Halikarnas'ta Bir Gece | Gecedeki Aşk Serisi - I ღBİTTİღ

⚝ Halikarnas'ta Bir Gece | 9/1

-9/1-

❝Lâl❞

İki gün geçti. O konuşmanın ardından Valentino'suz koskoca iki gün geçmişti. Ne kadar inkâr etsem de ben onun ısrarcı tavırlarına alışmıştım. Tekrar karşıma çıkıp beni ikna etmesini bekliyordum ama o bunu yapmamıştı. Belki de çoktan dönmüştü İtalya'ya. Yanlış hatırlamıyorsam bugün dönmüş olması gerekiyordu.

Ay Allah aşkına ne yapacaktı Lâl, deli divane gibi kapında yatıp seni ikna etmeye mi çalışacaktı? Romantik komedi kitabının içinde falan mı yaşıyorsun sen anlamadım ki. Kendini ne sandın, Julia Roberts falan mı? Kızım onun etrafında pervane olan ne kadar kız vardır biliyor musun? Sana mı kaldı yani? Ne demişler, fazla naz âşık usandırır.

Tamam, güzel bir geceydi ve bitmişti. Bunu kabullenmeliydim artık. Bak, o da kabullenmişti ne güzel. Daha fazla karşıma çıkıp kafamı karıştırmıyordu. Benim de yavaş yavaş eşyalarımı toplayıp otostopla başka yerlere gidip yeni maceralar yaşama vaktim gelmişti de geçiyordu bile. Burada fazla bile vakit öldürmüştüm. Bugün pansiyondan çıkışımı isteyip otostop çektiğim ilk arabanın gittiği yerde bulacaktım kendimi. Plansız. Yasaksız. Tamamen spontane. Ve özgürce.

Sebebini anlamadığım bir keyifsizlikle yataktan kalktım. Tüm enerjim çekilmişti sanki. İsteksizdim. Çantamdaki küçük defteri çıkardığımda maddeleri gözden geçiriyordum. Hayatıma anlam katacak yeni bir şey bulma avındaydım sanırım.

Madde 11 - Tanımadığın bir numara tuşla ve onunla konuş.

Bu kulağa yeterince ilginç ve çılgınca geliyordu. Yapabilirdim. Eğlenceli olurdu. Zaten amaç olağan hayatımızda yapmaya cesaret edemeyeceğimiz şeyleri yapabilmek değil miydi?

Aklıma gelen ilk rakamları sıralayıp tuşladım. İlk denemem pek olumlu sonuçlanmadı. Bant kaydı devreye girdi. Aradığınız numara kullanılmamaktadır.

Pek vazgeçmeye niyetim yoktu. Zaten kafamın dağılmasına ihtiyacım vardı çünkü aklım anlayamadığım bir şekilde sürekli Valent'e gidiyordu. Denemeye devam ettim. Başka bir numara çevirdim. Tamamen uydurduğum numaralardan biri daha. En sonunda çalmaya başladı. Heyecanlanmıştım. Kendini her türlü tepkiye hazırladım. Böyle delice bir şeye normal insanların verebileceği tepkiler belliydi. Hatta bazılarının yabancı numaralara baktığını bile sanmıyordum. Tam ümidimi kesmek üzereyken açtı telefonu.

"Alo..."

Bu bir kadın sesiydi. Evet, sanırım bu bilgi beni biraz rahatlatmıştı. Bir erkek olsaydı rahat konuşabilir miydim acaba? Barda hiç tanımadığı bir adamı öpen ve sonra onunla Halikarnas'ta bir gece geçiren kadın konuştu. Rahatlık konusunda kimsenin benimle yarışabileceğini sanmıyorum açıkçası.

Kendi içimde düşüncelere dalmışken telefonun diğer ucundaki kadını unutmuştum. Kendisi "Alo." diye tekrar ederken kendime geldim.

"Alo, merhaba."

"Kimsiniz? Sizi tanıyor muyum?"

"Ah, hayır beni tanımıyorsunuz." Başımı kaşıdım düşünceli bir edayla. "Durumun ne kadar tuhaf göründüğünün farkındayım, o yüzden açıklamama izin verin lütfen." Hâlâ telefonu suratıma kapatmadığına göre düşündüğümden makul birine benziyordu. Yani öyle olmalıydı."Ben... Ölmeden önce yapılacaklar listesi yaptım. Ve bu da listemdeki maddelerden biriydi. Hiç tanımadığın bir numarayı ara ve onunla konuş. İşte böyle." Sonra içinde bulunduğumuz durumun karşı taraf için nasıl bir saçmalık olduğunu düşünerek ofladım. "Tabii bundan size ne, değil mi?"