Mavi Ay

Ep.120 "Tavanı kadar sokağın, dibi kadar cehennemin"

Tolga'dan

"Sevgilim, hazır değil misin hala?"

"Beş dakikaya hazırım hayatım."

"Tamam canım bekliyorum."

"Hayatım bekleme. Sen in aşağı, geliyorum ben."

"Yok canım beklerim."

"Gerek yok Tolga. İn hadi sen. Ben de hemen geliyorum."

"İyi peki. İniyorum o zaman ben. Restorana geçiyorum."

"Tamam canım."

Telefonumu alıp cebime attım. Ardından odadan çıkıp indim aşağı. Restorana geçip, kumsala konmuş masalara doğru yürüdüm. Bu gece muhteşem bir ay ışığı vardı. Kenardaki masalardan birine oturup başımı denize çevirdim. Sevgilim gelene kadar yakamozları izleyeyim bari. O gelince ışığıyla gölgede bırakacak bütün güzel manzarayı. Gülümseyerek denizi izlerken duyduğum sesle çevirdim başımı.

"Tolga, selam."

Kaşlarımı hafifçe çatıp baktım karşımdaki kadına. Kim bu ya? Benden ses çıkmayınca kaşlarını kaldırıp gülümsedi.

"Hatırlamadın sanırım. Bugün tanışmıştık hani. Zeynep ben."

Bir süre bakıp ardından hatırlayınca dudaklarımı birbirine bastırıp gülümsedim.

"Evet, hatırladım. Merhaba."

"Merhaba. Nasılsın."

"Teşekkür ederim. İyiyim. Sen?"

"Ben de iyiyim."

Gülümseyip kafa salladım. O da gülümseyip saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdı. Ben bir şey demeyince devam etti.

"Biz de Hazal'la yemek yiyecektik ama onu biraz güneş çarptı galiba, çıkamadı odasından."

"Öyle mi? Geçmiş olsun."

Gülümseyip kafa salladı. Ben de hala bakıyordum. O da gitmiyordu bir türlü. Aklıma gelen şeyle hafifçe kaşlarımı çattım. Yok canım. Masaya davet edeyim diye beklemiyor heralde. Daha neler? Ama hiç gidesi yok gibi. Bir şey söyleyeyim diye bakıyor gibi. Dudaklarını kemirip kıpırdandı.

"Ben de, tek başıma yemek yemeyi hiç sevmem."

Gerilip dikleştirdim oturuşumu. Hadi buyrun. Ben şimdi sana ne diyeyim ama ya? Karımla yiyeceğim yemeye seni de mi davet edeyim yani? Ayrıca seni tanımıyorum etmiyorum. Birkaç saat önce tanıştık sadece. Hem bu nasıl bir tavır ya? Yeni evli bir adamım ben. Sen bana niye iskele yapıyorsun ki? Ne yapacağım yani, balayında başka kadınlarla mı flörtleşeceğim? Lafa bak. Sanki balayı olmasa yapacaksın da. Tövbe tövbe. Neyse neyse, kibarca kurtulmam lazım bu kadından. Ciddi şekilde tebessüm edip konuştum.

"Ben de sevmem yalnız yemeyi. Neyse ki eşim gelecek birazdan. Sen de belki başka birini bulursun yemekte sana eşlik etmesi için."

Gülüşü silindi anında. Huzursuzca kıpırdandı.

"Eşin mi?"

Kaşlarımı kaldırıp baktım.

"Evet, eşim. Aybüke."

Şaşkınca bakıp, mahçupça konuştu.

"Ben, evli olduğunu bilmiyordum. Yani, şimdi kötü hissettim kendimi birden."

Bir şey demeden şaşkınca baktım. Nasıl bilmiyorsun ya? Nerdeyse tüm Türkiye biliyor. Benden ses çıkmayınca o devam ettim.

"Yurtdışındaydım ben. Yeni geldim. Bilmiyordum yani. Her neyse, uzatmayayım. İyi akşamlar sana."