်ာ့သြားကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ေလးလံသြာက်သြားေတာ့သည္ !
ရန္ရိ၏ေျခေထာက္အစုံသည္ ဝန္ကိုမေတာင့္ခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ဘုတ္ခနဲဒူးေထာက္က်သြားေတာ့သည္။ လီဆာ့၏ခႏၶာကိုယ္သည္လည္း ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ျပဳတ္က်သြားေတာ့သည္။
ေရွာင္ခ်ိဳက္သည္ အခ်ိန္မီေျပးလာခဲ့ၿပီး၊ လီဆာ့ကို ဖမ္းလိုက္သည္။
ရန္ရိမွာ ေဟာဟဲလိုက္ရင္း :
" ေခၚ၊ သူ႔ကို အရင္ေခၚသြား။ "
ေရွာင္ခ်ိဳက္သည္ လီဆာ့ကို ဆြဲထုတ္သြားၿပီး၊ သူ႔အား ေအာက္ဆီဂ်င္ဘူးကို အျမန္ဆုံးေသာအလ်င္ျဖင့္ တပ္ေပးလိုက္သည္။ လီဆာ့သည္ mask ကို ကိုင္လ်က္၊ ေဟာဟဲလိုက္ကာရႉေနခဲ့သည္။ အေရျပားေပၚရွိ ျပင္းထန္သည့္နာက်င္မႈသည္ သူမအား ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ လူးလွိမ့္ေနေစေတာ့သည္။
ရန္ရိသည္ နံရံကိုေထာက္လ်က္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။ လိပ္တံခါးက စႀကႍမီးကိုျခားလိုက္ၿပီျဖစ္သျဖင့္ မီးျပင္းအားမွာ အမ်ားႀကီးကိုေလ်ာ့သြားၿပီျဖစ္သည္။ သူသည္ ရဲေဘာ္မ်ားအနားသို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္သြားလိုက္သည္။
ေခြၽးယိစန္႔မွာ ငိုသလိုလိုၿပဳံးသလိုလိုအမူအရာျဖင့္ :
" ေခါင္းေဆာင္ရန္၊ အားဝန္ကို ရွာေတြ႕ၿပီ။ အေရာင္းဝန္ထမ္းကို ကယ္ဖို႔လုပ္တာ စင္နဲ႔တိုက္မိၿပီး ေမ့သြားတာ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ သယ္သြားၾကၿပီ။ "
ရန္ရိသည္ သက္ျပင္းအရွည္ႀကီးခ်လိုက္ၿပီး၊ အသံတုန္တုန္ျဖင့္ :
" ေကာင္းတယ္၊ အရမ္းေကာင္းတယ္။ သူတို႔နဲ႔သြားပူးေပါင္းမယ္။ "
မတ္တပ္ထရန္ ေလးေယာက္သား အျပန္အလွန္ကူထူေပးလိုက္ၾကၿပီး၊ အေရးေပၚေပါက္သို႔ ထြက္သြားခဲ့ၾကသည္။ မၾကာခင္မွာပင္ စြန္းတင့္ယိ၊ လ်ိဳေဟြးႏွင့္တျခားလူမ်ားႏွင့္ ဆုံခဲ့ၾကေလသည္။
အေရးေပၚတပ္ဖြဲ႕က ေျခာက္လႊာကမီးကို တက္လာၿပီးျငႇိမ္းရန္အတြက္ ရန္ရိသည္ ဌာနခ်ဳပ္ကို အေၾကာင္းၾကားလိုက္သည္။ သူတို႔သည္ ခုနစ္လႊာသို႔ ေရွ႕ဆက္ရဦးေပမည္။
" ေခြၽးယိစန္႔၊ မင္း ဆင္းသြားလိုက္ေတာ့။ ခုနစ္လႊာရဲ႕မီးက အႀကီးဆုံးပဲ၊ အႏၲရာယ္လည္း အမ်ားဆုံးပဲ။ မင္းရဲ႕အက်ႌက မရေတာ့ဘူး။ "
" ေခါင္းေဆာင္ရန္၊ ကြၽန္ေတာ္ မ...... "
" ဆင္းသြား။ "
ရန္ရိ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္၊
" အက်ႌလဲၿပီး၊ ေအာက္ဆီဂ်င္ဘူး ႏွစ္-သုံးဘူးေလာက္သယ္လာခဲ့။ "
" ဟုတ္။ "
" လူတိုင္း ေအာက္ဆီဂ်င္ပမာဏကို တစ္ခ်က္အစီရင္ခံမယ္။ "
" 21%。"
" 23%。"
" 18%。"
" 14%。"
" ...... "
" 15% ေအာက္ေတြအကုန္လုံး ေအာက္ဆင္းမယ္။ 20% ေအာက္ေတြက လုံၿခဳံတဲ့ေနရာမွာေနခဲ့ၿပီးေတာ့ စစ္ကူလုပ္မယ္။ "
" ေခါင္းေဆာင္ရန္၊ ေခါင္းေဆာင္ေရာ ဘယ္ေလာက္က်န္ေသးလဲ ?"
" အပိုေတြမေျပာနဲ႔ ဆင္းသြား။ "
ရန္ရိ တစ္ခ်က္ေရၾကည္လိုက္ေသာအခါ လူေျခာက္ေယာက္သာ က်န္ေတာ့သည္။ သူ လီဆာ့ကို ၾကည့္ရင္း :
" မင္း ရေသးလား ?"
လီဆာ့သည္ ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ညိတ္ျပလိုက္သည္။ သူမ၏မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လုံးတြင္ ကာဗြန္အမႈန္႔မ်ားႏွင့္ျဖစ္ေနၿပီး၊ ညစ္ေပလြန္းသျဖင့္ မူလ႐ုပ္ေတာင္မထြက္ေတာ့ေခ်။ သို႔ေသာ္ မ်က္ဝန္းအစုံမွာမူ ၾကယ္ပြင့္တစ္ပြင့္ႏွယ္ ေတာက္ပေနေလသည္ :
" ျပႆနာမရွိဘူး။ "
" သြားမယ္။ "
ရန္ရိသည္ အဖြဲ႕ကို ဦးေဆာင္လ်က္ ခုနစ္လႊာသို႔တက္သြားခဲ့သည္။ မိမိ၏ေအာက္ဆီဂ်င္ပမာဏကို သူ ေခါင္းတစ္ခ်က္ငုံ႔ၿပီးၾကည့္လိုက္ေသာအခါ 12%။
************************************