Bazı Hatalar Affedilmez! (Tamamlandı)

54. Güvenmek

Pamuk eller yıldıza doğru uzansın bir zahmet... 🌟 🌟 🌟 🌟 🌟 

"Hamileliğin yavaş yavaş belli olmaya başlıyor belli kuzum. On altı haftalık oldu şimdiye kadar kilo almamanın sebebi ilk aylarda çok fazla kilo vermen yüzünden, ancak artık karnın bundan sonra hep büyüyecek. O yüzden bu konu hakkında anneannenlerle konuşmayı fazla erteleyemezsin biliyorsun değil mi?"

"Fakındayım abla, ama büyükbabamdan hala ses çıkmadı o yüzden anneannemle konuşmadım. Beni kabul etmeyeceklerse boşuna konuşmak istemiyorum."

"O zaman hazırlan da doktora gidelim. Bakalım bu minik fındığın cinsiyeti belli olacak mı?"

Canan'ın söylediklerine gülen Bilge "Sağlıklı olsun da kız ya da erkek fark etmez bana" diyerek ayağa kalktı.

Doktora giderken her zaman olduğu gibi Bilge düşüncelerinin arasında kaybettiği savaşlara bir yenisini daha ekledi. Büyükbabasından ses çıkmaması artık karamsarlığa düşmesine neden oluyordu. O yüzden ne yapması gerektiğini bilemiyordu, çünkü Canan'ın dönmesi gereken bir işi vardı. Canan'ın planını uygulamaya koyarlarsa doğum yapana kadar Avrupa ülkelerinde oradan oraya savrulacaklardı. Bu da Canan'ın haddinden fazla zaman kaybetmesi demekti. Neden bu kadar çaresiz olmak zorundayım? Kendi kendine isyan ederken arabanın durduğunu fark etti. Arabadan inerek Canan'ı takip etmeye başlamışken kadının elindeki telefonla bir anda durması üzerine Bilge de durdu.

"Hemen eve geri dönüyoruz çabuk."

Hızlıca arabaya geri binen Bilge ne olduğunu anlamadığı için Canan'ın dediklerini yapmayı tercih etmişti.

"Nasıl oldu bilmiyorum ama yerimizi tespit etmişler. Bugün Şemsi denen adamla birlikte Hasan Ağanın başka adamları da İstanbul'a uçak bileti almış. Eve gidip özel eşyalarımızı almamız lazım sim kartı kırıp atmamız lazım. Telefondan da kurtulmak lazım bir an önce. Sende aynısını yap. Ayperi'ye de ulaşabilirler. Bir hal çaresini buluruz sakın panik yapma."

Kiraladıkları evden eşyalarını toparlayan ikili Ayperi'nin evine doğru yola çıktılar. Bilgisayardan mail atan Canan durumu Ayperi'ye haber verdi. Memleketinde olan Ayperi'nin evine ait yedek anahtarı karşı komşusundan alacaktı Canan. Eve gidene kadar tek kelime konuşmayan Bilge gerginliğini bir türlü atamamıştı.

"Onların buraya geleceğini nasıl öğrendin abla?"

"Hasan Ağa ve çalışanlarına ait telefonları sürekli kontrol eden azrameleki ve rewsenn sanırım o taraftaki hareketlilikten böyle bir sonuca varmışlar. Belki yanlıştır bilemem, ancak her türlü ihtimali değerlendirmemiz lazım."

" Telefon işini halletmemiz lazım ayrıca doktora da gitmen lazım. Telefon konusunda Nihal Şahin'den yardım isteyeceğim ya da sana yardım edeceğini söyleyen bankacıdan. Açıkçası önce Nihal Hanımdan yardım isteyelim yine deşifre olursak o zaman da Hande Kayaba'dan yardım isteriz diye düşünüyorum. Telefon sorununu halledince Ayperi ile bu konu hakkında detaylı bir şekilde konuşuruz."

"Bu adamlar ne olursa olsun peşimi bırakmayacak benim."

"Hey! Hey! Hey! Orada dur bakalım sakın depresyona girme küçük hanım. Şimdi güçlü ve akıllı davranma vakti. En ufak dikkatsizlik bizi hataya sürükler. Doğum yaptıktan sonra doktorun da onay vermesiyle hemen buradan ayrılırız. O yüzden ben şimdi yiyecek bir şeyler ayarlayayım olur mu? Daha sonra sen dinlenirken ben de dışarı çıkıp telefon işini halledeyim."

Evde tek başına kalan Bilge içine düştüğü karamsarlığın üzerinde yarattığı etki ile oflayarak kalacağı odaya yöneldi. Bir ileri bir geri gitmek kızı inanılmaz derecede kötü etkiliyordu artık. Çocukluğuna dair unuttuğu olayları olmadık bir anda hatırlamak sinirlerini yıpratmaktan başka bir fayda sağlamıyordu üstelik. Hamilelik yüzünden hormonlarının da etkisiyle Canan ile konuşurken takındığı yenilmez savaşçı moduna geçmek gittikçe zorlaşıyordu. Bekir ile ilgili hatırladıkları ise sahip olduğu yaralara yenilerini eklemekten başka bir işe yaramıyordu. Bunun üstüne bir de babası ile hatırladıkları yüzünden deli gibi ağlamak istiyordu sadece. Mersin'e babasının mezarını ziyarete gitmek istiyordu bir an önce. Mehmet Öğretmen sahipsiz değil demek istiyordu.