Through Dangers Untold

Chapter Thirty-Four - What I've Always Wanted

HININTO NI RENANTE ANG KOTSE SA TAPAT NG NIGHT CLUB.

Here we go again... reklamo niya sa loob-loob.

Pero bigla niya ring binawi iyon nang malingunan si Stacey.

The lighting from the neon sign of the club reflected on her eyes like glitters. She smiled that made him stop from thinking anything else.

Natauhan lang siya nang lingunin nito. "We're here!" hubad nito sa seatbelt tanggal nito sa pagkakalock ng pinto.

"You know that I don't like this kind of place, right?" hugot niya sa susi ng sasakyan bago naging abala sa pagbukas ng pinto sa tabi niya. "So many hazards in this place. First, the endless supply of liquor. Then, what people can do when they're drunk. 'Yung dilim ng lugar at siksikan pa ng mga tao. 'Yung mga mapagsamantalang tao."

Nang sulyapan ang dalaga, nasalubong niya ang nanunukso nitong tingin.

"Well, ganoon din naman sa labas ng club. You can buy liquor anywhere you want. People can get drunk outside the club. There are dark, crowded places out here and bad people. So what is the difference, Mr. Villaluz?" tila hamon ng dalaga.

"You," baba niya.

Halos sabay nilang sinara ang mga pinto ng sasakyan.

"And just to remind you," tanaw sa kanya ng dalaga, "kaya nga ako humingi ng pabor. Nakikiusap. Hm?"

"Yeah, right," dere-deretsong lakad niya papunta sa club.

Mabilis siyang naabutan ng babae. "Suplado."

He just gave her a glance and immediately looked away when she turned to him.

The club was loud, crowded and hot. Kahit sabihin pang air-conditioned ang bawat sulok niyon, natatalo iyon ng kapal nga mga tao roon na nagsasayawan at nag-iinuman. The only downed two bottles of beer before Stacey pulled him off the seat. Dinala siya nito sa dance floor. Binangga-bangga si Renante ng mga kasiksikan doon habang kumukuha ng tiyempo kung paano sasabayan ang pagsayaw ni Stacey.

He could see that she was also trying to adjust. Maingat pa ang mga kilos nito at masyadong mabagal para sa tugtugin. Maybe, she was feeling conscious. Nagulat ito nang matulak ng isang lalaking napaatras pagawi sa direksyon nila. Naagap na umalalay ang braso niya, siyang lapat ng kamay ni Stacey sa kanyang dibdib at sabit ng isa sa balikat niya. Kasabay ng paghawak niya sa braso ng dalaga ang pagtulak sa likod ng lalaki.

Gusot ang mukha na napalingon ito. Sinalubong ang lalaki ng angil ni Renante.

"Scram!" taboy niya. Buti at iritadong umalis ito imbes na maghamon ng away.

As he returned his eyes on Stacey, that's when he noticed their closeness. Nakatingala ang dalaga sa kanya, nakatitig ang mga mata, at tila nakaabang ang kaunting pag-awang ng mga labi nito.

He gently placed a hand on the back of her waist.

"You can dance, but not outside of my arms," he spoke louder for her to hear. "Baka mabangga ka na naman—" Naputol ang pagsasalita niya ng pagdaing dahil may nakabangga sa likuran niya.

He looked over his shoulder but never caught who's responsible for that.

At nang ibalik ang tingin kay Stacey, doon niya naramdamang magkalapat ang mga katawan nila. Stacey steadied herself and tried to make a distance but his arms formed a ring around her.

"This is ridiculous!" natatawang balik nito ng tingin sa kanya sabay taas ng mga kamay para ibaba ang mga braso niya.

Hindi niya napaghandaan ang paghawak nito sa mga pulsuhan niya at pagposisyon ng dalaga sa mga kamay niya palapat sa bewang nito. She seemed a little hesitant before she placed her hands on his shoulders.