Hırçın Ve Öfkeli Ela Gözler

Birinci Bölüm

Lütfen okumaya başladığınız tarih ve saati buraya yazınız...
Aşkta güzel bir yolculuk geçirmek dileğiyle, keyifli okumalar dilerim...

Hırçın ve Öfkeli Ela Gözler

Şanlıurfa'nın eşsiz güzelliğini sergileyen, gecenin güzelliklerini göz önünde bulunduran oldukça büyük bir kahvehanede Haşim bey oyun masasında oturuyordu. Orta yaşlı adam hatırı sayılır bir servete sahipti ve çevreden büyük saygıyla anılıyordu.

Oyun arzu ettiği gibi, kendi doğrultusunda ilerlediği için keyfi yerindeydi. Bu gece şans ondan yanaydı. Karşısında oturan adamları hiç acımadan sömürüyordu. Her oyunda bahsi arttırıyor, diğerleri de mecburen kabul etmek zorunda kalıyordu.

Masanın karşısında oturan kahverengi saçlı, orta yaşlı adam ümitsizce kartlarına bir daha baktıktan sonra bakışlarını Haşim Bey'e yöneltti.

Haşim Bey, bu oyununda kendi adına başarıyla sonuçlanmasından memnun bir şekilde haince diğerlerine gülümsüyordu.

Diğer yandakileri, yeterince kaybettiklerini düşünerek saygıyla yanlarından ayrıldılar. Şimdi sadece karşısındaki adam vardı.

"Borcun baya kabardı Resul." Keyifli bir şekilde yaslandı sandalyesine Haşim Bey.

Resul ne diyeceğini şaşırmıştı. Perişan haldeydi. Bu yüz ifadesinden pekâla okunuyordu.

"Be... ben bilemiyorum." Anlaşılan o ki, o sırada borcunu nasıl ödeyeceğini çaresizce düşünüyordu. Kendini nasıl bu kadar kaptırıp devam edebildiğine hayret ediyor ve kızıyordu. Bu kadar ileriye gitmemeliydi! Şimdiye kadar şansının olmadığını anladığı zamanlar oyunu erken bırakmayı başarmıştı.

"Borc
unu ne şekilde ödemeyi düşündüğünü merak ediyorum." Haşim Bey'in ses tonu konuşma ilerledikce daha da neşeleniyordu. Biraz da alay tınısı vardı sesinde. Gözlerini dikmiş karşısında ezilip büzülen adamı izliyordu.

Resul'ün aklı bir an üvey kızına gitti. Bir işe yaramayan, başına dert açacak diye korktuğundan sokağa bile çıkmasına engel olduğu üvey kızı... Mahalledeki erkeklerinin gözü hep onun üzerindeydi. Karısının ilk evliliğindendi. Mecburen onu kabul etmek zorunda kalmıştı. Ama diğer kızlarına davrandığı gibi hiç ona öyle bir sevgi ve ilgi duymamıştı. Başından bir an önce atmak, kurtulmak istiyordu.

"Kızımı verebilirim."

"Kızını mı?" Resul bunu çok ciddi bir şekilde dile getirince Haşim Bey'in kaşları çatıldı.

Bunu duyunca aklına 5 senedir Amerika'da okuyan oğlu geldi. Bu yaz okulu bittiğinde dönecekti tekrar memleketine. Resul'ün teklif ettiği kızını düşünüyordu. Ama oğlu Baran bunu kesinlikle kabul etmezdi. Tanımadığı bir kızla evlenmeyi asla kabul etmezdi.

Daha sonra eşiyle kendisini düşündü. Senelerdir oğullarının gelmelerini bekliyor ve torun hasretiyle yanıp tutuşuyorlardı. Tek oğlu olduğundan varis bırakabilecek tek çocuğu Baran'dı. Onu evlendirmek istemeleri çok doğaldı. Ama Baran bu konuya her seferinde siddetle karşı çıkmış ve konuyu kapatmıştı. Zamanı geldiğinde kendi seçtiği kızla evleneceğini söylemişti.

Ama Haşim Beyin bu fırsatı elinin tersiyle itmeye cesareti yoktu. Ne olursa olsun oğlunu ikna edip bu kızla ya da başkasıyla bu yaz evlendirecekti ! Yeterince beklemişlerdi...