One Direction Family ✔

Hoofdstuk 30

"Hoi Kate. Wat heb je op je gezicht?", vraagt Rose.
Kinderen zijn altijd heel eerlijk en hebben soms nog geen filter over wat ze wel en niet moeten zeggen. En soms missen ze ook nog de tact om iets voorzichtig te verwoorden. Dat gebeurt nu ook. Geschrokken kijken we allemaal naar Kate, die zich heel lief tot Rose richt.

"Hey Rose. Leuk dat ik je weer zie. Ehm..., op mijn gezicht heb ik een paar blauwe plekken. Er is een jongen niet zo lief geweest voor mij. Maar wees maar niet bang. Het ziet er veel erger uit dan het is. Het doet bijna helemaal geen pijn, hoor", zegt ze met een nep glimlach.

Oké, dat was een leugentje om bestwil, maar wat had ze anders moeten zeggen inderdaad? Rose schijnt het in ieder geval te accepteren.

"Rot voor je, Kate. Wat een stoute jongen. Mag ik je toch een knuffel geven of doet dat pijn?", vraagt Rose haar.

"Nee hoor, kom maar. Ik wil wel een knuffel van jou. Dat maakt een heel stuk goed!", lacht Kate nu met een echte lach. En Rose geeft haar voorzichtig een knuffel.

"Kom je mee, Rose? Dan krijg je wat te drinken en wat lekkers", zegt Harry. Rose loopt gelijk naar hem toe en pakt zijn hand. Samen met Louis verdwijnen ze in de keuken. Nu blijven Liam, Kate, Niall en ik over.

"Hoi, ik ben Sarah. Ik ben de vriendin van Niall", stel ik mij voor aan haar.

"Hoi Sarah. Ik ben Kate, ik geef de jongens dansles voor een videoclip van hun. Misschien heb je Niall al wel stiekem zien oefenen", lacht ze. "Sorry, dat je mij zo hier aantreft. Jij had waarschijnlijk een ontspannen middag willen hebben na je werkdag en dan verwacht je niet een meisje dat er zo uitziet", vervolgt ze dan, terwijl ze rood wordt. Ja, ze schaamt zich, is mij meteen duidelijk.

Ik schud mijn hoofd. "Dat geeft helemaal niet. Ik vind het erg voor je dat je dit is overkomen en dat je zo verwond bent. Heb je nog meer verwondingen?"

"Ehm, twee gekneusde ribben, een hersenschudding en ik heb een klap op mijn nier gehad", zegt ze terwijl ze nog roder wordt.

"Dus meer verwondingen dan alleen hetgeen zichtbaar is voor ons nu. Wat heftig, zeg. Zou ik ook mogen vragen hoe je eraan bent gekomen? Of vertel je dat liever niet?"

Ik zie haar even twijfelen en er springen een paar tranen in haar ogen, die ze snel afveegt.

"Nou, ik heb het de jongens vandaag verteld, omdat Liam er vorige week per toeval achter is gekomen. Ik wil het je liever zelf vertellen, want anders hoor je het waarschijnlijk toch van één van hun. En dan vertel ik het toch liever zelf.

Vorige week heeft mijn vriend me geslagen. Het was voor het eerst dat dat is gebeurd. En zaterdagnacht heeft hij zijn werk afgemaakt. Hij kwam ladderzat binnen nadat hij was uit geweest. Hij wilde met mij naar bed en toen ik zei dat ik dat niet wilde, heeft hij zijn energie op een andere manier gebruikt richting mij.

Toen ik vanmorgen niet kwam opdagen bij een afspraak met Liam, is hij naar mij toe gekomen en zijn we naar het ziekenhuis geweest."

"Wat erg voor je, Kate. Er zal waarschijnlijk een wirwar van emoties door je heen gaan. Maar je moet op dit moment heel duidelijk begrijpen dat dit huis veilig is. Hier zal niemand je wat doen. Ik ken de jongens ook nog niet zo lang, maar deze twee hier naast ons hebben mij ook al heel goed geholpen in korte tijd. Je kunt hun vertrouwen en die andere twee in de keuken net zo. Ik steek mijn hand voor hun in het vuur. En even belangrijk is dat je je absoluut niet hoeft te schamen voor ons", zeg ik.

