Kafanızda kurguladığınız hayaller gerçek olsa ne yapardınız? Sanal bir ilişkiye ne kadar dokunabilirsiniz?
"Neden benimle uyuyorsun?"
"Çünkü hiç bir çıkarım yok"
Birine kilometrelerce uzakken, bir o kadar yakın olunabileceğini o gün anladım. Bunu k...
Sezen Aksu - İki Gözüm Haluk Levent - Bir Güldün Yar All I need - Within Temptation Aygün Kazımova - İkinci Sen Endless Love -Jackie Chan ___
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayat beklentilerimizi ummadıklarımıza katarak ilerliyordu. Bazı şeyler vardı ki hiç bilmemeyi, hiç yaşamamayı diliyorduk, ama olanı değiştiremiyorduk. Şu an dilimin ucunda bir mermi misali tereddütü tetikleyen sırlar gibi.
Yemeğin ardından kalkmıştık, ailesi ile oturmak istememiştim. Yemeği bile nasıl yediğimi bilmiyordum. Her an patlamaya hazır bomba gibi hislerle, duyduklarımı kendime saklamak adına savaş vermiştim. Seyhun, geceden memnun bir ifadeyle arabayı sürüyordu. Erken kalkmamızı dert etmemişti.
"Sana göstermek istediğim bir yer var."
Sesi, beni aklımdaki karmaşadan soyutlayıp çıkardı. Ona döndüm. Güleç simasında tatlı bakışları bana göz kırptı. "Seveceksin."
"Öyle mi? Neresiymiş?"
Sorumu cevapsız bırakarak arabayı sürmeye devam etti. Bir ömür gibi gelen on dakikadan sonra sabırsızca üsteledim.
"Nereye gidiyoruz?"
Bir anlığına yoldan bana dönen bakışlarıyla uyarırcasına kaşlarını kaldırdı. "Bekle, söylersem sürpriz olmaz."
Aylar öncesinden bir anı, gelip ânımıza ortak oldu. "Bir anlaşma yapalım. Bana bir daha nereye diye sorma." demişti. Götürüyorsa sebebi vardı.
Aklıma gelen şeyi sesli söyledim. "Seninle ölüme bile gelirim derler. Sahi, öyle mi oluyor çok sevince? Ölüm bile güzel mi sevdiğinle?" Yüreğimde cevap aradığım soruları dilim ona iletiyordu. İki kez karşı karşıya gelmiştim bu durumla. İki katliamı misafir etmişti gözlerim, defalarca o kurşunun önünde olmak istemiştim, Sefa'nın yerinde, Sema'nın yerinde...
Ama ruhumda aksine yaşamayı arzulayan inatçı bir damar vardı. Onlarla ölmek yerine onlar için yaşamalı diyen... Hayatta kalmak insanoğlunun en büyük arzusuydu.
"Dile kolay, yüreğe de öyle midir? Ölmek, sevdiğinle, sevdiğin için kendini feda etmek... Yoksa insanlar her şey gibi sevgiyi abartıp ölümü küçümsüyor mu?"
Bakışları tekrar kısa süreliğine tatlı bir tebessümle yoldan bana döndü. "Sevmek ölmek için yeterli bir sebep güzelim."
İtiraz ettim. "Sevmek yaşamak için bir sebep. Sevgi gibi güzelliklere sultan olan bir erdem ölümün sebebi olmamalı."
"Yaradan da sevdiklerini almıyor mu yanına?"
Tespiti, şahımla birlikte tüm taşlarımı yere döktü. Oyunu bitirip beni mat etti.
"Doğru, sevdiklerini alıyor, hem de çok erken, en erken onları... "
"Üzmek için söylemedim, her şey insanlar için. Kardeşinin bizi izlediğini biliyorsun." Hafifçe gülümsedi. "Hatta tüm sakarlıklarına gülüyordur."
