Adopted By 4 Crazy Boys | 1D Fanfictie ✔

{27}

Pov Rose.

Het is nu twee weken later. Niall ligt nogsteeds in coma. Het enige dat vooruit is gegaan is dat Niall's wonden genezen.

Ik ben nu alleen in het ziekenhuis. De jongens zijn de afgelopen twee weken hier bijna non-stop geweest en ik moest veel moeite doen om ze thuis te krijgen zodat ze wat slaap konden pakken.

Echt waar, de afgelopen twee weken had ik het gevoel dat ik de jongens aan het opvoeden ben in plaats van dat ze mij opvoeden.

De hele school weet al dat ik de 'dochter' van ben. De meest stomme mensen willen nu opeens vrienden met me worden. Ja dag bekijk het maar!

De jongens hebben al hun interviews afgezegt van de komende tijd. Ze hebben dus nog niet verteld wie ik ben. Ze wouden dat Niall erbij was.

Ik staar naar de monitor. Die piepjes zijn echt enorm irritant. Maar op een één of andere manier maken de lijntjes van Niall's hartslag me rustig.

Ik kan wel tegen hem gaan praten, maar wat moet ik dan zeggen. Ik heb zowat alles al verteld.

Ik heb zelfs verteld dat ik bijna dood ging terwijl ik snoepjes at. Ja, ik stikte in een snoepje. Maar hé, ik leef nog.

Opeens krijg ik een idee. Ik kan gaan zingen, maar wat als iemand het hoort. Daar heb ik geen behoefte aan.

Niall mag het horen, want waarschijnlijk vergeet hij het toch wel weer, dus daar maak ik me geen zorgen om.

Ik kijk naar de deur en zie dat hij dicht zit. Ik adem diep in en dan weer uit. Ik begin met zingen.

Ondertussen pak ik rustig Niall's hand vast. Dat maakt me op een één of andere manier zelfverzekerder.

Zodra ik stop voel ik een klein kneepje in mijn hand. Het is zo zacht dat het waarschijnlijk niets is.

Maar het geeft me wel het extra gevoel dat het goed komt. Ik glimlach. Opeens voel ik mijn mobiel trillen in mijn vest.

Ja het is zomer, en ja het is warm, maar ik heb het koud. Ik kan er niks aan doen.

Ik pak hem en zie dat het Harry was. Ze zijn hier over vijftien minuten weer.

Ik had ze nog gezegt dat ze thuis moesten gaan rusten, maar dat houden ze blijkbaar maar een paar uurtjes vol.

Ach ja. Ze hadden ook niet naar huis kunnen gaan. Dus wat dat betreft is het wel goed van ze.

Iets korter dan een kwatier later komen de jongens er. Ik blijf nog even zitten, maar na een halfuurtje sta ik op.

Ik ga naar huis. 'Ik moet nog leren voor economie,' zeg ik zacht. De jongens knikken en zeggen me gedag. En ja, deze meid hier heeft in de derde week van school al een toets. Feest.

Ik loop de deur uit en kijk nog even door het raampje naar de jongens. Ik glimlach kort en vertrek dan naar de uitgang van het ziekenhuis.

Voor de deur staan allemaal mensen. Ze wachten totdat de jongens weer terug komen. Ze zijn alleen zo dom om bij de hoofdingang te gaan staan.

Ik loop door de mensen heen en pak mijn fiets. Ik stap op mijn fiets en fiets door het drukke Londen. Opweg naar huis.

~ De volgende ochtend ~

Ik stap uit de auto van Liam en loop de school binnen. Ik heb het eerste uur toets. Lekker is dat.

Gisteren heb ik amper geleerd, omdat ik door alles werd afgeleid. Je kent het wel. Er hoeft maar één ding te bewegen en je bent afgeleid voor een halfuur.

Ik doe onnodige spullen in mijn kluisje en loop dan naar Lizz' kluisje. Meestal staat ze hier. En ja hoor. Daar staat ze dan.

Maar ze is niet alleen. Ze staat met Daniel. Je weet wel, die jongen die me de eerste schooldag uitschold voor slet.

'Hey Lizz en hoi Daniel,' ik spreek Daniel's naam verveeld uit. 'Hey Rose! Wist je al dat Lizz een vriendje heeft?' Vraagt Daniel mij.

'Uh nee,' ik kijk Lizz afwachtend aan en zie dat ze slikt. 'Wie is de ongelukkige?' Ik word nu toch wel nieuwsgierig.

