Verwacht het meest onverwachte

Deel 129

Ik reed na de vergadering met Soraya naar het bedrijf.
Iedereen ging hard aan het werk. Rayan sloot zich op in zijn kantoor en ik deed hetzelfde. Ik kreeg alle bewijzen van Soraya toegestuurd en maakte er een dossier van en sloeg alles op waar nodig.

Ik stuurde alles door naar mijn privé mail en stuurde bewust niks naar Rayan. Ik ging even koffie halen en kwam terug. Ik ging achter mijn bureau zitten en schrok van wat ik zag. Mijn muis bewoog uit zichzelf en er werden bestanden aangeklikt. Iemand was mij aan het hacken!!!
Ik sloot snel de laptop en belde half bang en half woedend naar Samir.
'Samir, kun je me weer redden alsjeblieft?'
'Zeg het eens dame.'
'Ik wordt live gehackt nu.'
'Schakel de computer uit nu!'
'Heb ik gedaan! Ik was bezig met vertrouwelijke informatie opslaan.'
'Je moet contact opnemen met Hatim, hij is de technicus.' Zei hij.
'Ook mijn concurrent. Ik zie wel. Ik dacht dat je er verstand van hebt.'
'Nee mop. Ik laat die dingen altijd doen door Hatim.'
'Isgoed bedankt. Ik kijk verder.'
Rayan liep langs mijn kantoor. Ik slikte moeilijk. Moeten we het die gast gaan vertellen of wat.. dacht ik zuur.
Ik belde naar Walid en vertelde hem het verhaal.
Hij adviseerde me om na werk meteen naar hem toe te rijden en het niemand te vertellen. Ik dacht a little bit too late. Samir wist het al. Maar ik denk niet dat hij zijn mond voorbij zal praten?
Ik liep naar de kantoorruimte met allemaal computers. Ze stonden al uit. Bijna iedereen was naar huis.
Bilal en Baderdinne waren naar de locatie met Stekelenburg. Soraya was hard aan het tikken op haar computer. Ik besloot dat ik naar huis zou gaan.
Ik printte alles uit en deed het in een nette mapje. Ik liep met lood in mijn schoenen naar Rayan.
'Binnen..' zei hij.
'Ik heb dit..' ik kwam niet echt uit mijn woorden.
'Dank je leg maar op mijn bureau.' Zei hij terwijl hij zijn spullen afruimde.
'Wil je het meenemen naar huis alsjeblieft?' hij keek op. Ik keek hem aan. Hij keek terug.
'Waarom?'
'Daarom. Als je van je bedrijf houdt doe je dat.' Zei ik brutaal.
'Ik neem hem mee. Als jij zegt wat er aan de hand is.'
'Er is niks aan de hand.' Zei ik zuur.
'Even de deur dicht doen.' hij sloot de deur achter mij.
'Oke vertel?'
'Ik heb gewoon het gevoel dat alles wat met dit project te maken heeft gevoelige info is en goed bewaart moet worden. Dat is alles.'
Hij knikte en keek me ijskoud aan.
'Rayan?' zei ik na een tijdje.
'Ik heb niks met Hatim. Maar ik heb ook nooit wat met jou gehad? Dus ik snap niet zo goed dat je vindt dat ik je genaaid heb? Voor zover ik weet heb ik altijd het beste met je voor...?'
'Amal niet nu, alsjeblieft.'
'Ga dan verhaal halen bij Hatim als je mij niet gelooft?'
'Je was met hem aan de telefoon Amal! Hij was super blij dat je wilde komen om met hem te praten!' het woord 'praten' spuugde hij er zowat uit.
Ik keek rustig en kalm voor me uit.
'En Rayan, heb je me wel eens gevraagd waar ik over wilde praten alvorens je me vol haat aan begon te kijken?' vroeg ik terwijl ik naar de deur keek omdat ik bang was hem in zijn ogen aan te kijken.
'Amal, je kan me van alles wijs maken maar ik geloof je niet. Sorry. Tuurlijk ga je alles goed praten.' Zei hij terwijl hij me van top tot teen aankeek.
Ik ging recht staan en liep langzaam op hem af. Ik glimlachte mijn onschuldigste lachje.
