Verwacht het meest onverwachte

Deel 134

Hij vertelde over zijn opleiding, over de dingen die hij op werkvlak heeft meegemaakt, geleerd en gedaan. Ik voelde me op dit moment net een groentje. Vergeleken met hem heb ik niks gezien. Maar natuurlijk liet ik dat niet zien. En laat ik nou net het geluk hebben dat hij zich moet bewijzen en niet andersom. De twee mannen kwamen binnen met een bureau. Ik zou mijn kantoor met hem moeten delen. Toen ze weggingen hervatte ik het gesprek.
Ik nam de 'Huisregels' met hem door.

Hij reageerde er goed op en leek mij serieus te nemen.
'Heb je verder nog vragen?' vroeg ik.
'Uhm ja, het is niet de bedoeling dat ik iedere ochtend koffie voor je moet halen toch?' ik schoot in de lach.
'Nee, mijn benen doen het perfect, maar bedankt voor het aanbod.' Zei ik sarcastische.
'Dat was een vraag, geen aanbod.'
'Ik zie het als een aanbod, want je vraagt het me.' Ik knipoogde bij het zien dat hij verward werd.

Het was tegen half 7. Ik was hard aan het werk. Fouad had zijn best gedaan, en ik was er tevreden over. Ik heb hem daarom weggestuurd. Ik negeerde het stemmetje in mijn hoofd dat me een schuldgevoel zat aan te praten. De helft van mijn werk ligt namelijk op zijn bureau.
Dat afspraakje met Najoua was pure tijdverspilling en onzin. Ze wilde het alleen maar over mij en Rayan hebben. Natuurlijk kreeg ze niets uit me waardoor de sfeer verre van gezellig was. Ik besloot naar huis te gaan. Ik sloot mijn kantoor af en liep naar Rayan toe. Hij was druk bezig in zijn telefoon. Ik vroeg me maar niet af met wie hij zo hard aan het appen was. Zijn telefoon is zijn tweede kantoor zullen we maar zeggen.
'Schatje, gaan we?' vroeg ik aan hem.
'Ja kom.' Zei hij terwijl hij zijn jas aantrok.
'Hoe beviel Fouad?' vroeg Rayan onderweg naar de lift.
'Hmm, hij weet meer dan mij dus ja.' Zei ik beschamend. Hij schoot in de lach.
'Laat me raden. Je doet zeker alsof je heel wat weet.'
'Yup you know me.'
'Confidence is the best outfit you can wear.' Zei ik ondeugend.
'So so madame wordt volwassen..'
'Kop dicht. Ik ben volwassen geboren, je weet niks.'
'Hmm ik weet alles. Denk je dat ik je niet eerst gescreend heb voor ik je bij me liet werken.'
'ow in dat geval zijn woorden teveel. Dan weet je dat ik skills bezit die niet te beschrijven zijn.'
'Skills om mij te raken ja.' Zei hij terwijl hij tegen mijn auto aan leunde.
'Goed om te horen.' Deed ik koud.
'Hey hey uitkijken.'
'Wat doe ik?' vroeg ik.
'Je maakt misbruik van mijn zwakke kant.'
'Ik heb je niks gevraagd lieverd. Jij liet mij je zwakke kant zien. En als ik er misbruik van zou maken dan was ik mijn achternaam niet eens waardig. Je weet wie ik ben.' Zei ik terwijl ik hem omhelsde.
'Je bent een schat.' Zei hij in me oor terwijl hij zijn hoofd op mijn schouder legde. Ik streek over zijn haar.
'Dat is oud nieuws lieverd.' Ik hoorde hem zachtjes lachen. Ik glimlachte. Hij moest eens weten wat voor skills hij bezat. Hij krijgt het voor elkaar mijn aandacht volledig op te eisen.
Maar laten we dat maar niet hardop zeggen.

Thuis aangekomen besloot ik meteen naar bed te gaan. Morgen had ik een afspraak buiten de stad. In verband met ons nieuwe project en ik besloot dat ik Fouad mee zou nemen. Meer als getuigen dan als stagiaire.
Ik belde hem op.
'Goedemorgen, vanwaar zo een vroege telefoontje?' zei hij sarcastische. Het was half 1 in de nacht namelijk. Ik moest lachen maar hield me in.
'Uhm morgen zijn de plannen gewijzigd. Ik heb een afspraak buiten kantoor en ik moest je dat even mededelen.' Zei ik zakelijk.
'Je bedoelt je beveelt me mee te gaan. En ik heb geen keus vandaar dat je zo laat nog belt.' Zei hij grinnikend.
'Precies. Het hoefde niet zo specifiek beschreven te worden maargoed. 8 uur verwacht ik je op locatie. Ik stuur je adresgegevens door. Ik neem aan dat je vervoer hebt?'
'Taxi's genoeg die me besturen. Nee grapje. Komt goed. Tot morgen.' Zei hij.
'Fijne avond.'
'Die is al verpest, maar maakt niet uit, ik probeer er toch nog wat van te maken.' Lachte hij.
'Nou dat is niet mijn probleem. Ik geloof dat ik het tijdens het gesprek al naar voren had gebracht he, enige sacrifice is een vereiste. Kun je dat niet opbrengen dan weet je de weg.' Gooide ik de bal terug.
'Als een dame, die jonger dan mij is begint te praten over sacrifice things dan zie ik voor me dat ik boeken voor je moet dragen en extra schoenen voor je moet kopen als je te hoge hakken stuk gaan, niet race heel Nederland door, slaap niet en wees 24/7 beschikbaar.' Gooide hij hem terug. Ik schoot keihard in de lach.
'Dit is de eerste keer dat ik je hoor lachen vandaag.'
'Nou, ik kan je vertellen, en je op het hart drukken, dat je me verkeerd hebt ingeschat. Of laten we zeggen onderschat. Maar ik hou er niet zo van te oordelen dus hou ik het liever voor me.' Zei ik.
'Owjah joh, dus oordelen en er niet hardop over praten maakt je meteen onschuldig? Die oordeel heb je en is er al?'
'Waarschijnlijk is ie ontstaan nadat jij je oordeelt uitsprak over die te hoge hakken.'
'Nou nou, payback zonder rente binnen 3 seconden. Een snellere service bestaat er niet geloof ik.
'Onderschat deze dame maar niet. Die 3 seconden service kunnen ook binnen 1 seconden ontslag van stageplaats betekenen.'
'Owja joh, tegen alle rechten van de burger in.'
'Misschien moet je de kleine lettertjes op je overeenkomst maar lezen. Daar staan 9 van de 10 keer dingen die jou rechten minimaliseren. En dit gesprek leidt nergens meer naartoe. Dus bij deze beëindig ik hem ook direct.' Zei ik.
'Wat u wilt. Als je het niet erg vindt ga ik even de kleine lettertjes lezen. En als ik je een tip mag meegeven, wees een beetje flexibel en minder zakelijk, is fijner samenwerken namelijk. Een fijne avond Amal.' Zei hij. Ik hing op. Wat een verschijning.