MAATTEESSÜF

68 -Güven-

"Hiçbir ayna, tekrar demir olmadı. Hiçbir ekmek dönüp de yeniden buğday olmadı. Hiçbir üzüm tekrar koruk hâline dönmedi."
-Mevlana

____

Çok beklettik biliyorum, bölüm sonundaki notu okumayı unutmayın! İyi okumalar. ♡

....

Playlist:

Düşdünya - Gece Gibi
84 - Yorma
Nilüfer - Erkekler Ağlamaz
Rafet El Roman - Bugün Anladım
Peggy Zina - Ela Nixta
Haluk Levent - Al Beni Yar
___________

-EGEMEN-

İlk gelen Seyhun olmuştu.

"Önemli bir gece mi? Neden toplanıyoruz?" Yanımdaki sandalyeyi çekerek oturdu. Beyaz gömleğinin kollarını dirseklerine doğru kıvırdı, yüzündeki ifade 50 sinde bir iş adamının hırçınlığına eşdeğerdi.

"Sadece takılmak istedik. Uzun zamandır gelmiyorsun" dedim. Anlaşılan siniri tüm gün her şeye yansıyordu.

Çok geçmeden Taylan gelmişti. Saçları son gördüğüme nazaran daha kısaydı. Aradan geçen yıllara kirli sakalı eklenince yüzünü yaşından olgun göstermişti. Ne kadar büyürse büyüsün bir insanda değişmeyen tek şey bakışları olurdu. Taylan'ın mavi gözlerindeki keskin ifade hala etkinliğini koruyordu. Bakışları baktığı insanda tedirginlik yaratmaya yetiyordu.

İkisi de birbirlerini beklemedikleri için şaşırdılar.

"Anlaşıldı, siz el birliği ile beni delirteceksiniz" Seyhun hışımla kalkarak sandalyeden ceketini aldı.

"Dostum bekle" Onu durdurmak için hamle yaptım.

"Daha ne kadar kaçacaksın benden Seyhun?"

Taylan'ın sorusu ile arkasını döndü. Taylan'ın sakinliği, onun sakin tutmaya çabaladığı her şeyi yerle yeksan ediyordu. Gözlerinde parlayan nefretle bağırdı.

"Kaçmak mı? Bunu sen mi söylüyorsun!"

Özgür Seyhun'u tutmuştu. Taylan duruşunu değiştirmeden devam etti.

"Sakin ol ve söyleyeceklerimi dinle" Seyhun'un öfke dolu bakışlarına, kararlı bir ifadeyle karşılık veriyordu.

"Dinleyecek bir şey kalmadı. Sen anlatman gereken her şeyi o gün orda bitirdin anlıyor musun? Bir ölüden farksızın benim için"

"Ölülerden konuşacaksan annem hakkında-"

"Onun adını ağzına alma!" Öfkeyle bağırırken barda bize dönen bakışları umursamıyordular.

"Bi bok bildiğin yok, hala dünkü çocuk gibi yalanlara kanıyorsun"

Taylan sesini yükselttiğinde Seyhun vurmak için hamle yaptı. Özgür Seyhun'u zor zapt ediyordu. İçindeki ateşin kelimelerle sönmeyeceğini biliyordum.

Özgür'ün onu tutan kollarını ayırdım. "Beyler belli ki konuşmakla çözemeyeceksiniz"

"Böyle olmamalı" Özgür çıkar yol arar gibi bana döndü.

"Olmaması gereken tek şey Taylan" Seyhun çenesini sıkarak söylenirken saldırmaya hazırdı.

"Artık abi demiyorsun ha?" Taylan imayla güldü.

"Siktiğimin abisi! Sen benim için bir hiçsin anladın mı? Hiç! " Hırsla Taylan'ı göğsünden itekledi. Taylan'ın tavırları olayı yatıştırmaktan uzaktı.