Mavi Ay

Ep.65 "Bu özel ailenin bir parçası olmak paha biçilemez"

Aybüke'den

Ay geç kaldım ya, saat on oldu. İnsanlar aç aç beni bekliyorlar. Sabah sabah bu ne trafik ama ya? Hayır haftasonu bir de. Hadi hadi, açıl artık sen de trafik. Telaşla kullanıyordum arabayı. Bir buçuk saattir yoldayım resmen. Tolga da bir kere arayıp nerde olduğumu sordu, sonra da sıkıştırmamak için aramadı bir daha ama ben yine de telaş ediyorum işte. Sevmiyorum kimseyi bekletmeyi ben. Hatta o yüzden erken bile çıkmıştım yola ama işte sıkıştım kaldım trafikte. Of, hadi çekil çekil. Hah, açılıyor gibi biraz. Ben de biraz gaza basayım da yetişeyim bir an önce. Valla ayıp oldu insanlara.

Tolga'dan

"Oğlum, Aybüke'yi bir daha arasana."

"Gelir birazdan anne. Ben şimdi ararsam iyice telaş yapacak geç kaldım diye."

"Allah Allah, bu saatte ne trafiği bu böyle. Kızcağız da aç aç araba kullanıyor kaç saattir, tüh."

"Sorma anne ya, pişman oldum resmen çağırdığıma. Hayır bir de tez canlı, duramıyor yerinde. Şimdi hızlı hızlı gelmeye çalışacak. Dur ben arayayım da telaş yapma diyeyim bari. Aklım kalacak sonra."

Annem kafa sallayınca sehpanın üstündeki telefonuma uzandım. O sırada Gencay girdi salona.

"Abi Aybüke nerde kaldı ya?"

"Trafiğe takılmış Gencay."

Gencay karşımdaki kanepeye oturup gözlerini kısarak baktı.

"Abi, sen bizi kandırmıyorsun di mi?"

Bakışlarımı telefondan çekip kafamı kaldırdım. Kaşlarımı çatıp baktım.

"O ne demek lan? Niye kandıracağım sizi?"

Gencay kaşlarını kaldırıp dudak büktü.

"Bilmem. Barıştık diye yalan mı söylüyorsun acaba diye şüphelenmeye başladım."

Yüzümü buruşturup konuştum.

"Gencay ne saçmalıyorsun?"

"Bilmem valla. Bu saat oldu hala gelmedi Aybüke. Arayıp neredeymiş sormuyorsun da. Hem Cumartesi günü bu saatte ne trafiği ben anlamadım valla."

Göz devirip aradım Aybüke'yi. Aybüke telefonu açınca Gencay'a bakarak konuşmaya başladım.

"Efendim Tolga."

"Canım, nerdesin?"

"Geliyorum geliyorum. Sizin alt sokaktayım. Beş dakikaya gelmiş olurum."

"Tamam canım bekliyoruz. Acele etme sevgilim, sakin sakin gel."

Aybüke gülerek konuştu.

"Tamam sevgilim, geliyo... aaa!!"

Duyduğum sesle dehşetle açıldı gözlerim.

"Aybüke!"

Aybüke'den ses gelmedi. Karşı taraftan büyük bir gürültü duyulmuştu Aybüke'nin çığlığıyla birlikte. Hemen fırladım ayağa. Telaşla tekrar seslendim.

"Aybüke!"

Sonra birden kesildi telefon. Annemle Gencay da kalkıp yanıma geldiler.

"Oğlum ne oldu?"

"Abi ne oluyor?"

Telaşla indirdim telefonu kulağımdan.

"Bilmiyorum, birden kesildi Aybüke'nin sesi. Çarpışma sesi gibi bir şey geldi, sonra da telefon kesildi."