A Ghost to Remember. (Completed)

AGTR 78

Jacob's Point of View.

Nabalot kami ng katahimikan. Narinig kong ang mga hikbi niya. Ayoko nakakakita ng babaeng umiiyak nanlalambot ako.

Hindi ko naman gusto saktan siya. Kung nakilala ko siya bago ko makilala si Thalia, siguro kaya ko siya mahalin.

Oo gusto ko siya..pero hindi puwede. Nahihirapan din ako. Kasi nasa gitna ako ng taong gusto ko at mahal ko.

Gusto ko siya. Ayoko makikita siya na umiiyak, gusto ko lagi siya nandyan. Gusto ko siya protektahan. Kapag andyan siya, ang bilis ng tibok ng puso ko, kapag nakikita ko na nasasaktan siya, binibiyak ako.

Pero....hindi puwede. Dahil may mahal na ako. Hindi ko kayang saktan si Thalia.

What will I gonna do? I don't want to lose them.

Ngayon ko lang to na exprience. Bakit ang tagal ng elevator na to?

I can't take this anymore. I hug her. "I'm so sorry. I didn't mean to hurt you. Kung puwede lang." sabi ko. Mas lumakas ang iyak niya. I know how she feels.

At ayoko nasasaktan siya. "Please stop crying...I don't know what to do." naramdaman ko na niyakap niya ako. Hanggang eto lang ang kaya ko gawin. Niyakap ko siya ng mahigpit.

Why I feel like this like I miss her hugs. Alam ko mali ito, pero hindi ko kayang makita siya umiiyak. "P-Puwede bang ngayon...iparamdam mo kahit isang beses lang na mahalaga ako?" mahina pero sapat na para marinig ko.

Bakit ba kailangan masaktan kita? Bakit ganto ka kumplikado ang sitwasyon natin. Bakit huli ka na ng dumating.

Bakit hindi kita kaya saktan?

Bakit hindi ko kayang bitawan ka?

Bakit hindi ko kayang tanggihan ang sinasabi mo?

Bakit pinararamdam mo saakin ito?

Maingat ko hinawakan ang mukha niya at iniangat para makita niya ako.

Her eyes are filled with sadness. She wants me to go back to her. But I can't.

Thalia will be hurt and I don't want her to exprience that...

So ang hahayaan mo masaktan ay si Danica?

Bigla ako napatigil. Hindi puwede. Ayoko saktan si Danica.

"Danica mahalaga ka saakin. Diba ang sabi ko gusto kita. At kaya ko iparamdam sa iyo iyon. Kaya ko ibigay yang sinasabi mo ngayon." nakangiting sabi ko. Bigla siya umiwas.

"S-Sorry." pinunasan niya ang luha niya at lumayo saakin. Bakit bigla ako nalungkot?

"Mali iyon Jacob. Magagalit ang kaibigan ko. Saan man tignan, magkakasala tayo kapag sinunod mo ko." hindi ba puwede na sarili mo naman ang alalanin mo? "May girlfriend ka na. At kaibigan ako niya. Ayoko naman na landiin yung taong mahal niya." ngumiti siya saakin. Yung ngiti na ipinapakita niya kahit nasasaktan siya