Vanuit mijn ooghoek zie ik Niall trots naar mij glimlachen.

"Dank je, Sarah. Jij begrijpt het inderdaad. Ik weet inderdaad niet wat ik moet voelen. Ik heb een hele fijne tijd gehad met Steven, mijn vriend dus. Maar op dit moment herken ik hem niet meer. Ik wil eigenlijk ook niets meer met hem te maken hebben, maar zoals ik zojuist vertelde: ik dans. En Steven is mijn vaste danspartner. Hem uit mijn leven bannen, is dus makkelijker gezegd dan gedaan."

"Ik snap het. Maar wees alsjeblieft ontzettend voorzichtig. Weet dat je altijd bij de jongens en mij veilig bent en terecht kunt. Louis heeft ook een ontzettend lieve vriendin, Alice. En hoewel je haar nog niet kent, weet ik zeker dat ik ook namens haar kan zeggen dat je ook bij haar terecht kan. Zij kan ook ontzettend goed luisteren. Niemand hier zal over je oordelen. Je kunt alles zeggen wat je wil vertellen. En als je niets wil zeggen en toch gewoon even steun nodig hebt, kun je ook bij ons terecht. Ik wil je dat echt op het hart drukken, omdat ik uit ervaring weet dat je dat nu nodig hebt."

"Hoe bedoel je, dat je dat uit ervaring weet? Heb jij in het verleden ook een vriend gehad, die jou heeft mishandeld?", vraagt Kate.

Ik schud mijn hoofd.

"Bij mij was de situatie iets anders. Ik ben jarenlang misbruikt en mishandeld geweest door mijn adoptievader.

Ik herken het gevoel van machteloosheid dat je op dit moment zal hebben. En bij de eerste paar keren dat hij mij sloeg, was ik ervan overtuigd dat het een vergissing van hem was en dat hij niet zo slecht kon zijn. Ik kende hem namelijk al een poosje.

Maar het ging van kwaad naar erger. En ik weet heel zeker dat er niets is wat ik gedaan zou kunnen hebben, dat hij mij niet meer zou misbruiken. Of dat hij mij niet meer zou mishandelen.

Inmiddels ben ik ervan overtuigd dat als iemand eenmaal die weg is ingeslagen, dat hij doorgaat. Hij komt er namelijk mee weg. En Steven waarschijnlijk ook. Het is dus makkelijk voor hem dat hij een volgende keer weer de controle verliest, want er gebeurt hem toch niets.

En daarom wil ik je echt vragen om heel voorzichtig te zijn. Ik kan en mag je niets adviseren, want we hebben elkaar pas net ontmoet. Maar als ik op jouw plaats had gezeten en jij op mijn plaats, had ik het wel fijn gevonden als iemand tegen mij had gezegd: 'Ren. Ren weg van hem zo hard als je kunt. En als je denkt dat je niet meer verder kunt, probeer dan nog een stukje verder te rennen om maar zo ver mogelijk weg te komen'.
Ik vertrouw Steven echt niet, Kate. Het is een bepaald soort man die misschien heel charmant kan zijn als hij dat wil, maar hij heeft helaas laten zien waartoe hij in staat is.

Ik wil je geen angst aanpraten, maar je hebt nu al een hersenschudding, gekneusde ribben en een beschadigde nier, maar stel dat hij een volgende keer nog harder slaat of schopt? Misschien zijn je verwondingen dan zo ernstig dat dansen misschien niet eens meer mogelijk is voor een tijd.

Ik snap dat het verbreken van een relatie moeilijk is. En ik snap ook jouw argument dat hij je danspartner is. Maar beter een tijd nodig hebben om aan een nieuwe danspartner te wennen dan dat je straks misschien helemaal niet meer kan dansen. Daar ben jij veel te goed voor."