City of Angels

^^32^^

"Τι έννοεις εχεις ενα σχεδιο;" ρωτησα και κοίταξα τη Νίκη σαν χαζή.

"Φοβάμαι πως ο Γιώργος έχει βάλει το χερακι του σε αυτό που συνέβη." απάντησε εκείνη με συνομωτικο ύφος.

Εκνευρίστηκα. "Ελα ρε Νίκη! Αφού δεν ηταν καν εκει! Κοιτά, το ξέρω οτι δεν τον συμπαθείς αλλά δεν γίνεται να τον υποπτεύεται ακόμα και για αυτό. Ο Φοίβος έφταιγε." την μάλωσα.

"Καλά Αλεξάνδρα. Όπως νομίζεις." είπε και συνέχισε να κοιτάζει κάτι στον υπολογιστή της όσο εγώ τακτοποιούσα κάτι φακέλους.

Αυτό το κορίτσι! Παντα σκέφτεται τα απίθανα.

Σε λίγο έφτασε η ωρα για διάλειμμα.

"Επιστρέφω αμέσως!" μου είπε η Νίκη και εξαφανίστηκε κάπου στον μακρύ διάδρομο όσο εγώ επί να τον καφέ μου στο κυλικείο. Τι έπαθε τώρα; Μήπως είχε θυμώσει που της φωναξα;

Νίκη POV

Κατάφερα να απομακρυνθώ απο την Αλεξάνδρα. Τέλεια. Τώρα ας βάλουμε το σχέδιο σε εφαρμογή να δουμε τι ψάρια θα πιάσουμε.

Καώ τον αριθμο του Φοίβου. Χτυπά δύο φορές και έπειτα το σηκώνει.

"Παρακαλώ;" ρωτάει.

"Γεια σου Φοίβο! Η Νίκη είμαι. Να σε ρωτησω σε παρακαλώ. Συγνώμη που γίνομαι αδιάκριτη αλλά έχω υποψιαστεί κάτι." ξεκίνησα να λέω όταν με διέκοψε απότομα.

"Κοιτά Νίκη, εγώ δεν φταίω σε τίποτα, η βλαμμενη ήρθε και μου την έπεσε έτσι στα καλά καθούμενα, εγώ δεν ήξερα καν το όνομά της! Στο ορκίζομαι δεν θα απατούσα ποτε την Αλεξάνδρα. Ποτε και για καμία." είπε αυτός με μια ανάσα.

"Φοίβο, δεν χρειαζεται να ορκιζεσαι. Σε πιστεύω. Απλα πρεπει να κάνω λίγη έρευνα. Υποψιαζομαι πως ο Γιώργος έχει μπλεχτεί σε όλο αυτό. Σε ποια καφετερια δουλευες; Αμα μάθω κάτι παραπανω θα σε ενημερωσω για να δρασουμε! Απλά θέλω να κάνεις λίγη υπομονή." τον παρακάλεσα.

"Ο χλε χλες ε; Μάλιστα.. Στην B
City Coffee. Καλά, σε ευχαριστώ Νίκη. Γεια σου." αποκρίθηκε αυτός και αφού τον αποχαιρέτησα, η γραμμή έκλεισε.

Όλα πάνε βαση σχεδίου. Τώρα πρεπει να παρακολουθήσω τον βλάκα τον Γιώργο.

Πήρα τον δρόμο προς το κυλικείο και προσπάθησα να το παίξω χαλαρή στην Αλεξάνδρα.

Μόλις με είδε εκείνη με ρώτησε: "Είσαι θυμωμένη μαζί μου για πριν που σου φωναξα;"

"Φυσικά και όχι! Απλα έπρεπε να κάνω ενα τηλεφώνημα στο παιδι." είπα με νόημα εννοώντας δηθεν το αγόρι μου.

"Αα εντάξει." αποκρίθηκε εκείνη ανακουφισμενη.

"Άντε, πάμε να τελειώσουμε τις δουλειές μας και να αποφάσισε ποια υπόθεση θα αναλάβω και φύγαμε για σπίτι!" της είπα και την χτυπησα ενθαρρυντικά στον ώμο, παίρνοντας τον δρόμο για το γραφείο μου.

Χευ, δεν άργησα να ανεβασω! Τι κάνετε? Ελπίζω να σας άρεσε! Θα ανεβασω κι άλλο σε λιγάκι.😂😁Φιλάκια πολλά και να περνάτε καλαα😍😌

See you later alligators