Verwacht het meest onverwachte

Deel 115

Hatim's perspectief.

'Wat kwam mijn broer doen?' vroeg Bilal aan mij. Ik hoorde hem wel maar ik was niet echt in staat om antwoord te geven.
'Heh?' vroeg Bilal weer. Ik deed gisteravond ook al zo lullig tegen hem.
'Uhm sorry, was aan het dromen, gewoon kletsen over werk. Wat tips uitgewisseld enzo, gefeliciteerd met de winst van vandaag man, het is je gegund en Rayan natuurlijk.' Hij glimlachte blij.
'Dat heeft mijn kleine meid gedaan broer. Ze heeft ze laten zitten op die stoelen tot 10 uur in de avond. Strijder systeem!' Ik moest lachen om zijn manier van doen. Deze man kan dronken zijn zonder alcohol.
'Je zal vast moe zijn.' Vroeg ik. Hij knikte.
'Heb je gegeten broertje?' Bilal keek me even aan. Ik heb besloten wat aardiger tegen hem te zijn.
'Ik heb al gegeten man, dankjewel. Ik ga slapen morgen werken.'

'Is goed man, ik ga ook naar bed.' Ik liep naar mijn kamer. Ik lag in bed maar kon de slaap niet vatten.
Ik moest de hele tijd denken aan Amal en het gesprek met Rayan. Ik voelde geen haat tegenover hem. Het moeilijkste is dat we vrienden zijn. En ja, ik heb mijn kansen verspild. Maar verdien ik ook geen tweede kans dan?

Ik pakte mijn telefoon en apte Amal dat ik morgen met haar wil afspreken om iets te bespreken.
'Is goed, zie je morgen om 12 uur.' Ik bedankte haar en wenste haar een fijne nachtrust toe. Ze reageerde daar gelukkig normaal op. Ik besloot mijn ogen te sluiten en mijn lichaam zijn rust te gunnen.
De volgende ochtend stond ik om 11 uur op. Ik had mijn assistent in opleiding laten draaien deze ochtend. Ik kleedde me om en nam snel wat te drinken. Ze zou in haar pauze naar me toekomen. Dat was beter dan samen gespot worden. Bilal was vroeg de deur uit. Dus dat scheelt.

