Adopted By 4 Crazy Boys | 1D Fanfictie ✔

{46}

Pov Rose.

Het is al een maand later sinds dat Lena bij mij op school kwam. Echt waar, ik haat haar. Telkens weer irriteert ze me en vertelt ze me hetzelfde verhaal. "Binnenkort heb je niemand meer" dat waren telkens haar letterlijke woorden geweest. Ik heb ze daarom ook telkens beantwoord met een dodelijke blik en een middelvinger.

Lizz en Daniel kunnen maar niet begrijpen waarom ik Lena zo haat. "Ze is zo vriendelijk, zoiets zou ze nooit doen" nou ik kan je vertellen, zoiets doet ze wel.

Nu zit ik bijna elke pauze opgescheept met Lena, omdat mijn beste vriendin en vriendje haar zo aardig vinden. Echt waar, ze zijn nog blinder dan een kip zonder kop.

Meestal loop ik ook weg in de pauzes en ga ik gewoon bij wat random mensen zitten. Ze geven me rare blikken, maar praten vervolgens wel met me, alleen maar omdat ik Rose Tomlinson ben.

Maar mijn "ik-ga-random-bij-mensen-zitten-die-ik-niet-ken-actie" heeft wel geholpen. Ik heb daardoor Mae ontmoet en ze is enorm aardig. Ze gaat niet met me om omdat ik de Rose Tomlinson ben, maar omdat ze me ziet als een echte vriendin. Telkens als Lizz met Lena praat zoek ik Mae op. Of soms ben ik lui en stuur ik Mae naar mij toe.

Lizz en Daniel snappen niet waarom ik met haar omga, omdat ze haar een nerd vinden. Dus volgens hun is iedereen die een bril draagt een nerd. Ik moet echt eens mijn bril dragen op school.

Als ze er iets van zeggen zeg ik meestal. "Ik mag Lena ook niet, dus shut up." Maar verder gaat het prima. Daniel is nogsteeds heel lief en op Lizz kun je altijd nog rekenen, tenzij het over Lena gaat.

Ik heb haar mijn verleden met Lena ook niet verteld aangezien ze me toch niet geloofd.

Volgende week is er een gala op school. Het is namelijk bijna kerst en het nieuwe jaar komt eraan. Dat betekent examen stress en nog meer examen stress, maar zodra dat voorbij is begint mijn avontuur.

Ja je hoort het goed. Mijn avontuur. Nadat ik school heb afgerond ga ik op tour met de jongens! Ik ga namelijk een tussenjaar nemen zodat ik mee kan. Ze hebben het nog niet bekendgemaakt en zullen dit op 1 januari doen. Ze willen hun fans namelijk een goed begin van het jaar 2017 geven (A/N dit boek loopt een beetje achter lowl).

Aan de ene kant heb ik zin in het gala, maar aan de andere kant ook weer niet. Ik ga altijd stressen bij dat soort dingen. Ik weet namelijk nooit wat voor kleding ik moet dragen. Dat ik met Daniel ga is al duidelijk.

Op dit moment heb ik wiskunde. En je kunt het al raden. Ik let totaal niet op. Ik weet niet wat het is, maar er zijn veel meer interessantere dingen dan luisteren en concentreren in de les. En dat terwijl alles aan school al saai is.

Ik pak mijn mobiel en zie veel twitter meldingen. Ik druk erop en zie een filmpje van mij tussen alle meldingen. Ik druk erop. Mijn mond zakt open van verbazing. Ik weet bijna wel zeker dat Lena hiervoor heeft gezorgd...

Het filmpje dat een tijd geleden op de website van school verscheen is nu verspreid over heel Twitter en ander social media. 'Fuck,' mompel ik zacht. Lizz kijkt me vragend aan waarna ik het scherm van mijn mobiel laat zien. Haar mond valt open. 'Wie heeft dat erop gezet?' Vraagt ze. Ik haal mijn schouders op, al weet ik allang wie het heeft gedaan.

Gefrustreerd haal ik mijn handen door mijn haar. Chantal kijkt me aan. Ik geef haar een kwade blik waarna ze direct wegkijkt. Even later krijg ik een appje van haar waarin staat wie dat filmpje online heeft gezet. Ik antwoord met een "geen idee doei" en sluit WhatsApp weer af.

Chantal was het sowieso niet, en dat weet ik zeker aangezien Chantal niet zo erg is. Ja ze is erg, maar als zij zoiets online zet heb jij als persoon wel iets heel erg ergs gedaan.

Lena, als ik jou was zou ik me maar voorbereiden, want je gaat eraan op het gala. Met vis en al. Ik ken genoeg mensen die mij willen helpen. Denk ik, hoop ik...

Bezorgde appjes komen binnen van de jongens, ook de jongens van 5sos sturen me berichtjes. Heel de wereld weet nu van mijn geheim die ik het liesft met niemand wou delen.

Ook word ik doodgespamt door Luna die overal op de hoogte van is. Op dit moment scheldt ze Lena uit voor een trol die net in de modder is gevallen. Ja dat kind heeft een rare fantasie...

Weet je, eigenlijk is mijn leven alleen maar zo geworden door school. Als ik niet op school zat, had ik nooit een Lena in mijn buurt, had ik nooit gezongen en op de schoolwebsite gestaan en had ik dus geen problemen. Ze zouden school moeten afschaffen. Het zorgt alleen maar voor problemen...

Kijk wiskunde bijvoorbeeld, ik heb het niet nodig. Zolang ik weet wat 1+1 is heb ik de rest niet nodig. Want waarom zou ik iets worden dat met wiskunde te maken heeft?
En Engels, tja, ik ben Engels opgevoed en zie je mij klagen over hoe je een woord spelt? Nope.

En zo kan ik alles wel bijlangs gaan, maar daar heb ik nu geen zin in. Terwijl de wiskundeleraar dingen op het bord schrijft zit ik wat te staren naar de klok die wel stil lijkt te staan. Gelukkig ben ik over tien minuten uit...

Iets langer dan een half uur later zit ik thuis op de bank met de jongens. 'Weet je wie dit op social media heeft gezet?' Vraagt Liam. 'Wie denk je,' snauw ik. 'Sorry, het is gewoon kut, kutter, kutst,' mompel ik terwijl ik mijn hoofd in mijn handen leg.

'Maar het is Lena, sowieso.' Harry zucht. 'Als ik haar ooit zie, dan wordt ze voer voor de haaien.' Ik grinnik zacht.

De meeste reacties zijn enorm positief, maar ik ga echt niet zingen op een podium. Bekijk het maar. Ik heb het de jongens duidelijk uit moeten leggen aangezien zij het liefst zouden willen dat ik er iets mee zou gaan doen.

Maar ik doe het niet. Ik zing het liefst voor helemaal niemand. Tenzij je wilt dat ik paniekaanvallen krijg, dan zing ik wel. Nee grapje dan doe ik het ook niet, ik val nog liever van een trap af die duizend treden heeft...