The Prince Who Built the Snowman (Prince Series #4)

Chapter 6

Chapter 6

Green or Blue

"Put me down, Samonte!"

Madali siyang kausap dahil bigla niya akong binitawan sa lupa. What the hell?

Sabay-sabay napangiwi ang mga batang nakapalibot sa amin nang makita nila ang pagbagsak ko. Of course! Masakit iyon.

"S-seriously?!"

Hindi na ako pinansin ni Samonte, lumapit siya sa batang umiiyak kanina at inabot niya ang lobo na akala ko ay hawak ko pa. He snatched it from me!

"T-thank you po, Kuya!" masiglang sabi sa kanya ng bata na parang nakalimutan na ang ginawa ko.

Excuse me? Ako iyong umakyat sa puno at kumuha!

"No problem." He said proudly.

My eyes widened in front of him. Ang kapag ng mukha niya! "T-teka, ako ang—"

Hindi na ako hinintay ng mga bata sa sasabihin ko dahil nagtakbuhan na sila papalayo sa amin ni Samonte.

Nanatili siyang nakatayo at nakapamulsa habang habol ang tanaw niya sa mga bata.

"Y-you!"

He lazily turned his gaze on me. Inilabas niya ang kanang kamay niya mula sa kanyang bulsa at tipid niyang itinuro ang kanyang sarili.

"Me?"

Pakiramdam ko ay lalong uminit ang ulo ko sa galawan niyang nakakaasar. Iyon bang parang tamad na tamad siyang makipag-usap sa tao? Halos sabunutan ko na ang sarili ko.

I had this urge to beat him! Sabunutan o kaya sipain sa tuhod. Isa siyang malaking pang-asar!

Marahas akong tumayo at taas noo kong sinalubong ang kanyang malamig na mga mata. Ganito ba lagi ang mata nito?

His eyes were always impassive. Expressionless, dull... ano pa ba? Parang laging ang layo ng nararating at kung may marating man siguro sa lugar na malamig, sobrang lamig.

Hindi na ako nagsalita pa sa kanya, nagsimula na akong maglakad para lampasan siya. Kahit masakit ang pagkakabagsak ko ginawa ko ang lahat para makapaglakad ako nang maayos.

When I was about to reach the gym, I heard another Samonte's voice.

"Kuya, wait!"

Nagpatuloy na akong pumasok at hindi pinansin ang magkapatid. Eksaktong pagpasok ko palabas si Leiden.

"There you are! Akala ko ay tinakbuhan mo na 'ko." I rolled my eyes.

"Where's my water?"

Napamura ako sa aking isipan, nakalimutan ko na. Nang makita ni Leiden na wala akong masabi ngumisi lang siya sa akin.

"It's okay."

Dinala ako ni Leiden sa bleachers na puro mga pinsan niyang babae ang nando'n. They smiled at me, kaya ngumiti rin ako sa kanila. Kilala ang mga babaeng Arellano sa pagiging bitchesa nila, kaya sinubukan kong makisama sa kanila.

I was not trained to fight in a usual female fight. Iyong burn, toasted, apply cold water to the burned area na lagi kong naririnig sa kaartehan ng mga kapatid ko.

Basta nagpanting ang tenga ko, paduduguin ko ang nguso niya. Reckless girl...

Ngumuso ako sa sinabi ni Samonte, a lot of people would say that I was the reckless La Rosa of all, but remove the word girl.

"Ang gusto talaga ni Leiden sa babae iyong mga athletic type, noh?" rinig kong sabi ng isa sa pinsan niya. Nagpa-plantsa pa yata siya ng buhok manunuod lang ng basketball.