Adopted By 4 Crazy Boys | 1D Fanfictie ✔

{72}

Pov Rose.

Weken zijn voorbij gegaan. Er is niet veel gebeurd in die weken, alleen dat we een weekje in Nederland zijn geweest vanwege mijn oma.

Sinds de dag dat ik terug in Londen ben gekomen heb ik het kettinkje, dat ooit van mijn oma was, om. Ze vertelde in een brief dat ze dit heel graag aan mij wilde als zij er niet meer zou zijn. Dus nu draag ik hem.

Hierdoor is ze toch nog een beetje bij me. Op dit moment maak ik me klaar voor mijn diploma uitreiking en het eindejaarsgala.

Ik heb echt geen zin in het gala, maar ik ga toch. Mae dwong me, waarom weet niemand, maar oké.

Op school heb ik geprobeerd Daniel te negeren en het is nog aardig gelukt ook. Totdat mijn scheikunde leraar het nodig vond om ons samen te laten werken met een grote opdracht.

Ik heb veel geprobeerd, maar van Daniel afkomen was geen optie. Sindsdien haat ik scheikunde erger dan dat ik het al haatte.

Onze samenwerking was ook echt slecht en ik moest moeite doen om me te beheersen, maar na deze dag ben ik van Daniel af, hopelijk voorgoed.

Wat Lena betreft, ze haat me meer dan ooit en dat alleen maar omdat ik haar sloeg met een vis. Ja, je ziet het goed, een vis. Ik kreeg een gelegenheid om haar te slaan met een vis, dus dat deed ik. En ik kan je zeggen, ik doe het graag nog een keer.

'Rose, schiet op! We komen anders te laat!' Hoor ik Niall roepen vanuit de gang. 'Ja ik kom zo, eet jij nog maar wat chips of zoiets.'

Ik hoor Niall nog iets mompelen over dat ik over vijf minuten klaar moet zijn voordat hij waarschijnlijk naar de keuken is gelopen.

Ik kijk voor de laatste keer spiegel of ik alles heb gedaan wat ik wilde. Nadat ik alles heb gecontroleerd glimlach ik tevreden voordat ik naar beneden huppel.

De jongens staan allemaal netjes gekleed te wachten. Ze wilden mee, ookal zouden ze gestalkt worden de hele avond. Ze glimlachen zodra ze mij zien.

Ik pak mijn jas en loop naar buiten. En ja mensen, ik heb hakken aan. Even een applausje voor mij, want ik ben nog niet gevallen.

De examen uitreiking was saai, maar nu heb ik wel mijn examen gehaald en mag ik met de jongens mee op tour.

Als ik dit jaar niet zou halen, dan moest ik verplicht het jaar overdoen. Hoe het dan allemaal zou lopen weet ik niet, maar ja dan zou het management het regelen.

Ik loop nu met Mae door school. Overal zijn blije mensen druk aan het praten, eten en drinken. We hebben eigenlijk niet veel te doen, want no way dat ik ga dansen met deze hakken.

'Ik heb zin in kipnuggets,' mompel ik terwijl we door de gang lopen opweg naar de gymzaal. 'Ik ook,' mompelt Mae terug.

We staan stil en kijken elkaar aan. 'Zullen we dit alles hier verlaten en kipnuggets fixen,' zeggen we beide waardoor we in de lach schieten.

'Dat betekent dus ja,' zeg ik terwijl ik me omdraai en richting de hoofduitgang van de school loop.

Buiten bedenk ik me opeens dat we geen vervoer hebben. 'Moeten we serieus lopen?' Mompel ik. Mae knikt, maar even later verschijnt er een grijns op haar gezicht.

'Of je belt Niall en neemt hem ook mee.' Ik geef Mae een high five. 'Top plan, Niall houdt van eten.'

Ik pak mijn mobiel en bel Niall. 'Je kunt trouwens vast wel bij ons slapen,' zeg ik tegen Mae voordat Niall opneemt. Mae knikt instemmend.

'Hey Rose, is er iets?' Hoor ik Niall bezorgt zeggen. Elke keer als je één van de jongens op een onverwachte tijd belt zijn ze bezorgd.

'Nee er is niets, we, Mae en ik, willen graag kipnuggets halen, maar we hebben geen fiets of auto, dus...'

'Dus je wilt dat ik je kom halen?' Ik knik. Mae slaat me tegen me hoofd. Ik kijk haar vragend aan. Mae zucht. 'Niall kan toch niet zien dat je knikt, sukkel,' zegt ze lachend.

Ik hoor Niall grinniken. 'Dus, kom je?' Niall zucht. 'Prima, maar dan bepaal ik waar we gaan eten.'

'Okidoki, Mae blijft trouwens slapen, dat is wel goed toch?' Niall zucht nogmaals. 'Ja dat is prima.'

'Yeah! Nou bye!' Ik wacht totdat Niall terug gedag heeft gezegd en hang dan op.

'Nu maar lekker wachten,' mompel ik terwijl ik naar een bankje loop om erop te gaan zitten.

Mae gaat naast me zitten. In de tijd dat we wachten praten we over wat we later willen doen. Ik weet het nog niet, dus ik neem een tussenjaar. Ook vanwege de tour trouwens.

Mae gaat beginnen met een manager opleiding ofzo. Ik ben de exacte naam nu al vergeten. We zien een auto stoppen en toeteren.

Ik weet niet waarom, maar op één of andere manier vindt Niall het leuk om te toeteren.

We lopen naar de auto en stappen in. 'De anderen komen met een andere auto.' Ik knik. Ergens had ik al verwacht dat die ook mee zouden gaan.

"Zodat we niet dood gaan door het eten," zei Harry een keer. Vervolgens sloeg ik hem en rende hij weg om zich te verschuilen achter Louis en Liam.

'Waar gaan we eigenlijk eten?' Ik kijk Niall vanuit de achteruit spiegel aan. Ik zit namelijk achterin samen met Mae.

'Één of andere snackbar ofzo.' Ik knik. Lekker een gedetailleerd antwoord...

Even later stopt de auto en stappen we uit. De andere jongens staan buiten te wachten. 'Waarom zijn jullie niet meer op het feest?' Vraagt Liam.

'We hadden zin in kipnuggets en het was er saai.' Harry schudt lachend zijn hoofd. 'Ik had het al kunnen weten.' Ik kijk hem kwaad aan.

'Het is wel de waarheid,' zegt hij terwijl hij zijn handen in de lucht steekt.

'Niall zullen we kipnuggets halen? Harry is vervelend.' Niall grinnikt terwijl Harry zucht. 'Ik snap echt niet hoe ik het met jou heb kunnen overleven, je bent vreselijk irritant.'

~~~~~♡~~~~~

Precies 1000 woorden voor dit hoofdstuk! Whihiii

Thanks voor de 45K reads, 4K votes en de 150 volgerss!! xx

Daarom heb ik nu de uitslag van de winactie! PAMPAMPAAHHM

Winnaar 1: Tessa van Whynotlovebooks

Winnaar 2: Julia van Juultjj123

Binnenkort komen jullie rollen in het boek! xx