Red Moon (Complete)

Part 63 . . . "Kiel"

"Kiel"

----------

Matapos ang tatlong araw ay tumawag si Don Yuri kay Mang Damian sa Baguio.

"Hello Mang Damian. Ano na ang balita riyan?"

"Hello sir. Sinunod ko ang bilin ninyo. May nagmamatyag nga rito sa mansion."

"Magaling Mang Damian. Sige pwede mo ng ipaalam sa kanila kung nasaan ang isla. Kunwari ay nagbabakasyon kaming lahat dito."

"Masusunod po sir!"

"Sige na Mang Damian. Mag-ingat ka rin diyan. Sa safe room ka matulog pagdating ng gabi," 

"Opo sir!"

Ibinulsa na ni Yuri ang cp. Nasa sala silang lahat sa cottage kasama si Kiel.

"Humanda na kayo. Ilang araw lang at darating na rito sina Jansen." Sabi niya.

"Lolo dati ninyong anak si Jansen. Bakit po siya umalis sa inyo?" Tanong ni Arielle.

"Dahil naging masama siyang bampira Arielle. Pumatay siya ng maraming inosenteng mga tao. Nilabag niya ang utos ko."

"Gusto ko siyang makaharap lolo."

"Ha? Sa liit mong iyan ay gusto mong makaharap ang halimaw na si Jansen? May gatas ka pa sa mga labi. Anong magagawa mo?"
singit ni Kiel.

Tumayo si Mira na nainis sa sinabi ni Kiel pero sinenyasan siya ni Yuri na maupo ulit.

"Kiel, walang masama kung gusto ng bata na makaharap si Jansen. Dati kong itinuring na anak si Jansen. Curious lang ang bata sa pagkatao ni Jansen  kaya nasabi niyang gustong makaharap ito."

"At huwag mong mamaliitin ang anak ko Kiel. Kahit ikaw ay kaya niyang itumba!" Galit na sabi ni Mira na hindi na nakatiis sa naramdamang pagkainis kay Kiel.

"Anong sabi mo Mira? Ako kayang ay itumba ng paslit na iyan. Ha ha ha!" Tumawa siya na parang  nangungutya at dinuro pa niya ang bata. Si Nick na ang tumayo na nainis na rin kay Kiel.

"Bakit hindi mo subukan ang anak namin Kiel. Para na rin kayong nag-eensayo!" sabi ni Nick.

Namula si Kiel. Sa isip niya ay  isang bata lang ang ihaharap sa kanya. Sa tingin niya ay para siyang kinukutya at minamaliit ng mga bampira.

"Hindi ko papatulan ang anak ninyo Nick. Kawawa lang siya sa akin. Kung ikaw nga ay muntik ka na sa akin ang batang iyan pa?" Sabi ni Kiel at ngumisi pa siya at tinignan niya si Arielle na nakatingin din sa kanya.

"Lolo payagan po ninyo ako. Tuturuan ko lang siya ng leksiyon."  sabi ni Arielle na silang magkapamilya lang ang nakarinig.

'Sige apo!"

Tumayo ang bata at lumapit kay Kiel. Hinayaan siya ng lahat na ipinagtaka ng taong lobo.

"Takot ba kayo sa akin kaya ayaw ninyo akong labanan?" sabi niya kay Kiel.

"Hindi ako takot sayo. Iba akong magalit baka iba ang magawa ko sayo." tugon niya na nakangisi pa rin.

"Paano kung sabihin ko kina lolo na sinungaling ka! Kailan lang ay pumatay kayo ng tatlong batang lalake at kinain ninyo sila. Masasama kayong mga  taong lobo!" Gamit ang isip ay pinasok ni Arielle ang isipan ni Kiel. Hindi alam ni Kiel na ang magiging usapan nila ay maririnig ng lahat.

'Paano mo nalaman. Hindi ka pa isinisilang noon."  sagot niya sa bata.

"Nakikita ko lahat sayo kung ano ang mga ginawa mo sayong nakaraan. Gusto mong ipakita ko kina lolo? Alam kong papatayin ka nila kapag nalaman nila ang mga kasalanan mo. Labanan mo ako. Kapag tinalo mo ako ay ililihim ko ang mga lihim mo. Pero kapag tinalo kita ay pagdurusahan mo lahat ang mga kasalanan mo!"