One Direction Family ✔

Hoofdstuk 2

P.o.v. Alice

"Goed gedaan", zeg ik naar Rose en ik geef haar nog gauw een knipoog. Dan loop ik ook naar het kantoor van mevrouw Johnson. Dat is eigenlijk niet gebruikelijk. Maar het ging nu zo goed met Rose.

Ik ben ontzettend trots op haar. Ik wil er alles aan doen dat zij wordt geadopteerd. En daarvoor wil ik best een keer extra mijn best doen en mijn boekje te buiten gaan. Ik houd echt van Rose. Ze is zo anders dan de andere kinderen in het weeshuis.

Het liefst zou ik haar zelf willen adopteren, maar ik ben helaas geen geschikte kandidaat. Ik werk parttime in het weeshuis en daarnaast studeer ik nog. Financieel zou ik het niet redden om Rose te adopteren. En dat vind ik echt heel jammer.

Maar nu heeft ze een goede indruk gemaakt op deze vier jongens en ik gun haar echt dat ze wordt geadopteerd. Zelfs als dat zou betekenen dat ik haar waarschijnlijk nooit meer zal zien, wat mij gelijk wel verdrietig maakt.

"Wat is er aan de hand?', vraagt mevrouw Johnson aan mij zodra ik binnenkom.

"Ehm..., ik zag dat het goed ging tussen deze heren en Rose. Misschien hebben ze nog enkele vragen over Rose. Ik ken haar hier het beste", zeg ik.

Ik zie de jongen met het bruine warrige haar naar mij glimlachen, waardoor ik automatisch ook naar hem lach. Hij ziet er best wel schattig uit en hij heeft ontzettend grappig haar, schiet het door mijn hoofd. Grappig haar? Hoe kunnen haren nu grappig zijn? Wacht Alice! Ik ben hier voor Rose. Niet om het haar van die leuke jongen te bestuderen of om die andere jongens beter te bekijken!

"Ik ben Louis. En dat zijn Liam, Niall en Harry", zegt de jongen met het leuke haar.

"Ik ben Alice en werk hier nu bijna twee jaar parttime naast mijn studie. Ik ben dus niet alle dagen hier, maar ondanks dat heb ik toch best een goede relatie met Rose. We kunnen goed met elkaar opschieten. Hebben jullie nog vragen over haar?"

"Ja, ik heb nog wel een vraag. Hoe doet ze het hier?", vraagt de jongen die voorgesteld is als Liam.

"Rose heeft in het begin van haar leven ontzettende pech gehad. Toen ze een paar uur oud was, is ze ten vondelinge gelegd. Daardoor heeft ze de eerste jaren last gehad van haar gezondheid. Ze was toen wat zwakker en ook vaker ziek.

Ze is een keer geadopteerd geweest door een stel dat hun eigen kindje had verloren. Maar toen Rose een longontsteking kreeg, kreeg dat koppel weer angst en hebben ze haar toch terug gebracht. En een jaar later is ze nog een keer geadopteerd geweest, maar dat stel ging na een paar maanden scheiden en werd ze ook weer teruggebracht", vertel ik hun.

"Precies zoals het ook in het dossier staat", zegt mevrouw Johnson dan een beetje kortaf.

"Maar Rose is nu helemaal beter. Ze is gezond. Wel een beetje eenzaam, ondanks dat ze één van de liefste kinderen is hier. Althans ik vind haar het liefste kind hier", voeg ik er nog gauw aan toe, terwijl ik rood kleur door de opmerking van mevrouw Johnson.

"Hoe komt het dat ze dan een beetje eenzaam is?", vraagt Louis. Ik zie het medelijden in zijn ogen. Zijn mooie ogen...

"Dat komt omdat ze dus een paar keer ziek is geweest. En een paar keer geadopteerd is geweest. Daardoor heeft ze vaker stukjes bij ons op school in het weeshuis gemist. De andere kinderen hadden al groepjes gemaakt en daar kwam ze niet goed meer tussen. En doordat ze twee keer is teruggebracht werd ze door andere kinderen gepest dat ze dus niets waard is.

Het ergste is nog wel dat ze dat zelf ook begint te geloven en dat ze de hoop om ooit geadopteerd te worden aan het opgeven is. Dat vind ik echt afgrijselijk.

Het is echt een lief meisje. En ik denk echt dat als ze een beetje de aap uit de boom heeft gekeken, ontzettend kan opbloeien. Ze moet alleen voor één keer in haar leven een échte kans krijgen.

Ze heeft een thuis nodig met mensen die om haar geven en die in haar geloven. En hopelijk kan ze dan ook weer in zichzelf gaan geloven. Het is echt een lieve meid", zeg ik dan.

"Wat verschrikkelijk voor haar zeg. Ze zal wel weinig vertrouwen hebben in mensen. Zowel door het pesten, als ook dat ze inderdaad twee keer is teruggebracht naar het weeshuis. En daar kan ze in beide gevallen zelf ook niets aan doen. Daar moeten wij wat aan veranderen!

Volgens mij waren de jongens en ik het al met elkaar eens. Maar na jouw betoog, twijfel ik écht niet meer", zegt Louis terwijl hij naar me lacht.

"Kunnen we dan de papieren in orde maken?", vraagt mevrouw Johnson glimlachend, waarna alle jongens volmondig "ja" zeggen.

Gelukt! Wat geweldig. Ik kan wel beginnen met fluiten, zo blij ben ik voor haar. Maar ik hou mij in. Dat zou namelijk een beetje raar overkomen.

Ik hoop echt dat Rose het naar haar zin gaat krijgen bij hun. Volgens mij zijn ze best zorgzaam. Ik heb er in ieder geval wel een goed gevoel bij. En dat komt niet alleen doordat ik Louis er leuk vind uitzien. Maar ze lijken in ieder geval oprecht geïnteresseerd in haar, denk ik.

"Welke achternaam krijgt Rose?", vraagt mevrouw Johnson.

"Dat wordt die van mij, Horan.

H-O-R-A-N", spelt Niall dan.

"Dat hebben we thuis al afgesproken", vertelt Louis aan mij met een knipoog, waarop we allebei naar elkaar glimlachen.

Als de jongens allemaal getekend hebben, sluit mevrouw Johnson het verhaal af.

"Wel nog een huishoudelijke mededeling heren: in de eerste week zal iemand van het weeshuis een huisbezoek afleggen. Dat vinden we belangrijk. We willen zien of alle omstandigheden goed zijn. Of Rose goed wordt verzorgd. Dit is om de veiligheid en het welzijn van Rose vast te kunnen stellen.

Dit is iets dat Alice normaal gesproken niet doet, maar ik wilde voor deze keer voorstellen dat zij dat huisbezoek doet, omdat ze zo'n goede band heeft met Rose. Ik denk dat ze dat allebei wel leuk zullen vinden.

Ik vertrouw erop dat jullie daar geen problemen mee hebben", zegt ze tegen de jongens, die allemaal hun hoofd schudden.

"Wil je dat doen, Alice?", vraagt mevrouw Johnson dan toch vriendelijk aan mij.

"Ja, natuurlijk wil ik dat doen. Heel graag zelfs. Ik vind het super fijn om Rose nog eens te zien na vandaag", zeg ik.

"Oké. Dan is dat geregeld. Ik zal zorgen dat je haar dossier krijgt, waar nu ook haar adoptiepapieren in zijn opgenomen. Dan kun jij contact opnemen met één van de heren om de vervolgafspraak te maken. Jullie kunnen nu het goede nieuws aan Rose gaan vertellen", zegt ze.