Lizz kijkt me kwaad aan.

Lizz kijkt van mij naar Daniel en dan weer terug naar mij. 'Het is-' ze wordt onderbroken door de bel. Oké ik haat die bel.

'Met wie?' Vraag ik nu terwijl ik met Lizz naar het lokaal loop. Daniel loopt achter ons aan. 'Hoe gaat het met Niall?' Vraagt ze om het onderwerp te veranderen.

Ik rol met mijn ogen. 'Nogsteeds hetzelfde. En nu wil ik antwoord van jou.' We lopen het lokaal binnen.

'Ik vertel het je straks wel,' zegt ze terwijl ze op haar plaats gaat zitten. Hier kan ik zo slecht tegen. 'Nee zeg nu,' ik kijk haar afwachtend aan.

'Nee ik vertel het straks wel.' Ik zucht. 'Oké dan, maar als je het me niet verteld, krijg ik kipnuggets van jou.' Nu zucht Lizz. 'Best.'

We krijgen ons proefwerk uitgedeeld. Ik kijk naar de eerste opgave. Deze is makkelijk. Als dit geen voldoende wordt, weet ik het ook niet meer. Oké nee laat maar, opgave b van de eerste opdracht snap ik al niet. Ach ja. Het is maar school.

Nu loop ik naar het muzieklokaal. Want ja, ik heb nu muziek. Had je niet gedacht hè? Oké ik stop al.

De toets ging redelijk. Ik zeg eigenlijk altijd redelijk, want redelijk betekent dat je voldoende en onvoldoende kunt halen.

Ik stap het lokaal in. 'Oké jongens-' de leraar wordt onderbroken door Lizz. 'En meisjes.' Dat zei Luna ook altijd. Ik slik. Rose, denk nu even niet aan Luna.

De leraar rolt met zijn ogen. 'We gaan vandaag bezig met de zang presentaties. De volgende les gaan jullie zingen voor de klas. Jullie mogen nu groepjes gaan maken, liedje kiezen en dat soort dingen. Maximaal vier personen per groepje,' zegt de leraar.

Oh gosh. Hier heb ik dus geen zin in. 'Het liefst evenveel jongens als meisjes per groepje,' zegt hij tenslotte. Ook dat nog. Ik facepalm mezelf in mijn gedachten. Dat doe ik echt te vaak.

'Wij gaan bij jullie.' Opeens staat Daniel voor ons met Mark, één van zijn beste vrienden. 'Omdat?' Ik kijk hem geïrriteerd aan. Ik mag hem echt niet.

'Omdat ik niet bij Chantal wil en Max wou met zijn vriendin,' zegt Daniel nu. 'Oke,' zeg ik. Wacht wat? Hoorde ik nu dat Mark bij zijn vriendin wil? Ik kijk naar Lizz. Ze is zo rood als een tomaat.

'Ik wou het haar zelf vertellen!' Roept ze naar Daniel. 'Ik dacht dat je dat al had gedaan,' Daniel grijnst. 'Nee, dat zie je.'

'Nu krijg ik alsnog wel die kipnuggets, want jij hebt het me niet verteld,' ik grijns naar Lizz. 'Jij altijd met je kipnuggets.' Lizz zucht.

De hele les zijn we bezig geweest met liedje uitzoeken. We hebben nu een liedje. Ik ga gitaarspelen samen met Daniel. Mark gaat piano spelen en Lizz, tja die kan niets. Alleen viool spelen dan.

We hebben nog niet gezongen, omdat ik beweerde dat het veel leuker zou zijn als we elkaar de volgende les, morgen dus, pas horen.

Daniel wou gaan rappen, maar mooi niet dat ik dat ga doen. De enige rap die ik ken is van See You Again, maar ja, die is ook best wel makkelijk.

Als ik een clown was die in het circus werkt zou ik rappen misschien wel overwegen. Want ik durf te wedden dat het hilarisch is als ik ga rappen. Rose de rappende clown. Yeah right.

~~~~~♡~~~~~

Ik moest dus zonet naar het HBO in Groningen en ik heb daar buiten gewoon twintig minuten moeten wachten op die kut schoolbus. En laat ik het je zeggen... het was koud😅

Ik ben nu serieus net thuis. Eerst lekker 45 min met de bus en daarna ook nog 20 min fietsen🎉

Ik ben nu dus bevroren door de kou😂 Dit is ook echt belangrijk om te weten.... not!😊