De deur bel ging en ik deed meteen open. Ze kwam binnen en gaf me een hand.
'Hoe gaat het?'
'Goed met jou?' zei ze terwijl ze naar haar kat keek.
'Hij is zuur tegen mij.' Zei ik maar meteen.
'Volgens mij is ie niet lekker, eet ie wel?' vroeg ze.
'Jawel hij vreet niet eet alleen. Maar hij blijft liever uit mijn buurt.' Zei ik lachend. Ze keek me dom aan.
'Gevoelsmatig heh. Blijkbaar krijgt hij een negatief gevoel van je.' Zei ze liefjes. Ik werd er ongemakkelijk van. Wat kan zij soms direct zijn man.
'Vertel waar zouden we over moeten praten?' vroeg ze. Ik gaf haar een glas chocomelk. Ik weet dat ze dat nooit kan weigeren.
'Nou, ik wilde eigenlijk met je praten over hoe het met je ging. We hebben elkaar nog niet echt goed gesproken.'
'Nou het gaat prima met me.' Zei ze kortaf.
'Ik heb het een en ander gehoord van jou resultaten gister, gefeliciteerd.' Ze glimlachte bescheiden. Dat siert haar. Al zou zij in een Porsche rijden zou ze dat niet laten zien aan de buitenwereld.
'Bedankt. Ik heb nog steeds rugklachten van al die uren zitten, en volgens mij zijn mijn kaken gekneusd.' Zei ze lachend. Ik schoot in de lach.
'haha zulke mannen zijn geen kinderpraktijken dat heb je duidelijk gevoeld.'
'Ja zo irritant en kritisch opgesteld de hele tijd. Ik lette op alles wat ik zei, elk beweging werd opgevolgd, op een gegeven moment zei eentje je bent niet zenuwachtig. Ik ging achterover leunen en keek hem van top tot teen aan en toen zei ik rustig; 'Is er aanleiding om zenuwachtig te zijn dan? Ik bevind me in mijn eigen kantoor, jullie zijn te gast.' Ze moesten bijkomen, zogenaamd coveren door te lachen zogenaamd. Maar hij schrok, dat was pas het moment dat ze me serieus begonnen te nemen. Ik dacht eindelijk kunnen we beginnen met die tnawies op ze gooien.' Ze zei het met een ondeugende blik en lachte er sneaky bij. Ik vond haar zo schattig hoe ze enthousiast vertelde en daarbij wilde gebaren maakte met haar handen. Ik keek haar trots aan. Ze keek me na dat ze klaar was recht aan en vroeg meteen;
'Wat waarom kijk je zo?' Ik schoot in de lach.
'Nee gewoon, ik ben trots op hoe je ze hebt ingepakt. Je moet niet vergeten dat ik altijd trots op je zal zijn, ik heb je zien opgroeien Amal.' Ze knikte en keek naar de grond.
'Je broer zal zeker blij zijn.' Zei ik.
'Hij weet het nog niet.'
'haha komt wel. Drukke periode.'
'Yes.' Zei ze.
'Maar, uhm. Heb je nog trouwplannen of.. ik bedoel je hebt nu een baan een huis een auto. Financieel ben je onafhankelijk. Ik hoor het je jaren terug nog zeggen, eerst je zaken op orde dan een man toelaten. Wist je nog?' ze schoot in de lach en knikte.
'Ja dat weet ik. Ik ben iemand van zijn woord.' Zei ze.
'Ik ben ook een man van zijn woord. Daarom ben ik toen der tijd met iemand anders getrouwd.' Pakte ik haar meteen terug. Ik wist hoe ze het bedoelde.
'Klopt maar ik ben iemand die direct is, ik hou niemand aan het lijntje als ik weet dat ik al afspraken met iemand heb staan. Mocht ik toch anders willen handelen dan afgesproken dan zou ik de eer aan mezelf houden en mijn hart volgen, en niet iets doen waar ik niet achter sta. Dat zou heel respectloos naar mezelf zijn.' Ze schoot ze bij me naar binnen. Ik perste mijn lippen zwaar op elkaar.
'Ineens heeft Amal principes?' vroeg ik haar koud.
'Om mezelf geen pijn te doen? Daar heb ik zelfs wetten voor. Zou een 'Man van zijn woord' ook eigenlijk moeten hebben.' Ik kreeg het benauwd.
'Het is te merken dat je bent gegroeid.' Zei ik maar. Ik had tijd nodig. Ze moest me de ruimte geven, maar ze ging meteen in op wat ik zei.
'Gelukkig wel.'
'Kijk Amal. Mensen maken fouten. De ene wat erger dan de ander. Ik zit niets goed te praten, maar als iets je geschreven staat dan zal het je hoe dan ook overkomen. In mijn geval. En als iets je niet geschreven staat zal het je nooit overkomen, in jou geval dus.' Legde ik uit. Ze keek me met toegeknepen ogen aan.
'Wat suggereer je nou Hatim. Dat het vette pech voor mij is ofzo? Inderdaad het stond niet voor me geschreven omdat Allah niet iets voor mij wil wat slecht voor me is. Ik had alleen tijd nodig om dat in te zien.' Ik schrok. Zo bedoelde ik het helemaal niet! Dit gesprek loopt uit de hand.
'Ik bedoel helemaal niet dat je lekker pech hebt. Ik bedoel dat wij beide niet in de hand hebben gehad voor wat ons is overkomen. Kijk maar naar Samir. Uit het niets spreek je die niet meer. Het zijn dingen die moesten gebeuren. Toen. Nu wil de een het goed met je maken, Samir dus. En de ander is bezig zijn fouten recht te zetten, verdiend hij geen tweede kans?' vroeg ik haar. Ze keek me met één opgetrokken wenkbrauw aan.
'Ik schilder je toch niet af als iemand die een zware misdaad heeft gepleegd? Ik gun jou honderd en meer kansen, doe je ding zou ik zeggen. Maar hou mij daar buiten. Ik heb geen fouten gemaakt en ik ben nog steeds met niemand getrouwd. Ik lijd mijn leven rustig en heb nergens moeite mee.'
'Ook niet met het feit dat je me nog steeds wil?' vroeg ik haar direct.
'Stop eens met voor mij te denken en te praten?'
'Stop jij eens met eromheen te draaien en geef even antwoord op de vraag.' Zei ik streng. Ze schrok. Ik ging naast haar zitten en draaide me naar haar om.
'Ik wil je niet? Wie heeft jou dat wijs gemaakt?' vroeg ze stomverbaasd.
'De spanningen tussen ons, jou blikken.' Zei ik.
'Je maakt fouten Hatim. Je vergist je.' Zei ze ontkennend.
'Nee Amal, zal ik jou eens wat zeggen? Jij maakt fouten en weet je waarom? Jij focust je op woorden die bij mij als onzin aankomen omdat ze geen grammetje inhoud bevatten, en ondertussen vergeet je je pokerface op te zetten en toont jou non – verbale communicatie tegenstrijdige signalen die overduidelijk naar mij worden verzonden dat ik ze helaas niet kan negeren. Want weet je Amal, ik ben nooit gestopt met van jou te houden, al was het zo goed als klaar, ik heb je zien opgroeien en heb altijd gevolgd hoe jij je stappen in de grote mensenwereld hebt gezet. Ik ben diep van binnen altijd oprecht met jou geweest. En jou woorden, "iedereen verdient een tweede kans" heb jij ooit hardop gezegd en dien je op iedereen toe te passen, en niet selectief. Anders ben jij helemaal niet iemand van zijn woord. Maar iemand die praat voor de show. Ik ben bij deze uitgepraat. Ik wil niet verder in gesprek met iemand die recht in me ogen kan kijken en glashard tegen me blijft liegen. Dan praat jij over zelfrespect? Maar op deze manier zie ik die zelfrespect niet terug, dan hou ik de eer ook aan mezelf en zijn we uitgepraat. Je kan misschien een of andere pottentiele klant binnenhalen met je praatjes maar iemand die jou door en door heeft gekend kun je niks anders wijsmaken dan de waarheid. Ik heb jou gezien als een eerlijk en oprecht meisje. Daar zie ik vanmiddag niets van terug. Veel sterkte met jezelf als jij jou zaken op deze manier regelt.' Ik kon niet meer. Ik stond op, pakte mijn jas en autosleutels en liet haar achter. Ik reed naar mijn werk om daar mijn frustraties
'Broer, ik zit in een vergadering.' Zei Walid meteen.
'Je moet nu naar de sultan café komen. ik heb je zusje aangepakt en ik voel me niet goed.' Zei ik direct.
'Met half uurtje ben ik bij je. Heb geduld. Ik rond hier af.' Hij ging alvast die richting op.
Ze moest hem krijgen. Ze verdiende het.

Team Rayan of Team Hatim?
Let me know!!