MAATTEESSÜF

37 -Prens-

"Yanlış zaman Nisa, Sen yanlış zamanda yanlış yerdeydin"

____________

Lütfen Okuyun,
Merakla beklediğimiz Wattys 2015'ten ödül alamadık. Sizi umutlandırdığım için üzgünüm, adil bir seçim olduğunu düşünmüyorum. Biz, eşsiz yorumlarınızla bu ödülü gerçekten hak etmiştik.

-Instagram'dan takip etmek isteyenler için @pinktasticc hesabından paylaşımlar yapacağım.

-Ayrıca, paragraf yanına ses ekleme harika bir özellik. Bu sayede yazarken dinlediğim şarkıları, size dinletebiliyorum. Müzik medyası alt sütunda açık duruyor ve bitince baştan dinleyebiliyorsunuz. Bu özellik pc'den yapılmıyor ancak sizin de hoşuna gittiyse ve kullanıyorsanız her bölüme eklemeye çalışırım.

Sizi üç hafta kadar beklettim, ama üç bölüm niteliğinde ve uzunluğunda olduğunu düşünüyorum. Umarım bu sebepten bölüm içeriğindeki önemli detayları unutmazsınız.

Son olarak, Seyhun'u anlamayanlar için "Sefa & Seyhun" kısmında fazlaca açıklamış hatta spoiler vermişim. Dileyen bakabilir. Şimdi sahneyi Nisa ve Seyhun'a bırakıyorum. Selamun aleykum.

_______________

Playlist: Göksel - Yalnız Kuş
Model - Değmesin Ellerimiz
Göksel - Uzaktan
Göksel - Sen orda Yoksun (Full albüm)
Pera - Sensiz Ben
Pinhani - Sevmekten Usanmam
________________

"Beni bayıltın" Doktorun bileğime yaklaştırdığı bistüri ve cımbızla yüzümü ekşittim.

"Sadece ipleri alacağım canın yanmacayacak" Gözlerimi sıkıca kapatırken midemin bulandığını hissediyordum. Kolumda metali hissedince hafifçe geri çektim. "Kolunuzu kıpırtatmayın, derinize zarar vereceğim yoksa" Orta yaşlarının sonundaki doktor bana bakarken sabırsız bir tonla kaşlarını çattı.

İçimde itiraz etmeye meyilli bir yer olsa da sessiz kaldım. Hemşire kolumu kavrayarak sabit durmasını sağladı. Eminim dikmesi daha kolaydı, en azından ben onu hiç hissetmemiştim ama şu an yapılan işlemin bilincinde olmak içimi gıcıklıyordu.

İşlem bitene kadar gözlerimi sımsıkı kapatarak gözlerimin önündeki hayalî acıyı hissetmemeyi diledim. Seyhun, en ihtiyacım olan zamanda yoktu yine. İşlerim var diyerek gelmemişti. Suratsızdı. Bir hafta önce, odadaki valizi gördüğünde, beni gitmekten alıkoyan sözleri sarf ederken de aynı ifadedeydi.

"Neden evlendiğimizi unutuyorsun galiba? Bu trip atıp gidebileceğin bir evlilik değil. O evde kaçtığın anıları unutma. Duygusal kararlar verdiğini söylemiştim. Bir haftalık evliliğin ardından yapamadım diyerek aileni bir kez daha hayal kırıklığına mı uğratmak niyetindesin?"

"Hayır ben-"

"En başından sebeplerini bilerek geldin, şimdi yok sayamazsın. Bir anlaşmamız var Nisa, babanın da yığınla borcu"

Hızla kapıyı çarpıp çıkmıştı. Dilimdeki kelimeleri ağzıma tıkarak ve kalbime bir yara daha açarak. Güzel sözler ancak rüyalarımda kalırdı zaten.

"Gözlerini açabilirsiniz. -Nisa hanım" Doktorun ikiletmesiyle düşüncelerden sıyrıldım. "Bitti mi?"

"Bitti"

Serbest kalan bileğime baktım, kurumuş olan iplikler yoktu. Kırmızı çizik belirgindi, hafif bir sızı vardı. "İz kalacak mı?" meraklı gözlerimi, koltuğuna geçen doktora çevirdim.