Verwacht het meest onverwachte

Deel 108

Rayan's perspectief.

De volgende dag stond ik best vroeg op. Ik belde Tarik.
'Broer.'
'Salaam zuster.' pestte ik hem. Ik hoorde hem vloeken in zichzelf.
'Wat zei je?'
'Niks hoe is het dan?' zei hij lachend.
'Hamdoullah met jou?'
'Lekker man, ewa ga je richting werk wella?'
'Het is zaterdag bro!' zei ik mompelend.
'Ewa jou kennende.'
'Wat ga je doen vanavond?' vroeg ik.
'Ik denk naar me neef Walid.'
'Ow wat zijn de plannen?'
'Ik denk rondhangen daar man, kom je ook wella?'
'Ik laat jou later op de dag weten saffi?'
'Isgoed man. Zie jou wel verschijnen.'
'Zoiezo inshaallah.' Ik hing op. Oke dus.

Ik belde daarna mijn broertje.
'Faina.'
'Ewa Bilal, waar jij?'
'Amal thuis man, jij?'
'In bed. Bij haar ouders of?'
'Ja met Walid.'
'Ow netjes netjes. Wat spoken jullie uit dan?'
'Niks man, we wachten op Tarik en Hatim die komen zo deze kant op.'
'Ow ja oke. Ik kom ook zo.' Zei ik meteen.
'Wou je net komen ophalen haha, kom je met de auto nigh?'
'Ja man. Beter.'
'Ben je al langs ouders geweest?' vroeg Bilal.
'Nee ik ga daar eerst even langs, kijken of yema nog wat spullen nodig heeft.'
'Ja en papa die had wat rekeningen van huur enzo op tafel.' Zei Bilal.
'Ik betaal ze wel voor hem, no stress, ik kom daarna naar jullie.'
'Isgoed doe rustig aan.'
'Yallah Thalla.'

Ik stapte mijn bed uit nam een douche at snel wat en reed naar mijn ouders.

Amal's perspectief.

Selma lag op mijn bed. Ik kwam net de douche uit en kleedde me snel om.
'Dus.....?' vroeg Selma aan mij.
'Dus wat?' vroeg ik verward.
'Dus welke jurk ga je aandoen op het begin van mijn bruiloft?'
'Lieve schat. Je komt uit de lucht vallen met dat onderwerp!'
'Het komt steeds dichterbij lieverd.'
'Ja i know. Ik ga straks wel even kijken. Misschien vraag ik Rayan mee.'
'Zo toe maar. Waar komt dit ineens vandaan? Shoppen we tegenwoordig met elkaar?'
Ik schoot in de lach.
'Hou je kop en loop mee naar beneden.' Zei ik serieus.
'Ik loop al als een hondje achter je aan en hoor eens even, het is niet de bedoel.....' zei bleef stil en keek naar beneden. Ik volgde haar blik. Najoua? Wat the hell?
'Uhm. Terugtrekken?' vroeg Selma.
'Hahaha lieverdje toch! Terugtrekken in mijn eigen huis? Je hebt gevoel voor humor kan ik je nageven. Zied loop naar beneden.' Zei ik net niet hatelijk. Op dat moment ging de bel. Rayan verscheen in de deuropening. Hatim stond ernaast. Hij had de deur open gedaan.
'Suprise!' zei Selma in mijn oor. Ik liep op ze af en groette Hatim met een hand. Rayan keek me aan. Ow shit. Ik zou hem appen. Uhm akward...
'Amal.' Zei hij alleen maar. Hij stak zijn hand naar me uit. Hij deed aanstalten om zijn jasje uit te doen.
'Laat maar aan. Jullie gaan shoppen samen.' Zei Selma hard. Najoua draaide zich om en keek ons aan. Ze kwam op ons af en groette iedereen behalve mij. Ze deed alsof ze me niet gezien had.
'Amal staat er ook heh...' zei Rayan geïrriteerd naar haar.
'Ow sorry schat, je bent ook zo klein! Haha hoe is het mopppie?' ik keek haar scheef aan terwijl ik toeliet dat ze me stijf kuste.
'Nou dat valt wel mee toch, iedereen ziet me gelukkig staan dus zo klein ben ik niet.'
'Haha vergeleken met de jongens die om je heen staan.' Zei ze nep.
'Ewa zied dan, ga je schoenen aandoen.' Zei Rayan die me bij mijn bovenarm vast pakte.
'Ik kan ook zelf lopen wist je nog?' zei ik lachend.
'Je doet traag.' Zei hij met een big smile. Hij liep met me mee naar de trap waar ik mijn schoenen aandeed. Ik keek hem even aan.
'Heb je goed geslapen?' vroeg hij.
'Ja sorry ik was gisteren niet in staat te praten. Was meteen knock out gegaan in bed.' Hij streek met zijn handpalm langs mijn wang.
'Dat snap ik lieverd. Kom we gaan.' Zei hij terwijl hij dicht bij me kwam staan. Ik streek even met mijn hand langs zijn buik en liep voor hem uit.
'Tot straks tortelduifjes!' riep Selma.
'Wie wie wie?!' riep Walid meteen.
'Hou je kop en ga zitten in de woonkamer.' Zei Bilal snel en begon met hem te stoeien.
'Stapt u in dame.' Zei Rayan die de deur voor me open hield.
'Dank u heer.' Zei ik zogenaamd deftig. Hij reed weg en zette de radio aan.
Gevlucht van huis! Dacht ik lachend. Voor Najoua en Hatim...