Tolga hırkasını giyerken Aybüke gülümseyerek bakıyordu ona. Tolga da gülerek gelip banka, yanına oturdu.
"Üşüdüm ben ya. Bu akşam biraz serin mi?"
Aybüke gülümseyerek kafa salladı.
"Sanırım, biraz."
Tolga ellerini birleştirip hafifçe öne doğru eği...
Başımı çevirip yanımda senaryoyu okuyan Aybüke'ye baktım. Çaktırmadan gülüp geri döndüm önüme. Sahne öncesi karavanda senaryoyu tekrar bir okuyalım demiştik ama Aybüke hala gergindi. Bu gerginliğini atması için yardımcı olmam lazım ona. Alnımı kaşıyıp Aybüke'ye döndüm oturduğum yerde.
"Aybüke."
Aybüke başını kaldırıp bana baktı.
"Efendim."
"Kalk ayağa."
Ayağa kalkıp elimle ona da kalkmasını işaret ettim. O da yavaşça kalktı oturduğu yerden. Duruşumu düzeltip hafifçe gülümsedim. Ardından girdim role.
"Beni etkileyen güzelliğin değil. Bu inatçılığın, bu pes etmeyişin, bu asla vazgeçmeyişin. Bir kadını ne güzel yapar dersen, işte bunlar."
Aybüke gülümseyip ardından o da role girdi.
"Bunlar çok güzel. Ama ben dünyanın en güzel kadını gibi hissetmek isterim."
Gülümseyip devam ettim.
"Keşke akşamları, gözlerini alıp eve götürebilseydim. Sen yokken onlara bakardım. Mesela dudakların. Kalemle çizilmiş gibi. Onlara ayrıca aşığım."
Elim yüzünde, başparmağımla dudağını severken, Aybüke gözlerini kırpmadan bakıyordu. Bu sahneyi daha önce prova etmemiştik. İkimiz de karakterlerimize girmiştik ama yine de olması gerekenden fazla bir çekim vardı aramızda. Bakışlarım dudaklarına kayınca yaklaşıp üst dudağını kavradım. Elim yüzünde, yavaş yavaş öpüp yavaşça ayrıldım. Aybüke burnunu burnuma sürtüp, alınlarımızı birleştirdi. Ardından gülerek ayrıldı benden. Ben de gülüp eğdim başımı. Devam et Tolga. Çıkma rolden.
"Sanırım bana bir özür borçlusun."
"Neden?"
"Şaşkınlığına bakılırsa demek ki o kadar da kötü öpüşmüyorum."
"Bilmem. Bir kerede anlamak çok zor."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gülerek başımı sallayıp tekrar yaklaştım Aybüke'ye. Bu sefer o elini saçlarıma getirdi. Ben de beline sarıldım iki elimle. Yavaş yavaş ama tutkuyla öptüm. Aybüke de bir eli saçlarımda, bir eli belimde karşılık veriyordu. Aybüke yavaşça ayırdı dudaklarımızı. Alnını alnıma yaslayıp derin derin nefesler aldı.
"Tolga. Bu çok zor olacak."
Gülümseyip elimi yüzüne getirdim.
"Hayır. Çok güzel olacak."
Aybüke ayrılıp yüzüme baktı.
"Bu hissettiklerimi Bahar mı hissediyor yoksa ben mi, bilmiyorum."
