Adopted By 4 Crazy Boys | 1D Fanfictie ✔

{24}

Pov Rose.

Ik zit te ontbijten op de bank als de jongens binnen komen. Ze gaan zitten en kijken me allemaal aan.

'We willen het over een paar dingen hebben,' zegt Harry. Ik eet mijn laatste stukje brood op en leg dan mijn bord weg.

'Ten eerste, zouden wij het leuk vinden als je één van onze achternamen neemt.' Gezellig joh. Ik knik. 'Had je al een voorkeur?' Vraagt Louis. Nu schud ik mijn hoofd.

'Denk er maar over na dan, want het maakt ons niks uit,' zegt Niall. Ik knik. 'En ten tweede, willen we je inschrijven voor school,' zegt Harry. No way, geen school voor mij. 'Maar je moet eerst een niveautest doen, zodat we weten welk niveau je het beste kan,' maakt Harry zijn zin af.

'Wanneer is die test?' Ik kijk de jongens vragend aan. Ze kijken allemaal naar Liam, behalve Liam zelf dan, dus nu kijk ik ook naar Liam. 'Maandag, dus dat duurt nog een paar dagen,' zegt Liam.

Ik knik. 'Verder nog iets?' De jongens schudden hun hoofden. 'Oké.'

~Maandagochtend~

Daar zit je dan. In een klein kantoortje met een toets voor je neus die wel twee uren kan gaan duren. Je hebt drie uren de tijd.

Ik kijk naar het aantal opgaven. 156, no way. Ik zucht. Dit wordt kramp in mijn vingers.

Ik krijg een papiertje waar je je volledige naam en de datum op moet zetten. Omdat ik nog geen nieuwe achternaam heb besluit ik mijn oude achternaam te toen.

"Rosie Lucia Nora Parker," schrijf ik bij het lijntje. Vraag me niet waarom ik zoveel namen heb, dat vonden mijn ouders leuk. "Roepnaam," staat er naast. Ik schrijf Rose op.

Daarna vul ik de datum in. Ik staar naar de eerste vraag. 'Wat is de wortel van 625,' lees ik hardop voor.

Oh gosh hoe moet ik dit weten. Ik mag geen rekenmachine gebruiken. Oke focus Rose, denk na. Weet je wat, ik schrijf maar gewoon wat randoms op. Omdat ik weet dat het kwadraat van 20, 400 is gok ik het op 25, want als het goed is is het kwadraat daarvan 625. Ja ik heb gerekend.

Na iets langer dan twee uren heb ik de laatste opgave af. Mijn hand doet pijn van het schrijven. Ik pak mijn opgave- en antwoordenblad en loop het kantoortje uit. Ik geef de papieren aan de vrouw bij de balie, die ze vervolgens in een envelop doet.

Nu Harry nog vinden in dit gebouw. Als Niall mee was geweest hoefde ik niet lang te zoeken, maar met Harry weet je het nooit.

Ik loop de kantine in en zie Harry staan. Hij praat met wat meisjes. Tipisch. Ik rol met mijn ogen en loop op Harry af.

'Hoi,' roep ik. 'Oh hey Rose, hoe ging het.' Ik denk na, wat zou ik zeggen? 'Laten we het erop houden dat de eerste opgave al Chinees voor mij was.' Harry grinnikt.

De meisjes kijken me jaloers aan. 'Ik wil niet veel zeggen, maar wij waren met Harry aan het praten,' zegt het meisje met blond haar, geverft dat sowieso, en met een gezicht vol make-up. Kort samengevat de blonde versie van Allison.

Harry kijkt me smekend aan. Hij vormt het woord 'help' geluidloos met zijn lippen.

'Ik wil niet veel zeggen hoor, maar Harry is mijn chauffeur, of zoiets, en moet me dus weer thuis brengen,' ik kijk haar kwaad aan.

'Geloof je het zelf, Harry mag jou niet slet!' Ze kijkt me bitchie aan. 'Rose, kom we gaan. Ik heb geen zin in hun,' zegt Harry kijkend naar de drie meisjes.

'Wat, maar Harry liefje, je kunt niet met haar mee gaan, want dan maak ik het uit.' Harry haalt zijn schouders op. 'We hadden niet eens wat samen dus geen probleem.'

Harry trekt me weg bij de meisjes. Ze kijken me jaloers en kwaad aan. Zodra we in de auto zijn begint Harry te praten.

'Als je een kwartiertje later was gekomen, was ik waarschijnlijk dood,' grinnikt Harry. 'Waren ze zo erg?' Ik kijk hem vragend aan.

'Ja dat zeker.' Hij start de auto en we rijden naar huis. Ik loop het huis in. Ik heb honger.

'Food!' Roep ik naar niemand in het bijzonder en loop de keuken in. Niall komt de keuken in gerent. 'Heb je eten?' Hij kijkt me smekend aan.

'Nog niet.' Ik open een kastje en pak er een zak chips uit, daarna loop ik naar de woonkamer en begin met het eten van mijn chips.

Niall komt de woonkamer ook in en ploft naast me op de bank. Ook hij heeft een zak chips.

Harry opent de woonkamerdeur en kijkt ons verbaasd aan. 'Jullie konden toch ook gewoon één zak delen?' Vraagt hij.

'Had gekunt,' zeg ik. 'Maar hebben we niet gedaan,' maakt Niall de zin af. Harry zucht en gaat op een stoel zitten. Hij pakt zijn mobiel en fronst zijn wenkbrauw.

'Hoe ging je toets eigenlijk?' Vraagt Niall uit het niets. 'Uh, ging wel redelijk?' Zeg ik vragend. Hij grinnikt en knikt.

'Oef, dat kind was dus een hoer, ben ik even blij dat ik daar wegging.' Ik kijk Harry vragend aan. Waar heeft die gast het over?

Hij ziet mijn verbaasde blik. 'Dat blond kind van zonet,' zegt hij simpel. 'Oh die,' zeg ik.

Niall kijkt ons vragend aan. Harry legt het even snel uit. Niall grinnikt en eet dan weer verder.

'Wanneer komt de uitslag eigenlijk?' Vraag ik na een tijdje. 'Met een beetje geluk vanavond en anders morgen,' zegt Harry. Ik knik.

De rest van de dag heb ik wat films gekeken met de jongens. We zijn nu pizza aan het eten. Niemand had zin om te koken, dus ja.

Liam's mobiel gaat af. Hij fronst en pakt zijn mobiel. 'Oh het zijn de mensen die jou test hebben afgelegd,' zegt hij. 'Nee op dan,' antwoordt Harry.

'Oké, oké,' Liam neemt op en luisterd aandachtig naar wat er wordt gezegd. Waarom doet dat kind hem niet op luidspreker.

Ik hoop dat ik te horen krijg dat ik niet naar school hoef, maar dat gaat sowieso niet gebeuren.

Ik zie dat Liam zijn mobiel weglegt en ik kijk hem nieuwsgierig aan. 'En?' Vraag ik.

'Je komt na de vakantie in een havo eindexamen klas. En dat is knap, want de meeste kinderen die weinig school hebben gehad in hun leven scoren veel slechter op deze toetsen,' zegt Liam trots.

'Ik wist wel dat ik slim was. Oké nee, wist ik niet. Ik ben te onhandig om zulke dingen te weten,' zeg ik. De jongens beginnen te lachen.

'Je moet alleen de rekentoets nog inhalen die je moest doen in de vierde klas, anders krijg je geen diploma,' zegt Liam nog.

Fijn! Ik heb nu al zin in school! Voel je de sarcasme? Nee? Nou ik wel...