Verwacht het meest onverwachte

Deel 95

Tijdens het winkelen was het supergezellig. We waren niet serieus aan het doen en liepen erbij alsof we dronken waren. Vooral Rayan en ik natuurlijk. Wij stelen de show op een hele negatieve manier. Ik denk dat ik ook een preek ga krijgen van me moeder en terecht. We deden echt hele erge dingen voor de lol.
Op een gegeven moment zei de moeder van Rayan dat er iemand woont hier en of ze even langs konden gaan.
Rayan en ik gingen onze moeders afzetten.
'Wie woont hier dan.'
'Me tante bij wie we niet graag op bezoek gaan. Mijn ouders gaan altijd alleen.'
'Haha ik snap het. Ik heb ook een paar die in die categorie vallen.'
'Ewa dan begrijp je mij.' Zei hij.
'Altijd broeder altijd.' Zei ik terwijl ik hem een high five gaf.
'Amal je leidt hem af!' zei mijn moeder toen ze zag dat Rayan door mij bijna door rood ging.
'Nee joh. Rayan kan alles tegelijk.' Zei ik.
'Ja hier rechts parkeren Rayan.' Zei zijn moeder.
'Zie je hij let niet op door jou.' Bevestigde mijn moeder het even nog een keer.
We zwaaide ze onschuldig uit.
'Ja Amal je moet mij niet afleiden!' Zei Rayan. Ik gaf hem een klap op zijn achterhoofd toen ik uitstapte en voorin instapte.
'Stap uit. Amal stap uit mijn auto.'
'Huh waarom?' zei ik.
'Je sloeg me en dat deed pijn.' Hij zei het op een hele belachelijke kinderachtige manier.
'Alsjeblieft zeg. Rij rij snel, ik heb honger.' Zei ik.
'haha kom we gaan doen alsof we de weg niet kennen en ergens anders samen eten.' Zei Rayan ineens. Ik glimlachte.
'Wat?' vroeg Rayan.
'Je wilt alleen met mij zijn zie ik?' zei ik terwijl ik hem sneaky aankeek.
'Ja tochh!' zei hij. Ik merkte dat hij een beetje onzeker werd.
'Awhh je bent echt schattig als je je schaamt!' zei ik lachend. Ik wilde hem een keertje zien blozen.
'Hou je bek hou. Klaar ik ga met de jongens chillen.' Zei hij zogenaamd serieus.
'Oke nee nee kom we gaan samen ergens eten. Ik app Selma wel.'
'Doe dan. Snel voordat ik me bedenk. Jij met je grote mond zorgt daar zo weer voor.' Zei hij zogenaamd volwassen.
'Tering ey. Begin normaal tegen mij te doen voordat ik je de auto uitgooi.' Zei ik kapsones.
'Wat ben jij toch een lieverdje. Denken dat je mij de auto uit kan gooien. Wat schattig, maar blijf wel realistisch he mop? Ik duw jou met een vinger en je ligt al op de autoweg.' Zei hij zelfverzekerd.
'Weet je Rayan. Ik vind dat wij niet meer met elkaar om moeten gaan.' Zei ik serieus.
'Hoezo niet eh bledder.' Zei hij terwijl hij me strak aankeek.
'Wil je op de weg letten? Ik ben te mooi om te sterven.'
'Ze kunnen jou schoonheid best missen.' Zei Rayan met een gemeen lachje.
'Ja omdat ik te veel shineee broertje. Tering geef toe dat je jaloers bent op mijn schoonheid. Elke keer moet je erop in gaan als iemand het over mijn uiterlijk heeft. Geeft toe geef toe je vind me mooi eerlijk?'
'Schatje je denkt echt dat je heel wat bent he? Ik ga jou wijzen kijk.' Zei hij terwijl hij de spiegel voor zich naar beneden haalde. Ik zag zijn donkere ogen in de spiegel.
'Zie je dit, dame? Zie je dit ja of nee?' wees hij naar de spiegel.
'Ja twee zwarte rare ogen.'
'Kijk daar zal je de jaloezie al hebben. Nee jij weet dat ik in het bezit ben van twee dodelijke pikzwarte Marokkaanse ogen. Mijn haar alles. Het is gewoon bhel tekening, gewoon perfect afgewerkt. Shken mijn baardlijn kijk hoe netjes. Puur Amal dit is pure donkere Marokkaanse schoonheid. Precies. Deze schoonheid kunnen ze niet aan. Je weet niks!' zei hij uit de hoogte.
