AGTR 65

806 19 0
                                    

Jacob's Point of View.

Pumasok na ako sa kotse, pagtapos ko maihatid si Danica. Bigla ako napaisip....bakit ko siya niyakap.

At kung bakit kakaiba yung naramdaman ko. Parang...parang kilala na siya ng puso ko....Di ko lang matandaan.

Bigla ko naihinto ang kotse ko. Napahawak ako sa ulo ko. "AH-"

----

Sino ka?!" sigaw ko."Papano ka nakapasok sa kwarto ko?!" sigaw ko ulit.

Nagtakip naman siya ng tenga

"God,di mo naman sinabi na malakas sumigaw itong tutulong saakin!" napakunot ako.Baliw na yata to.

"Kung ako sa'yo umalis ka na.Bago pa kita saktan!" Pagbabanta ko."Di ako puwedeng umalis."

Napatingin ako sakanya.

"This is my house.Kaya puwede ka ng umalis!" Saad ko.

Nagpout naman siya.Akala niya madadaan niya ko diyan.

"Teka nga.Pano ka nakapasok?" Tanong ko.

"Lumusot sa pader." napatawa ako.

Baliw na nga to.

"Ba't ka tumatawa? Anong nakakatawa doon?" Sabi niya.

"Takas ka yata sa mental.Pano ka lulusot? Teka nga! Magnanakaw ka noh!" sigaw ko.

"Mukha ba kong magnanakaw? Ang sama mo naman!" kumunot ang noo ko.Pano talaga siya nakapasok?

Tumayo na ko.

"Alam mo miss.Umalis ka na dito sa kwarto baka makita ka ni Ate kung ano isipin nun." Pumikit na ako.

"Ayoko nga!" napadilat ako.Nakakabwisit naman to.Masuntok nga.

Pagsuntok ko.Bakit lumagpas lang sa katawan niya.

"Ano ka ba?!" Sigaw ko.

"Multo."

---

"AHH! " napasandal ako sa upuan. Ang sakit! Ang sakit ng ulo ko! "ARGH." sinabunutan ko ang sarili ko dahil sa sakit.

Napadilat ako. Napakunot ang noo ko. Isa lang ang tanong ko...

Ano yun?

Bakit may nakita ako? Ano na naman to? Bakit ang labo? Ang labo ng mga tao na nasa isip ko. Puro salita lang ang naririnig ko...

Pero

Yung boses ko, ang naririnig ko doon. At boses ng babae. Hindi ko lang matandaan.

A Ghost to Remember. (Completed)Where stories live. Discover now