Verwacht het meest onverwachte

Deel 132

Bij de winkel aangekomen moesten we lachen om de jurk. Ze kreeg hem niet aan. Ze viel een keer op mij en ging door haar enkel door de hoge hakken.
'Eh dier. Hoe ga jij trouwen hoe? Ga recht staan en doe alsof je een dame bent.' Riep ik haar toe. De Marokkaanse verkoopster hebben letterlijk laten huilen van het lachen.
'Shit Rayan belt.' Zei ik toen mijn telefoon afging.
'OMG RAYAN BELT JOUUU.' Zei ze toen ik opnam. Ik sloeg haar waardoor ze haar evenwicht verloor. Ze pakte de verkoopster gillend vast.
'Wejow wat gebeurd daar?' vroeg Rayan aan de andere kant van de lijn.
'Niks niks. Je zusje is jurk passen. Ze werd gewoon emotioneel van de schoonheid van die jurk.' Zei ik piepend van het lachen.
'Hmm. Waar jij bent is zoiezo rwina dus ik had niks anders verwacht.' Zei hij sneaky.
'Nee ik heb niks gedaan!' zei ik.
'Jawel je sloeg me!' riep ze.
'Tazz dat was een aai. Ik was je jurk aan het maken hij zat scheef eh bolle!'
'Wollah je liegt!'
'Rayan waarom bel je je hoort ik ben druk met een baby hierzo.'
'Wollah ik ga plat door jou! Ik wilde weten wanneer je klaar was. Wil samen eten? Als jij ook wil behda?'
'Tuurlijk wel. Uhm ik bel je als ik Selma terugrijd. Wollah heb geen flauw idee wanneer dit kind klaar is.'
'Saffi is goed. Dan wacht ik met eten.'
'Awhh maar als je trek hebt kun je gaan hoor.'
'Nee ik wil met jou samen.'
'Saffi is goed mop. Dan gaan we samen.'
'Bel je me?'
'Ja insha'Allah Rayan.'
'Insha'Allah lieverd.'
'OMG waar gaan jullie SAMEN???' Riep Selma van ver.
'Hou je kop. Je maakt die verkoopster helemaal doof meskiena.'
'Ewa saffi mehlish joh, ik weet dat ze superblij is dat ze gaat trouwen.' Zei de verkoopster bescheiden.
'Nou geloof me. Ze is heel erg blij om iets heeeeel anders. Iets wat haar totaaal niks aangaat.' Zei ik terwijl ik scheef naar Selma keek. Ze keek me ondeugend aan en stak haar tong naar me uit.
We hebben gelachen we hebben gepast en gestrest. Maar na een uur waren we dan eindelijk tevreden en klaar. De verkoopster had meskiena alle geduld van de wereld en hielp ons met alles.
'Sorry voor tamara hea, shoukran voor je hulp, en sorry voor mijn gedrag.' Verontschuldigde Selma zich tegenover het meisje. Het meisje lachte en zei de hele tijd dat het juist super gezellig was.
Selma legde een hand op mijn rug, zo van kom naar buiten lopen. Ze draaide zich nog om.
'Saafi besama, we zien je volgende keer insha'Allah, Amal gaat binnenkort ook trouwen dus inshaallah tot gauw.' Zei Selma alsof het iets heel normaals is. Ik keek haar verbaasd aan.
'Ow ik wist niet dat ik binnenkort ga trouwen?' zei ik. Het meisje lag in een deuk om ons.
'Mohiem we gaan je laten, zij gaat naar haar toekomstige, dus werkse mop!' ging Selma rustig verder.
'Jij wollah....geen woorden voor jou!' riep ik lachend uit. Selma liep bhel prinses met haar trouwjurk naar de auto.
'Tazz ben gewoon blij voor je.'
'Ik zeg tegen jou, maar hou het even voor je, wat doe jij, schreeuwen over daken en op plekken waar je komt.' Zei ik.
'Ewa saffi stel je niet aan...'
'Uhm Selma, voor het geval je het niet wist, jij was je aan het aanstellen net. Dus begin mijn auto in te stappen en hou je mond.' Ze schoot in de lach en ging als een klein kind zitten.
'Bismillah.' Zei ik en reed weg. Ze keek me aan.
'Wat nou weer?!' zei ik.
'Uhm Rayan zegt ook altijd Bismillah als hij begint met rijden!' zei ze stralend. Ik zuchtte en keek voor me uit.
'Dat zegt ieder mens met verstand Selma.'
'Nee maar ook op dezelfde manier enzo...' 'Saffi hou je mond nu!' riep ik naar haar. Ze moest moeite doen haar lach in te houden. Ik zelf schoot in de lach om haar.
Ik reed naar mijn werk. Ik had Selma thuis afgezet. Zij zou verder gaan met haar voorbereidingen. Ik heb gelachen om haar. Het is mooi om te zien hoe blij ze voor mij is. Maar af en toe hou ik serieus mijn hart vast want het kan een echte flapuit zijn. Ik ben ook zo maar niet zooo erg!

Vandaag hadden Rayan's ouders en mijn ouders verzameld bij hun thuis. Het was de dag voor de henna van Selma.
Ik had mijn jurken klaar. Mijn make-up en haar zou geregeld worden door de negaffa van Selma.
Ik had Rayan bijna niet meer gezien. Ik was op het werkveld met Bilal en Baderdinne was voornamelijk bezig met Rayan.
Rayan was met Walid vandaag. Ze zouden de pak van Walid regelen. Ik werd wakker met zorgen van werk. We liepen achter op schema. Ik knipperde net een paar keer en me telefoon ging alweer af.
'Amal!' nam ik slaperig op.
'Amal sta op we moeten naar kantoor.'
'Bilal we moeten vandaag naar jullie.'
'Ga jij trouwen?'
'Uhm nee?'
'Dan zie ik je over een uur op kantoor.' Besloot Bilal streng. Ik zuchtte overdreven hard en hing op.
Ik haat het als hij gelijk heeft.

'Yema ik kom later met Bilal jullie kant op.'
'Awiliee, wie gaat Selma helpen?!'
'Bilal wordt boos als ik niet naar werk ga.'
'Wagga schat. Maar probeer snel te komen oke.'
'Ja is goed. Ik zie jullie strakjes insha'Allah.'
Ik reed mijn straat uit en reed richting kantoor. Rayan belde me.
'Schatjeee!' riep hij blij.
'Hey stommerd. Weet je waar ik ben, onderweg naar kantoor.'
'Ja man ik hoorde het van Bilal. Ik zit vast geplakt aan je broer vandaag.'
'Haha meskien. Dat wil je echt niet. Vastgeplakt zitten aan Walid.' We schoten in de lach.
'Hoe laat zie ik je popje?'
'Rond 4 of 5 uur insha'Allah.'
'Is goed inshaallah Amal.'
Ik hing op. Ik kon niet wachten hem te zien. Ik sprak hem iedere dag maar toch. Dat was niet genoeg.