City of Angels

^^13^^

Τα μάτια μου έκλειναν απο τη νύστα βλέποντας όλους τους αστυνομικούς σε επιφυλακή. Νανουριζόμουν όλο και πιο πολύ ακούγοντας τον ήχο των πληκτρολογίων που έψαχναν ανυπόμονα εναν τροπο να αναγνωρίσουν την τοποθεσία του τρομοκράτη.

Έγειρα το κεφάλι κου στον ώμο του Γιώργου. Εκείνος με πήρε αγκαλιά και μου ψιθύρισε να κάνω κουράγιο. Άκουσα βήματα να έρχονται κοντά μας. Άνοιξαν τα ματια μου και είδα τον αρχηγό Φωτόπουλο.

"Κανονισαμε συναλλαγή, τον όμηρο για τα χρήματα. Αλεξάνδρα, πρέπει να φανείς ατρόμητη. Θα είμαστε μαζί σου όλη την ωρα μα αυτός δεν το ξέρει. Πάρε αυτό το ακουστικό. Ξέρεις αυτό που κάνεις, δεν το κανουν πολλοί. Να σώζουν εκείνον που πριν απο δυο μέρες τους έκλεψε.. Είμαι περήφανος για σένα κορίτσι μου." είπε και μου χτύπησε τον ώμο ενθαρρυντικά.

Κουνησα το κεφάλι μου, φόρεσα το ακουστικό που μου έδωσε και σηκώθηκα. Ο Γιώργος με πήρε αγκαλιά και μου ψιθύρισε να προσέχω. Κουνησα το κεφάλι μου παλι και έφυγα.

Μπήκα μέσα σε ενα αστυνομικο αμάξι και με μετέφεραν στο τόπο της συναλλαγής. Όταν φτάσαμε κατέβηκαν απο το αυτοκίνητο το οποίο έκρυψαν οι αστυνομικοί και κρύφτηκαν και εκείνοι. Έπειτα απο πεντε λεπτα, ένας άντρας εμφανίστηκε στα σκοτάδια.

Τρόμαξα και πισωπάτησα. Κοίταξα τον άντρα. Τα χαρακτηριστικά του ηταν σκληρά.

"Τα χρήματα" διέταξε κοφτά η μεταλλική φωνή του.

"Το αγόρι." είπα απαιτητικά προσπαθώντας να μην ακουστώ τρομαγμένη όσο ήμουν.

"Είσαι σκληρή για αφρόκρεμα ε;" είπε και γέλασε απειλητικά. "Τα λεφτά." επανέλαβε.

"Όχι πριν τον δω και λου τον δώσεις." είπα υψώνοντας το φρύδι μου προσπαθώντας να φανώ σκληρή.

Τα μάτια του στενεψαν, έγιναν δυο σχισμές. "Προχωρά" είπε πιάνοντας τον Φοίβο απο τα μαλλια του. Η μύτη του έτρεχε αίμα.

"Επίσης" είπα, "Αν εχεις οποιοδήποτε όπλο, πετά το. Έχω κι εγώ και δεν φοβάμαι να το χρησιμοποιήσω" τονισα.

"Εγώ φτιάχνω τους κανόνες!" γαυγισε.

Τρομοκρατήθηκα.

"Ξέρεις, δεν το έχω σε τίποτα να του τιναξω τα τιποτένια μυαλά του στον αέρα" είπε και έβγαλε ενα μικρο περίστροφο απο την τσέπη του τοποθετώντας το στον κρόταφο του Φοίβου.

"Είπα πέταξε το το ρημάδι γαμώτο." απαιτησα..

"Όπως θες." είπε ειρωνικά και πέταξε κάτω το όπλο. "Πάρτον φλώρο σου" αναφώνησε υποτιμητικά σπρώχνοντας τον Φοίβο προς το μέρος μου.

Εκείνος μπήκε μπροστά μου και φώναξε στον τρομοκρατη: "Χάσου. Μπορείς να κανεις οτι θες σε εμένα.. Αλλά μην τολμησεις να πειράξεις εκείνη. Θα σε θαψω ζωντανο έτσι και ακουμπησεις έστω και μια τρίχα απο τα μαλλιά της. Μόλις πάρεις τα χρήματα, εξαφανίσου. Μην την ξαναενοχλήσεις. Μείνε μακρια της." είπε με σκληρό τόνο.

Εγώ συγκινήθηκα. Δεν ήξερα τι να πω. Την ωρα που πήγαιναν να δώσω τα χρήματα, επενέβησαν οι αστυνομικοί.

Δραση εεε; καλά πήγε! Μου αρέσει😉 ελπίζω να άρεσε και σε εσας! Αν ναι, πατήστε και το αστέρι😉 φιλάκια πολλά, thanx for reading❤❤❤