Adopted By 4 Crazy Boys | 1D Fanfictie ✔

{EPILOOG}

Het is twee jaar later. Rose pakt al haar spullen in. Ze gaat verhuizen samen met Niall. Ze willen graag een plekje voor zichzelf.

De andere jongens gaan ook hun eigen weg. Harry en Tessa wonen net een weekje samen aan de andere kant van Londen.

Liam en Cheryl wonen al een tijdje samen en hebben zelfs al een kind. Zonder Liam was het de afgelopen weken chaotischer in het huis van de jongens en Rose.

En Louis, Louis die woonde hier een tijdje met zijn vriendin, maar het is uitgegaan een week nadat ze samen, of eigenlijk Louis, een huis hadden gekocht.

Rose heeft dat meisje nooit gemogen of vertrouwd en heeft Louis ervoor gewaarschuwd. Maar ja, Louis heet niet voor niks Louis. Hij was dus erg koppig en vond dat Rose zich er niet mee moest bemoeien.

Ook al is het uitgegaan tussen Louis en Maya, het meisje waar Louis een relatie mee had, Rose steunt hem altijd. Rose steunt eigenlijk iedereen als ze het moeilijk hebben.

De jongens zijn nogsteeds blij dat ze Rose in hun leven hebben. Rose is, netzoals haar ouders altijd zeiden, het zonnetje in huis.

Rose en Niall zijn nog niet getrouwd. Ze wilden wachten totdat Rose wat ouder was, omdat ze beide vonden dat trouwen op Rose haar achttiende te vroeg was.

Ze weten wel wanneer ze gaan trouwen en zijn al druk bezig met het plannen. Tot die tijd zijn ze verloofden van elkaar.

Op dit moment is Rose bezig met het leeghalen van één van haar kastjes. Totdat ze opeens verbaasd stopt met wat ze aan het doen was. Ze ziet opeens een ongeopende envelop in het kastje met haar naam erop.

Rose was helemaal vergeten dat ze deze had en maakt het dus snel open. Ze legt de envelop aan de kant en kijkt naar de brief in haar handen voordat ze het gaat lezen.

"Hallo Rose.

Waarschijnlijk was je verbaasd toen dit in je handen werd gedrukt, maar het is niet anders. Het afleveren op deze manier was afgesproken zodat ik (degene die je waarschijnlijk vaag hebt gezien) niet herkent zou worden.

Maar nu iets anders. Je wilt namelijk vast en zeker weten waarom je deze brief hebt. Dat zal ik je vertellen.

Je hebt een zus, een tweeling zus. Waarschijnlijk weet je dit niet, omdat jullie al gescheiden waren op jonge leeftijd. Tenminste, daar gaan we vanuit.

Het is logisch dat je dit niet 100% snapt, dus daarom ga ik het uitleggen.

Toen je in het ziekenhuis lag hebben artsen testen bij je gedaan. Één van ons team is arts in het ziekenhuis waar jij lag. Hij kwam erachter dat er iets was.

Toen hebben we uitgebreider onderzoek gedaan en is er geconcludeerd dat je een tweelingzus hebt.

Als je haar wilt zoeken moet je weten dat wij niks van haar weten. We weten niet hoe ze heet, hoe ze eruit ziet, waar ze is. Ze kan tien kilometer bij je vandaan zijn maar ook duizenden kilometers. We weten zelfs niet eens of ze nog leeft.

Het enige wat we weten is dat ze niet op je lijkt, qua uiterlijk dan. Qua innerlijk weten we het niet.

Dus nu is de keuze aan jou. Je kunt ervoor kiezen om haar te zoeken, maar je kunt het ook zo laten. Weet wel dat wij je niet kunnen helpen en je het dus alleen (of met anderen) moet doen.

Denk er goed over na voordat je een beslissing maakt. Er is namelijk een grote kans dat je haar nooit gaat vinden als je haar wilt zoeken..."

Na de laatste zin legt Rose de brief weg en laat alles rustig bezinken. Ze heeft een tweelingzus, waarvan niemand iets weet. En nu staat ze voor de beslissing om haar te zoeken. Maar wil ze dat wel?

~~~~~♡~~~~~

Dit was de brief en de epiloog. Het is misschien wat vaag, maar ja, misschien is dit wel een hint... Hierna komt de Q&A, die morgen online komt (hfdstk 95), en een dankwoord.

En nu sad nieuws... Kevin en Kevina zijn overleden in de tijd dat ik in Parijs zat. Dus ja...