Adopted By 4 Crazy Boys | 1D Fanfictie ✔

{1}

Luna en ik kijken elkaar aan en grijnzen. 'Oke mevrouw,' zegt Luna. Mevrouw Black loopt de kamer weer uit. Luna en ik maken een vreugde dansje.

'Geen blokuur geschiedenis voor ons, yes!' Zegt Luna terwijl ze op en neer springt. 'Luun, rustig, we moeten denk ik eerst wel een beetje opruimen.' Zeg ik lachend terwijl ik de kamer rond kijk.

Overal ligt wel wat. Luna kijkt ook om zich heen en knikt dan. 'Nou laten we dan maar snel beginnen, want voor je het weet is ze er al.'

We ruimen de meeste spullen op. Met muziek op lukt alles. We woorden gestoord door een klop op de deur.

Ik zet de muziek uit terwijl Luna de deur opent. En eigenlijk ben ik wel blij dat de muziek net uit mag, want ik hoorde het begin van Drag Me Down al door de boxen.

En voor als je het nog niet wist. Ik haat One Direction. Luna daarintegen is diehard fan. Toen ze er achter kwam dat Zayn, of hoe die gast ook maar heet, de band verliet, heeft ze wekenlang liggen huilen in bed.

Dus elke keer als ik het muziek van One Direction uit wil zetten, lukt het me toch niet, omdat Luna het toch wel weer aanzet.

Luna komt binnen met een meisje met rood haar. Ik loop naar haar toe. 'Hoi ik ben Rose.' Ik glimlach naar het meisje. 'Carmela.' Antwoord ze met een glimlach.

We leiden Carmela rond en komen er achter dat ze zestien jaar is en voorheen in een andere weeshuis zat, maar dat ze hierheen is verplaatst omdat dat weeshuis alleen voor jongens werd.

Luna en ik zijn beide zeventien en kennen elkaar al vanaf dat ik hier kwam. Luna zit hier al vanaf haar zesde en heeft dus eigenlijk nooit een fatsoenlijk leven gehad die bijna elk kind wel gehad heeft.

Carmela is heel erg aardig en het klikt direct tussen ons drietjes. 'We hebben zometeen twee uren gym en daarna hebben we tijd voor ons zelf omdat het dan weekend is.' Zegt Luna. Carmela knikt als teken dat ze het begrijpt.

We zijn weer in de kamer en Carmela pakt haar spullen uit. 'Je krijgt vanavond volgens mij je schooluniform, omdat je die nu nog niet nodig hebt.' zeg ik.

-

Luna en ik komen de kleedkamers uit en staan nu in de gymzaal. Carmela had vandaag nog vrij omdat ze nieuw is.

De gym leraar, meneer McFly, komt binnen. 'Jongens-' meneer McFly kijkt naar Luna die haar mond open doet om iets te zeggen. 'En meisjes.' Meneer McFly zucht en rolt met zijn ogen.

'Ik moet even een paar dingen mededelen.' Hij kijkt de groep rond. 'Ten eerste kunnen jullie vanmiddag met mij het dorp in.' Hier ben ik blij om omdat meneer McFly de aardigste is hier.

Iedereen juicht en praat doorelkaar heen. 'Omg! Nu kan ik eindelijk dat One Direction shirt kopen,' hoor ik Luna zeggen. Ik rol met mijn ogen. 'Luun-' ik kan mijn zin niet afmaken. 'Ik weet dat je ze haat, maar dat betekent niet dat ik het niet mag kopen,' zegt ze.

Weet je, ik vind het niet erg dat ze zoiets wilt kopen, want tja, het is haar eigen keuze. Alleen het erge eraan is, is dat ik met haar mee moet die winkel in. En dat wil ik echt niet.

'Ik verwacht jullie om drie uur bij de balie.' Hij kijkt Luna en mij aan. 'Carmela mag ook mee.' Wij knikken. 'En ten tweede, morgen komen er nieuwe adopteerder, dus jullie worden om elf uur verwacht in de kantine. Het maakt niet uit of je nou een jongen of meisje bent, je komt.'

Hij is even stil en vervolgt dan zijn verhaal. 'Als je niet komt wordt dat gemeld bij de directie, maar dat wisten jullie al.'

Nadat hij dit zei, zijn we begonnen met de les. We hadden voetbal. Ik zelf vind het niet erg, maar er zijn wel anderen. Zoals die bitches met van die lange nagels, met een te kort broekje, een te diepe inkijk en kilo's make-up op hun smoel. Of die nerdjes die bang zijn dat er een bal tegen ze aankomt. Maar ja, niet iedereen is gelijk. En dat is maar beter ook.

~~~~~♡~~~~~

Dit was het eerste hoofdstuk! Ik zou dat stuk van het dorp er eerst ook bij doen, maar ik ben bang dat het hoofdstuk dan iets te lang wordt... Hopelijk vonden jullie dit eerste hoofdstuk leuk!

Ik heb al wat hoofdstukken vooruit gewerkt, dus ik probeer snel te updaten. Als het lang duurt met uploaden, weet dan dat ik weinig tot geen inspiratie heb.

Ik probeer mijn boeken zo goed mogelijk te maken en daarom schrijf ik meestal alleen als ik inspiratie voor een hoofdstuk heb.

No worries, ik loop met dit boek al tien hoofdstukken voor dus de komende tijd zal ik waarschijnlijk snelle updates geven. Als het boek jullie bevalt dan.

Bedankt voor het lezen x.