Red Moon (Complete)

Part 43 . . . "Kasunduan"

"Kasunduan"

Nagkalat ang mga bangkay sa loob at labas ng mansion. Bumaba sa sala sina Nick. Agad namang pinuntahan ni Donya Sophia si Don Yuri na inaalalayan nina Vladimir at Ross na maka-upo sa sofa. Tinignan ni Donya Sophia ang mga sugat ng don.

"Michelle kumuha kayo ng dugo dalian ninyo."

"Opo!"

Nag-aalala si Mira sa nakikita niya sa don.

"Nick malaki ang sugat ng papa mo."

"Huwag kang mag alala. Mamaya lang ay gagaling na siya."

Bumalik si Michelle na may dalang tray. Mga dugo na nasa plastic packs ang nasa tray at baso. Kinuha ng donya ang baso at binuksan ang isang plastic pack. Isinalin sa baso ang laman at ibinigay sa don. Ininom ito ni Don Yuri.

Nakawalong baso siya ng dugo. Unti-unting naghihilom ang kanyang mga sugat. Namangha si Mira sa kanyang nasaksihan.

"Dugo ng hayop ang ininom ni papa Mira. Lahat kami yan ang nagpapalakas sa amin maliban lang kung mapupugutan kami ng ulo o kaya madudukot ang aming mga puso."

"Nick, dalhin ninyo lahat ang mga bangkay sa basement para masunog ni Mang Damian." Atas ng don.

"Papa hindi ba natin hahabulin si Jansen. Alam namin kung saan siya nagtatago!" Sabi ni Ross.

"Hindi na. Hindi siya magtatagal doon. Hahanapin natin siya sa Maynila."

"Paano ang angkan ni Berong. Patay na siya."

"Palagay ko ay hindi muna sila kikilos ngayon. Marami ang namatay sa kanila. Dadalawin natin sila bukas."

Nagsimulang buhatin nina Nick ang mga bangkay. Sinusunog naman ni Mang Damian ang mga bangkay sa isang malaking pugon sa basement ng mansion.

---------

Nag iiyakan ang mga naulilang kamag anak ng mga namatay na taong lobo sa munting pamayanan. Kahit tanggap na nila ang kanilang kapalaran ay masakit pa rin sa kanila ang mawalan ng mahal sa buhay.

Sa isang bahay ay nakahiga si Kiel. Laylay ang kanyang balikat. Naghihilom na rin ang kanyang sugat. Hindi niya makalimutan ang ginawang pagpugot ng vampira sa kanyang Lolo Berong. Nagkamali sila sa pagsalakay. Hindi nila sukat akalain na maraming bampira ang kanilang makakasagupa.

Malakas ang higanteng bampirang kanyang nakasagupa at kakaiba ang pumatay sa kanyang lolo. Kakaiba ang kanilang mga amoy at hindi niya makakalimutan. Gaganti sila ang iniisip niya.

---------

Sa basement ng guhong gusali ay nakahiga si Igor sa mga tuyong damo. Hindi pa naghihilom ang kanyang leeg. Sa kisame ng basement ay nakabitin si Jansen. Para siyang paniking nakatiklop ang dalawang pakpak at itinatago ang ulo. Wala na siyang buntot.

Takip silim na ng bumuka ang kanyang pakpak. Bumaba siya.

"Igor bumalik ka sa yate. Kailangan nating magpalakas ng puwersa. Kailan darating ang mga pinatawag ko sayo?"

"Sa isang linggo pa Jansen. Si Verna bakit wala pa siya?"

"Patay na si Verna Igor. Kung buhay siya dapat ay narito na siya!"

" Ahhhh! Gaganti ako Jansen. Dudukutin ko ang mga puso nila."

"Ang pinagtatakhan ko ay bakit may mga taong lobo tayong nakalaban. Sino sila? Kalaban din sila nina Nick?"

"Malakas yung nakalaban ko Jansen. Hindi siya taong lobo lamang!"

"Tara Igor. Balik muna tayo sa yate."