Merhaba Ögretmenim (Tamamlandı. )

72.Bölüm : Semih babba

Merhaba ✋

Ve güzel okumalar 😙

72. Bölüm: Semih Babba !

Anlatıcı'dan

Semih evden çıkıp arabaya tekrar bindiginde arkasındaki arabaya bir süre baktı. Babasının yanında çalışan bu adamı gözü nereden ısırıyordu kim bilir. Arabayı çalıştırdığında evin önünden çıktı. Takip eden aracın peşinden geldigine emin olarak Arda'nın evine sürdü.

Normal bir günde ne yapıyorsa onları yapacak akşamında ise gitmek istemedigi eve gidecekti. Yolda Sara'yı arayıp kulaklığı kulagına taktı.

"Geldi mi Murat ?" diye sordugunda "evet Semih !" cevabını aldı. Içi rahattı ve yoluna girecekti sonunda her şey. "Eve geçin artık !" Diye söyledi. "Tamam Semih geçiyoruz birazdan !" cevabını aldığında "sözümü dinle güzelim !" diyerek güldü zorla. Onlardan bir hafta nasıl uzak duracaktı. "Sözün emirdir öküz Semih !" Sara artık Semihten çekinmiyordu. Agızına geleni sayıyordu ama Semih karsılığını güzel alıyordu.

"Bir hafta sonrasında seni güzel kaşırım güzelim Murat'a ver telefonu!" emir vererek konuşunca Sara telefonun ucunda güldü. "Efendim !" murat yine ciddiydi. "Sara sana emanet Murat onları evden cıkar. " Murat'a güvenmek zorundaydı. Eger bir sey olursa gözü arkada kalmazdı. Sara'ya Murat iyi bakıyordu. "Tamam sende kendine dikkat et ! " diyebildi Murat. Murat anlaşma yoluna çoktan girmeyi secmisti Semih'le. Semih'e kin gütmeyecekti artık.

Semih telefonu kapatıp cebine koydu arkasındaki arabaya aynadan baktıgında hala takip etmekte oldugunu gördü. Aksama kadar izlemesine izin verecekti aynı şey diger günler içinde olursa icabına bakacaktı. Ardanın oturduğu apartman dairesinin önünde arabayı durdurdu. Arabadan hiç bir sey olmamıs gibi inip apartmanın girisinde bulunan zile bastığında kapı otomatik açıldı.

Merdivenleri cıkıp en sonunda kapıya ulaştı. Kapıyı çalmasına karşılık iki dakika geçmeden açılmıstı. Arda hiç beklemiyordu en azından hep haber verip gelirdi Semih. Genelde dagınık gelirdi şimdi ise keyifliydi yüz ifadesi Semih'in.

"Hayırdır ?" sırtını sıvazlayıp erkekce selamlaşma yaptıklarında Semih'in agızı kulaklarındaydı. "Babamla barıştık !" tabi ki de bu normal bir durum değildi. Arda direk yüzüne yumruğu attıgında Semih geriledi. "Ananı sikim pezevek bir dinle lan !" burnunu oksayıp toparlandı.

"Seni sikerim lan !" arda tabiki de sinirinde haklıydı. Babasıyla barısmak ne demekti en son onu òldürecekken şimdi sırıtarak babamla barıştık diyor. "sikecem Arda seni içeri geç lan ibne !" semih burnunu tutarak Arda'yı içeri itti. Kapıyı kapattı sonrasında ise koridoru geçirip mutfaga soktu.

"Anlat lan !" Arda sinirine hakim olamayarak ses tonunu yükseltti.  "Olum var ya mutlu olmasam agızını burnunu kırarım ama mutluyum. Sarın nerde ?" Semih Arda'nın Ceyda'ya beğenerek almış olduğu pembe sandalyeli yemek masasının kenarına oturdu.

"Sanane lan ! Anlat !"Arda sinir küpü olmakta kendince haklıydı. "Sakin ol lan." burnundaki kanı eline sildiginde "bunu ödeteceğim sana !" dedi.

"Agızını hala kırabilirim. Cok konusma anlat !" dediginde Arda bir sigara yaktı. "Babamlarda kalacağım artık." Semih bu gün içmis miydi ? Arda bu kadar saçmalayamaz diye düsündü. "Oğlum siktir git şu evden yoksa balkondan aşagı atarım ölmezsen gelir döverek öldürürüm. "Semih keyifle gülüp basını geriye attı. Burnundaki kanın durması icin.

"Gidemem aksama gitmem gerek. Sara'ma kavuşmak için tüm bunlar." En sonunda Semih delirmişti yoktu böyle bir durum. Sara sara diye kendine edecekti. Beş yıl boyunca pişmanlıklarla yaşamıştı ama sonunda delireceğini bilseydi asla Sara için çabala demezdi.