'Wat ben jij toch naïef Rayan. Wat ben ik teleurgesteld in jou. Hatim laat zien dat hij gevoelens voor me heeft, Hatim deelt dat op de een of andere manier met mij, Amal gaat niets wetend op vakantie, Samir, de jongen die die zaal geregeld heeft was toen mijn klasgenoot. Hij zeurde dat ik naar zijn zus bruiloft moest komen in Marokko. Of verloving. Ik besloot te gaan. Hatim was mee op vakantie want zoals je weet is hij bijna getrouwd met mijn broer Walid en doen ze alles samen. De dag van die verloving was het supergezellig en leerde ik Samirs zus kennen en zijn nichten. Maar toen hoorde ik ook wie de bruidegom zou zijn, en raad eens? De bruidegom was Hatim. Ja die Hatim met wie ik contact begon te krijgen en die gevoelens voor mij leek te tonen. Dat was een klap in mijn gezicht en dat was ook onze laatste tijd samen. Voor zover we samen waren. Nu is hij voorgelogen door zijn vrouw en gaat scheiden, super treurig voor hem, maar wacht even. Vindt jij mij echt lijken op een bushalte? Hoelang de reis ook duurt, dat zodra hij weer langs komt rijden hij bij mij kan stoppen? Vanuit zijn kant begrijp ik dat wel, als hij niet gelukkig getrouwd is en is voorgelogen dat hij wat hij eerder lief had terug wil krijgen, dat snap ik. Maar bekijk het even vanuit mijn perspectief Rayan, denk jij, of zie jij mij als zo een zelfrespect loze troela die de eerst de beste vergeeft en hem met open armen toelaat? Hij heeft mij pijn gedaan, en goed ook. Ik ben er over heen gekomen en Allah swt heeft mij een persoon gestuurd die mij er letterlijk doorheen heeft gesleept. En die persoon die liet zien dat er nog mensen bestaan die het echt met me menen. Eerst vond ik je een rare vogel. Maar ik leerde je beter kennen en leerde hoe ik met pijnlijke gevoelens uit het verleden moest omgaan. Wanneer het klaar is, is het klaar. Ik ben sterk genoeg hem te vergeven voor wat hij mij geflikt heeft. Ik ben geen haatdragend persoon, en als hij mij verteld dat hij een tijdelijke logeerplaats nodig heeft dan biedt ik hem dat aan. Maar hij hoeft geen stap dichterbij te komen. iets wat hij nu wel doet. Hij voert gesprekke met mij dat hij mij terug wil en besluit ook voor mij dat ik dat wil, terwijl hij niet weet dat ik lekker mijn leven rustig verder leidt zonder aan hem te denken.
Die dag dat ik hem belde om te praten wilde ik er een eind aan maken. Ik wilde zeggen dat ik het beter vind dat hij me met rust laat. En als hij wat wil door communiceren over het huis dat dat via Walid gaat. Totdat jij de verkeerde conclusies nam en mij beoordeelde ter plekke.
Ik naai niemand, en ik heb ook nooit iemand genaaid. Ik heb iemand leren kennen en vond diegene leuk, diegene trouwt rustig met iemand en ik ga door, ik heb niemand pijn gedaan. Vervolgens leer ik jou kennen en heb ik het super gezellig met je gehad. Ook al was het voor mij niet duidelijk wat we voor elkaar waren, ik heb me nooit bezig gehouden met een andere jongen. Zowel in life niet als in gedachten. Dat hij ruzie heeft met zijn vrouw en nu pas inziet wat hij verloren heeft daar heb ik niks mee te maken. Dat mag hij gaan oplossen zonder tussen mij en jou te stoken. Maar goed daar is het nu te laat voor want je gelooft er geen reet van. Ieder geval, fijne avond.'
Ik liep zijn kantoor uit en liep met betraande ogen naar mijn auto. Ik zag wel dat hij aandachtig luisterde. Maar of hij er iets van gelooft dat is nog maar de vraag.
Ik reed naar huis en wilde gaan slapen. Maar ik moest alles in mijn laptop nog nachecken door Walid.