Verwacht het meest onverwachte

Deel 84

De afgelopen week was het supergezellig met Selma, Bilal, Walid en Rayan natuurlijk. We waren een hechte groepje geworden. Tarik die trok ook vaak met ons op. Maar door Tarik kwam Najoua best wel vaak tevoorschijn. Meer dan goed voor me was.
Ik ga niet ontkennen dat ik jaloers werd wanneer Najoua bijna op de schoot van Rayan zit. Maar het feit dat Rayan niks door heeft, geeft mij een lichtpuntje van geruststelling. Ik word er wel vet onzeker van, maar ik wil niet dat Najoua de reden is dat er spanningen tussen mij en Rayan ontstaan.
Ik heb af en toe weleens discussies met Rayan erover. En hij zegt dan iedere keer dat mijn aanwezigheid meer dan gewenst is, meer dan iedereen. Hij doelt op onze omgeving.
Hij heeft me wel met deze woorden gerust gesteld, maar omdat onze band zo vaag is, en we duidelijk geen vaste grond onze voeten hebben, ben ik heel erg onzeker en twijfel ik heel erg aan Rayan.
Hij daar aan tegen lijkt beter te weten waar hij mee bezig is. Hij blijft mij appen en is een en al oor als ik mijn hart bij hem moet luchten. Hij steunt me ook heel erg. Ik moet nu proberen niet te twijfelen aan hem en meer zeker zijn van onze hechte band die we nu al een paar maanden hebben.
Ik zat op mijn bed diep in gedachten. We gaan morgen terug naar Nederland. Het harde werkleven gaat weer beginnen. Ik merkte ook aan Rayan dat hij vaak vreemde telefoontjes pleegde. Iets in me zegt me dat hij bezig is met een grote potentiele klant.
Vandaag zouden we met ons vaste groepje en samen met de ouders van ons naar het strand gaan.
Lekker eten bij het restaurantje en afscheid nemen van onze vaderland met zijn onweerstaanbare schoonheid. Zon zee en strand. We zouden in de avond naar een festival gaan daar op het strand daar. Jalal El Hamdoui, Dj Kayz, Leck, L'Algérino, Dj Kim zouden daar optreden. En wij wilden dat voor geen goud missen. Onze ouders zouden dan in de avond lekker bij elkaar en opa's en oma's van elkaar gaan eten. De aangetrouwde familie van ons (selma's ouders) zijn heel hecht met ons geworden. Super gezellig. Ook omdat de kinderen het ook heel goed met elkaar kunnen vinden. Wij dus, haha. Er werd geklopt op mijn door. Ik keek verschrikt naar mezelf. Ik zat nog in mijn pyjama.
'Amallllllll nu of nooit!' riep Bilal aanstellerig.
'Tazz hou die waffel van je. Ik sta allang in mijn gevaarlijke outfit.' Shit die deur is niet op slot.
'Ow Walid en ik willen het wel bewonderen, die outfit van je. Toch Walid?' riep Bilal hard naar beneden.
'Ey voer die oorlog in je eentje broer. Ik ben door mijn wapens heen!' riep Walid lachend.
'Saf eh broer, mij live verschut zetten tegenover mijn vijand, jesh?!' riep Bilal terwijl hij schaamteloos mijn kamerdeur open deed.
'Wat voor vijand eh zwerver, en wat loop je zomaar naar binnen alsof je hotel lobby inloopt.' Schreeuwde ik.
'Walidd!!! Amal staat nog in haar pyjama!!!! Ohhhhhh!' riep Bilal heel kinderachtig naar beneden. Hij rende weg om me bij me ouders aan te geven. Ik sloeg de deur keihard dicht en pakte de eerste de beste jurk en trok hem aan. Ik maakte me lichtjes op en pakte mijn slippers. Ik trok een leuke kimono over mijn jurk heen, want die jurk was te getailleerd voor een familie gelegenheid. Ik deed mijn leuke mooie ketting op. Ik spoot mijn gevaarlijk lekkere parfum van Alien Ordinaire op. Ik deed mijn hijaab die ik sinds kort draag goed en bracht snel wat mascara op. Ik trok mijn slippers weer uit en trok mijn sandalen aan. Ik bedacht me namelijk dat elke keer als ik met hen op stap was ik altijd op de een of ander manier mijn slippers verlies omdat ik word gemarteld of omdat ik achter Walid, Bilal of Rayan aan moet rennen omdat ze me bedreigen dat ik wordt achtergelaten op straat omdat ik met alles super traag ben. Ik glimlachte. Nu zijn het mooie herinneringen. Toen haatte ik mijn leven. Walid en Bilal hoorde ik op de trappen naar boven rennen. Ik beet op mijn lip om serieus te blijven kijken.
'Waar heb jij het over, Bilal waarom lieg je zoveel?'
'What the... Wollah eh Walid ze stond hier in haar lelijke pyjama!' schreeuwde Bilal. Walid schoot in de lach.
'Ik weet hoe schijnheilig Amal is. Zied naar beneden eh bnedem.' Zei Walid droog tegen mij.
'Ik hou ook van jou broer.' Zei ik nog schijnheiliger.
'En ik dan?' vroeg Bilal zielig.
'Ja doei ff. Je zit mij eerst te verraden, en nu moet ik van je houden?' deed ik dramatisch.
'Eh zied zied, tuurlijk houdt ze van je.' Riep Walid die snel naar beneden rende toen we hoorde dat mijn vader ongeduldig begon te roepen.
'Oke rennen.' Zei Bilal die altijd de grote vriend van mijn van vader is. Hij komt altijd voor mijn vader op, dat vind ik op de dag van vandaag nog steeds heel bijzonder.
We renden naar beneden. Godzijdank mijn sandalen. Dacht ik toen ik Rayan zag binnenkomen. Hij rende op me af en tilde me op. Hij draaide me in het rond en gaf me snel een kus op mijn wang.
'Is dat nu een Salaam A3likoem of wat?' vroeg Bilal aan Rayan.
'Meer dan dat.' Zei hij terwijl hij naar mij knipoogde. Ik zuchtte opgelucht.
'Ik heb sandalen aan!' riep ik.
'AAAAh nu kunnen ze je niks meer maken, Babe!' riep Selma die achter haar moeder binnenkwam. Ik duwde haar weg en kuste haar moeder eerst.
'Respect jongen, wat dring je voor je moeder.' Zei Walid tegen Selma. Ze keken elkaar liefdevol aan.
'Awh wat is liefde toch mooi om te zien!' riep ik overdreven uit. Rayan keek me met een niet te verklaren blik aan. Ik voelde hem aankomen. En werd er warm van.