Tolga'dan
Korkuyla oturuyordum hala. İçime dolan korku bütün benliğimi ele geçirmişti. Bebeğime, Aybüke'ye bir şey olacak düşüncesi yüreğimi sıkıştırıyordu.
"Tolga."
"Abi."
Gelen seslerle başımı kaldırdım. Annem'le Gencay gelmişti. Dudaklarımı büküp kalktım ayağa. Annem gelip sarılınca ben de ona sarılıp başımı omzuna gömdüm.
"Anne."
"Oğlum. Tamam tamam sakin ol."
Annem sıkıca sarılmış, şefkatle saçlarımı seviyordu. Ben de kendimi tutamamış, akıtmıştım gözyaşlarımı.
"Aybüke nerde? Ne dedi doktor?"
Annemden ayrılıp yüzümü sildim.
"Doktor muayene ediyor hala. Beni de dışarı çıkardılar."
"Aybüke'nin doktoru burda mıymış?"
"Yok. Başka bir kadın doğum uzmanı vardı, o bakıyor."
"Anladım oğlum. Hadi perişan etme kendini. Olmayacak hiçbir şey."
Anneme bakıp kafa salladım. Gencay elini koluma getirince ona çevirdim başımı. O da dolu dolu olmuş gözleriyle bakıyordu bana.
"Abicim, aklına kötü şeyler getirme sakın. İkisi de iyi olacak."
Yutkunup kafa salladım.
"İnşallah Gencay. Yoksa ben de iyi olamam artık."
Gencay dudaklarını birbirine bastırıp kokumu sıktı hafifçe. Derin bir nefes alıp yüzümü sıvazladım. Ardından kaşlarımı çatıp baktım anneme.
"Berfin nerde?"
"Evde. Baban gelmişti de. Onlar evde kaldılar. Baban da çok merak etti, gelmek istedi ama ben Berfin'i getirmek istemeyince evde kaldırlar onlar."
Sıkıntıyla nefes verdim.
"Anladım."
Parmaklarımı saçlarımdan geçirip koridorda volta atmaya başladım. Allah'ım artık bir haber versinler. Korkuyla ordan oraya yürürken dışarı çıkan hemşireyle ona döndüm.
"Hemşire hanım, nedir durum?"
"Doktor bey sizi çağırıyor. Aybüke hanım da kendine geldi."
Hızla girdim içeri. Aybüke elini yüzüne kapatmış sessizce ama içli içli ağlıyordu. Hemen yanına gidip elini tuttum.
"Canım. Aybüke."
Aybüke sesimi duyunca elini indirip telaşla yüzüme baktı.
"Tolga, Tolga bebeğimize bir şey mi oldu?"
"Şşşş canım sakin ol."
Elini öpüp doktora döndüm. Duyacaklarımdan korkarak sordum.
"Doktor bey, bebeğimiz iyi di mi?"
Doktor gülümseyip konuştu.
"Merak etmeyin. Muayene bir sıkıntı yoktu. Aybüke hanımın kanamasının olmaması da iyi bir şey bizim için. Şimdi bir de ultrasonla bakalım minik şeye. Aybüke hanım biraz sakin olun. Korkacak bir şey olduğunu sanmıyorum. Hadi sankinleşin biraz."
"Bebeğimin iyi olduğunu duymadan sakin olamam ben."
Doktor gülümseyip kafa salladı.
"Tamam. Hemen bakalım o zaman."
आप पढ़ रहे हैं
Mavi Ay
फैनफिक्शनTolga hırkasını giyerken Aybüke gülümseyerek bakıyordu ona. Tolga da gülerek gelip banka, yanına oturdu. "Üşüdüm ben ya. Bu akşam biraz serin mi?" Aybüke gülümseyerek kafa salladı. "Sanırım, biraz." Tolga ellerini birleştirip hafifçe öne doğru eği...