'Je bent wel vol van jezelf he? Ik weet niet welke debiel jou dat wijs heeft gemaakt, maar dan kan ik je nu vertellen dat je voorzien bent van de verkeerde informatie. Ze hebben je maar wat aangepraat om te voorkomen dat je zelfmoord gaat plegen ofzo als je vroeg of laat jou lelijkheid niet meer aan kan. Je weet toch, voorzorgsmaatregelen voor de toekomst. Ik zeg je eerlijk er is daar wel goed over nagedacht. Je loopt rond alsof je breed bent van zelfvertrouwen enzo, terwijl ondertussen, wellou schoonheid. Meskien.' Zei ik terwijl ik helemaal naar de deur schoof voor het geval ik klappen zou ontvangen.
Rayan begon te lachen.
'Oke Amal, terug naar de realiteit graag, waar Rayan de mooiboy is en jij het gewoon hebt geaccepteerd. Vertel waarom zouden we niet met elkaar om moeten gaan?' zei hij lachend.
'Jij bent groot en ik ben klein. Dat is niet eerlijk.' Deed ik Calimero na. We keken elkaar aan en gingen dubbel van het lachen. Hij gaf me een high five.
'Wollah jij klaart hem nishen mesha! Wollah die is goeie.' Lachte hij me even uitgebreid uit. Nadat ik uitgelachen was gaf ik hem een klap op zijn achterhoofd.
'Klaar is niet grappig.' Beet ik hem toe. Hij keek me serieus aan.
'Eerst ging je letterlijk huilen van het lachen nu ik je uitgebreid uitlach is het opeens niet meer grappig. Je bent echt...echt...echt gewoon een..' hij kon niks bedenken.
'Een schatje?' maakte ik het snel voor hem af.
'Droom verder. Maar Amal?'
'Wat eh aap.'
'Wat is het probleem dan dat ik groter ben dan jij?' vroeg hij ondeugend. Hij stond klaar om me weer uit te lachen.
'Ik doe je wat als je weer gaat lachen, ik meen het!' waarschuwde ik hem. Hij schudde zijn hoofd en beet op zijn onderlip.
'Ik beloof ik ga niet lachen.' Zei hij serieus. Ik pakte mijn slipper in mijn hand en hield het als waarschuwing omhoog. Rayan gilde van het lachen. Bijna net een wijf.
'Nee nee ik lach alleen omdat je slipper in de aanslag hebt. Oke praat. Ik lach niet meer.' Zei hij terwijl zijn ogen begonnen te tranen van het lachen.
'Nou kijk. Jij bent veel groter dan mij. En ik ben slank en korter ik win het nooit van jou als we stoeien of grappig aan het doen zijn. Daarom ben ik van mening dat we niet meer met elkaar om moeten gaan.' Zei ik met mijn lichte stem fluisterend. Hij glimlachte.
'Awhh wat schattig. Kom eens hier!' zei hij terwijl hij me naar zich toe trok en me in zijn armen nam. Hij streek even over mijn kin.
'Ik ben groot genoeg om je te beschermen tegen alles en iedereen, zo moet je het zien. We hebben het toch altijd leuk samen en begrijpen elkaar?' Ik voelde me zo speciaal op dat moment. Ik had niet verwacht dat ik zo een reactie van hem zou krijgen.
'Nou, dan moet het geen probleem zijn dat je nooit van me zal winnen toch? Jij bent de kleintje van ons.'
Hij keek me diep aan. Ik stak mijn tong uit en duwde hem van me af.
'Hoe bedoel je nooit van je winnen? Je manipuleert me waar ik bij sta!' riep ik lachend uit.
'Eh nee eh Marokkaan. Kom ik was nog niet klaar met knuffelen.' Ik gaf hem een knuffel.
'Kom we gaan de andere opzoeken. We zijn te lang weg.' Zei ik toen ik een gemiste oproep zag van Walid.
'Je broer?' Vroeg Rayan toen hij me zag kijken.
'Ja. Zullen we gaan?'
'Oke. Dat etentje halen we een ander keer wel in.' Zei hij.
'Insha'Allah.' Zei ik zacht. Hij keek me even aan en glimlachte.
'Insha'Allah.' Zei hij me na.