46. Güvende Hissetmek

4.3K 443 699
                                    



Odasında kocasını bekleyen Berfe'nin heyecandan içi içine sığmıyordu. Aklına gelen diğer sorunu daha sonra nasıl olsa bir yolunu bulur hallederim diye umursamadı. Asıl hedefini gerçekleştirmişti. Tek kadındı artık. O kıza sevgi göstermekte ne kadar da zorlanmıştı. Bekir'in çocuğunu severdim ama anası olacak çıyan izin vermedi diye kendini haklı çıkardı. Haksız olduğunu bile bile vicdanını susturmayı tercih etti. Kendini aklamış bir şekilde huzura kavuşmuş olarak açılan kapıya baktığında gelen kocasına mutlulukla baktı.

"Bekir'im artık bizim için de mutlu günlerin başlaması gerekmiyor mu?"

Babasından öğrendiği bilgiler ile sarsılmış olan Bekir karısına baktı.

"Bana telefonda Neşe'nin ne konuştuğunu tekrar anlat."

"Allah aşkına Bekir'im o uğursuzu mu konuşalım yine. Onun yüzünden aylarca senden ayrı kaldım ben. Nasıl canım yandı bir bilsen o yüzden artık o kadını..."

"Uzatma da anlat işte o adama ne dedi?"

"Mehmet'im gel beni buradan kurtar falan dedi. Bana inanmıyorsan telefon kayıtlarına bak. Konuştuğu numara orada vardır. "

"Zaten telefon kayıtlarına bak lafına inandım ya. Ben nasıl bir aptalsam anama ve sana inandım ya. Anamı da böyle kafaladın değil mi? Ben seni nasıl bu kadar yanlış tanımışım aklım almıyor."

"Ben sana yalan söylemedim yalanı o kahpe..."

Tam ağzının ortasına yediği tokatla gözleri kocaman açılan Berfe neye uğradığını şaşırdı.

"Ananla iyi yere tezgâh açmışsınız. Bir bebeğin hayatını bile umursamadan yalan söylemek tam da sana yakışır."

Acıyan ağzına rağmen Berfe konuşmadan duramadı.

"Bebek şimdi mi aklına geldi? Çok değil bir kaç saat önce oldukça rahat bir şekilde ateş ettin karıcığına."

O sırada Berfe'nin çalan telefonuyla kadın susup kimin aradığına baktı. Annesinin aradığını görünce telefonu reddetmek için eline almak istedi, ancak Bekir daha hızlı davranarak aramayı yanıtladı. Berfin kızının sesini duymadan konuşmaya başladı.

"Kızım saatlerdir bekliyorum insan bir arar haber verir. Ne yaptı kocan, vurdu mu o kahpeyi? Alo Berfe kız sana diyorum. Konuşsana kızım."

"Nasılsın anneciğim? Kusura bakma kızın meşgul telefona yanıt veremedi."

Ters bir şeyler olduğunu sezen kadın korkuyla "Kızımı çağır telefona" dedi.

"Bundan sonra bir müddet kızınla konuşman mümkün olmayacak."

Daha fazla konuşmayan Bekir telefonu komple kapatıp cebine attı. Berfe artık korkmaya başlamıştı.

"Anneme neden öyle söyledin?"

Bekir kadını kolundan tutup dışarı çıkardı ve hemen yandaki küçük odaya itekledi. Odaya giren Berfe ne olduğunu bir türlü anlamıyordu.

"Neşe hastaneden çıkıp buraya gelene kadar bu odada kalacaksın. Artık kaç gün sürerse otur iyice düşün. Neşe başına gelenlerin suçlusunun sen olduğunu öğrendiğinde sana ne yapmamı isterse onu yapacağım. Öldür derse öleceksin. Boşa derse boşanacaksın. Allah biliyor ya bu fırsat sana sunulsa kocaman bir liste yaparsın. Neşe belki tek kelime bile konuşmayacak benimle. İşte bu olursa ölümlerden ölüm beğen Berfe. Seni artık karı diye tutmam ben. Şimdi bir şey yapmadım diye rahatlama boşuna."

Bazı Hatalar Affedilmez!  (Tamamlandı)Where stories live. Discover now