Bekir'in Kendisini Anlama Rehberi 1
Ne oluyor anlamıyorum. Bu sıkıntı da neyin nesi böyle? Nefes dahi alamıyorum. Berfe sadece sinirlerimi bozuyor.
Benim şimdi İstanbul'da olmam lazımdı. Aramalarıma cevap vermiyor. Ondan nefret ediyorum ama itiraf etmem lazım onu görmek istiyorum.
Daha bir kaç gün önce onun yattığı yatağımda Berfe yatıyor. Yatakta ne istersem yapıyor. Gerçek bir kadın. Lanet olsun o zaman neyim var benim?
Benden bir şey gizliyor olabilir. Kesinlikle gizliyor. En iyisi odasına bakmak. Kendini akıllı sanıyor ama bilmiyor ki ben ondan öndeyim.
Onun çaresizliğinden nefret ediyorum. İstanbul'da seneler sonra onu gördüğümde bir güneş gibi parlıyordu. Oysa şimdi dipsiz kuyular kadar karanlık duruyor.
Lanet olası kadın bir tane bile fotoğrafım yok onda. Kıyafetim de yok bu odada. Beni ona hatırlacak hiçbir şey yok.
Aslında var... Çocuğum içinde büyüyor.
Gece yarısı olmak üzere. Onu özledim lan! Onun gibi kocaya saygısı olmayan bir kadını özledim. Nefesi bile yetiyormuş...
Ben ona boyun eğecek kadar zayıf değilim. Berfe'yi seviyorum.
Ahmet'e söyleyeyim de farklı açılardan fotoğraflarını çeksinler. Eğer başkalarına gülerse...
"Senin bu odada ne işin var lan. Siktir git. Sakın Berfe tek kelime etme..."
YOU ARE READING
Bazı Hatalar Affedilmez! (Tamamlandı)
General FictionBu, bir var oluşun aynı zamanda da yok oluşun hikâyesi... Bu, benim gibilerin korkunç ama gerçek hikâyesi... Bizler var olurken yok oluyorduk. Yok olurken de tekrar var oluyorduk hiç usanmadan... Hayır, kelimesinin anlamını bilerek büyüdüm ben. Hayı...
