Gelen misafirlere teker teker hos geldin demistim. Cidden hepsinide özlemistim. Kendimi kötü hissetmeme sebep olan seyi aklımdan silmistim. Halam, dayım, cocukları, efsun abla, ufuk, ece, damatları ceyda annesi babası. Ömer murat ve yeni gördügüm muratın ailesi de gelmisti. Tabi dedem ve anneannemde günün seref konuguydu. Beni görmeye gelmelerine ragmen hepsi birbirleriyle kırk yıllık dostmus gibi sohbet ediyordu.
Beni asıl sasırtan seyse gupse abla mete amcanın tavırlarıydı. Hic konusmamıslardı benle evden ayrılma sebebimide sormazlarken neden simdi iyilerdi. Bir de tabi beni dügünlerinden kovan fatma halada burdaydı. Bana nispet yaparcasına laf sokmasına aldırmamıstım. Elimi sıkıca tutan adam bana destek oluyordu. Dolaylı yoldan da olsa herkes anlamıstı. Ceyda zaten o gün farkına varmıstı. Bizi kabul ettiklerini gösteriyorlardı. Eve gelen son konuk arda hocaydı. Ailesini de getirmisti. Ayrı yasıyordu ama ailesinin yanına gitmeyi ihmal etmiyordu. Bunları konusmalarında kulak misafiri oldugumda duymustum. Günü kurtaran semih vardı tabi. Bir sürü tatlı cesidi söylemisti. Tabaklara dizip sunmama ceyda yardım etmisti. Efsun abla da bize katılıp ceydayla tanısmıslardı. Diger kuzenlerimden kızlar gelirken erkek kuzenlerim olan selim ve serkan üniversitede oldukları icin gelmemislerdi.
Ufuk kucagıma oturup yerini alırken daha düne kadar kimsem yok diye aglarken simdi kocaman bir ailem oldugu icin sanslıydım. Hic kimseye kızgın kırgın degildim. Onlar benim ailemdi. Sunu biliyordum ki aile bir defa kaybedilince bir daha hic aynı olmuyordu. Annem ve babamın gidisi gibi. Dolu dolu yasayacaktım artık.
Zamanı gelince bir seyleri ögrenip zamanı geldiginde unutacaktım. Hic bir seyin bana zarar vermesini göze almayacaktım.
"Anneanne meyvesuyu dökeyim mi icermisin"
Etraf birbirleriyle ilgilenirken salon tüm dolmustu. Bende anne annemin yanına ricası üstüne oturmustum.
"Yok kızım ellerine saglık."
"Estafirullah anneanne "
Gülerek cevap verirken ufuk saclarımı ellerine dolayıp cözüyordu. Onuda özlemistim. Kucagımdan atlayıp elimi cekistirerek ceyda ve efsun ablanın yanına getirdi. Semih muhabbete dalmıstı dedemlerle babasıda arda hoca da onların ailesini de yanındaydı. Ömer neriman teyze murat ve aileside sohbete dahildi.Cok ciddiydi ama cok tatlıydı. Ona bakmaya doyamıyordum.
Ceyda parmakları sıklatırken daldigım yerden ayırdım.
"Abla ya sara tüm degisti. "
Bana bakarak efsun ablaya söylüyordu.
"Bende esimi bulunca böyle olmustum. Bu halleri normal tatlım"
Ikisi de iyi anlasmıslar ki gıybet yapıyorlardı. Bir de benim hakkımda hem ne var yani bir kere mutlu olduk.
"Ben burdayım hatırlatırım. "
Ikiside oralı olmadan beni cekistirirlerken mutfaga yöneldim. Bu kadar kalabalık ortama girmemistim. Annem ve babam herkesten uzak tutardı. Sebeplerini anlayabiliyordum. Mete amca dedem olanlar tehditler hic bir sey olmamis gibi devam ediyorlardı. Garipti.
Mutfakta bulunan masaya kolumu uzattım. Sıkıca tuttum. Yorulmustum.
"Saram iyi misin"
Iyi o tanıdık ses. Yüzümü kaldırınca ona baktım. Tüm masumluguyla karsımdaydı. Siyah ona yakısıyordu. O asktı o herseydi.
"Evvvet "
Dilimi şıklatarak söyledim.
Yanıma yaklasırken kacma geregi duymuyordum. Misafirler varken bir sey yapamazdı.
Cenemi tutarken yüzümü izliyordu.
"Özledim seni"
Bende özlemistim. Cok uzun bir süre olmamasına ragmen yakındayken uzak olması canımı sıkıyordu.
YOU ARE READING
Merhaba Ögretmenim (Tamamlandı. )
General Fiction"Kaybedecek bir aydınlığın yoksa karanlıktan korkmazsın..." dedi kadın sonrasında ise adama sıkıca sarıldı. Onunla nefes almak bile kadına bir ömür sürerdi.
