City of Angels

^^38^^

Μόλις μεσημεριασε πήγα στο δωμάτιο να πάρω τα πράγματά μου. Τα μάζεψα όλα ξανά στις βαλίτσες και ο Φοίβος με βοήθησε να τις σταθεροποιήσουμε στην μηχανή μου.

Αποχαιρετησα βιαστικά την Νίκη καθώς δεν έβλεπα την ωρα να πάω στην "φωλιτσα" μας. "Τα λέμε σις. Καιρός να σου παραχωρισω το σπιτάκι σου." γελασα.

"Γεια σου Σπύρο!" χαιρέτησε ο Φοίβος τον καινουριο του φιλο.

"Τα λέμε μεγάλε." αποκρίθηκε αυτός και αντάλλαξαν μια έντονη χειραψία.

Χαίρομαι πολύ που ο Φοίβος συμπαθήσε τόσο πολύ τον Σπύρο. Θα γίνουν αχτύπητο δίδυμο σε λίγο καιρό, το νιώθω!

Ανεβηκα στη μηχανή και ο Φοίβος κάθισε απο πίσω μου κρατωντας με απαλα απο τη μέση.

Του έδωσα το κράνος που του είχα αγοράσει και φορεσα το δικο μου.

{..}

Σε λίγη ωρα φτάσαμε στην τοποθεσία που είχε σταθμεύσει το τροχόσπιτο μας.

Γύρισα τα κλειδια της μηχανής και έσβησε. Κατεβηκαμε και ο Φοίβος ξεκλειδωσε την πόρτα.

"Επιτελους σπίτι." μουρμουρισα γελώντας.

"Επιτέλους τροχόσπιτο." χασκογελασε ο Φοίβος.

Μπήκαμε μέσα και τακτοποιησαμε ξανά τα πραγματα.

Ο καλός μου κουβάλησε όλες τις βαλίτσες για να μην με κουράσει λέει..

"Ε, μα! Δεν γίνεται να γυρίζει η κοριτσάρα μου σπίτι κι εγώ να την αφήνω να κουβαλάει!" είπε και με φιλησε.

"Τι αγόρι έχω γω!" φώναξαν κι εκείνος μου έκλεισε το μάτι.

"Λοιπόν, μωρο μου, επειδή έχω ετοιμάσει μια έκπληξη για το βράδυ, απαιτω να ξεκουραστεί τώρα που είναι μεσημέρι." διέταξε.

"Έκπληξη;" ρώτησα υψώνοντας το φρύδι μου.

"Βασικά είναι πολλές αλλά anyway." γέλασε και με τσίμπησε στη μύτη.

"Αω, θα με σκασεις μέχρι το βράδυ απο την αγωνία!" είπα και εκείνος με έριξε πίσω στο κρεβάτι. "Κοιμησου!" είπε και πρόσθεσε αυστηρα: "Παω να κανονισω τις τελευταίες λεπτομέριες. Θα περάσω να σε πάρω στις εννιά. Μέχρι τοτε μην με αναζητήσεις." 

"Και τι θα κάνω εγώ χωρίς εσένα;" Ρώτησα ναζιάρικα.

"Θα ετοιμαστεις για να γινεις κουκλα" είπε γελώντας και δίνοντάς μου ενα τελευταιο φιλί, έφυγε έχοντας ενα σακίδιο στην πλάτη του.

Δεν το πιστεύω. Χρειάζομαι την Νίκη επειγόντως! Εβγαλα το κινητό μου απο την τσάντα μου και την κάλεσα.

"Τι έγινε ρε τρελοπαιδο! Ακόμα δεν φυγατε!" απάντησε χασκογελωντας.

"Νίκη! Ες ο ες! Ο Φοίβος! Θα με παει κάπου το βράδυ αλλά δνε μου λέει που! Και έφυγε από το τροχόσπιτο και μου είπε να ετοιμαστω."

"Αυτί σηκώνει τρελή ετοιμασία!! Έρχομαι απο κει! Σε δέκα έχω ερθει." είπε και το έκλεισε.

{..}

Άκουσα τη μηχανη του αυτοκινήτου της Νίκης να βουιζει. Βγήκα εξω από την πόρτα και την αγκάλιασα.

"Έχουμε τοσα πολλά να κάνουμε!! Θα γίνεις κούκλα. Είναι η πρωτη φορά που σε βγάζει εξω γλυκουλιι!" αναγωνησ ενθουσιασμένη ανταποδίδοντας την αγκαλιά.

Μπήκαμε μέσα και με διέταξε: "Μπες αμέσως για μπάνιο! Μη! Δεν με ενδιαφέρει αν έκανες το πρωι! Μπαινεις αμέσως!"

"Καλά!" χασκογελασα, όσο την παρακολουθούσα να μετατρέπει το τροχόσπιτο σε μέρος περιποίησης.

Αυτά για τώρα!? Ελπίζω να σας άρεσε!! Φιλάκια πολλά μέχρι το επόμενο και να περνάτε καλά!! Αστερακι-σχολιακι, ξέρετε εσείς!