City of Angels

^^5^^

Αφού έφυγε η Νίκη το βράδυ από το σπίτι ήμουν εξαντλημένη και φοβισμένη.. Ο τύπος είχε τα κλειδιά μου τώρα.. Άνετα θα μπορούσε να μπουκαρει σπίτι μου.Έβαλα τις πιτζάμες μου και καληνύχτισα την μητέρα μου.

Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου δίπλα στο παράθυρο και έβαλα τα ακουστικά μου. Κοίταξα έξω την υπόλοιπη Εκάλη που ξεδιπλωνόταν στα πόδια μου. Πάνω που ήμουν έτοιμη να κοιμηθώ, το κινητό μου, δονήθηκε. Το ξεκλειδωσα και εμφανίστηκε το μήνυμα απο τον Γιώργο.

Bro:
Τι εγινε? Πως πήγε η μέρα σου σήμερα?❤ Σε περίπτωση που αναρωτιέσαι, εχθές κοιμήθηκες στη διαδρομή για το σπίτι σου και αναγκάστηκα να σε κουβαλήσω μέχρι το δωμάτιο σου. Εντάξει, δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς, το ξέρω οτι είμαι τέλειος😁

Χαμογέλασα. Ορίστε, η απορία μου λύθηκε. Δεν είχα σκεφτεί να τον πάρω καθόλου τηλέφωνο σήμερα και ξαφνικα, όλη αυτή η κούρασή μου μετατράπηκε σε τύψεις. Έβγαλα τα ακουστικά από τα αυτιά μου και πληκτρολόγησα τον αριθμό του στο τηλέφωνό μου.

"Δεν περίμενα να με πάρεις τηλέφωνο. Με αγνόησες παντελώς σημερα" έκανε δήθεν τον μουτρωμένο.

"Αχ Γιώργο σε παρακαλώ, μην μου κρατάς κακιά." είπα έτοιμη να κλάψω. "Δεν ξέρεις τι μου συνέβη σήμερα."

"Μήπως μου λες ότι κάτι σου συνέβη για να σε συγχωρέσω;" χασκογέλασε στη γραμμή.

Ξέσπασα, δεν άντεξα αλλο. Άρχισα τα κλάματα. Είχα αγχωθεί πολύ σήμερα. Παρόλο που δεν ήθελα να το δείξω, είχα πιεστει πολύ. "Μου έκλεψαν την τσάντα και τώρα φοβάμαι γιατί είχα τα κλειδιά μου εκεί μέσα." τραυλισα μέσα από τα αναφιλητά μου.

"Όχι ρε γαμωτο.. Σοβαρά ρε Αλεξάνδρα; Γαμωτο. Έπρεπε να με πάρεις αμέσως τηλέφωνο. Κάτσε περίμενε έρχομαι."

"Τ-τι εννοείς ερχεσαι; Από δω;" Ρώτησα με μια ελπίδα να ερθει να μου κρατήσει συντροφιά.

Πέρασε ενα μισάωρο και ο Γιώργος δεν είχε δώσει σήμα ζωής. Όταν άκουσα να χτυπάει το κουδούνι, ευχηθηκα να ηταν εκείνος. Άκουσα την μητέρα μου να τον χαιρετά. Μετα άκουσα βήματα στις σκάλες.

Η πόρτα μου χτύπησε. "Αλεξάνδρα; Κοιμάσαι;" ρώτησε η μαμά μου.

"Όχι μαμά, πέρνα." είπα σκουπίζοντας τα δάκρυα μου.

Η μητέρα μου μπήκε μέσα και μου είπε: " Δεν ήξερα οτι ειχατε κανονίσει με τον Γιώργο να κάνετε sleepover." και έκανε μια κίνηση για να αφήσει τον Γιώργο να περάσει.

"Εμ, ναι μαμά, είχαμε κανονίσει. Ξέχασα να σου το πω. Ευχαριστώ." της είπα και εκείνη έκλεισε την πόρτα και έφυγε.

Μόλις έφυγε, με ξαναπήραν τα ζουμιά. Άρχισα να κλαίω με λυγμούς. Ο Γιώργος με πήρε αγκαλια.

Όταν συνήλθα, μου είπε: "Το ξέρεις οτι έπρεπε να με είχες πάρει τηλέφωνο νωρίτερα ε;". Με κοίταξε τρυφερά. "Σκαρφιστηκα το sleepover, για να μείνω μαζί σου να μην φοβάσαι." πρόσθεσε και σκουπίσει τα δάκρυα μου με τους αντίχειρες του.

"Δεν έπρεπε να ξεβολευτείς απο το σπίτι σου." του είπα.

"Ε, καλα, δεν πειράζει, έφερα την ταινία που έβλεπα σπίτι να την δουμε μαζί να σου φτιαξω την διάθεση." απάντησε χαμογελώντας.

Σηκώθηκα και έβγαλα μια επιπλέον κουβέρτα για εκείνον. Εκείνος, βολευτηκε πανω στο κρεβάτι μου δίπλα μου και πάτησε το play.

Λοιποον, αυτά.. Άντε να δουμε τι θα γίνει με αυτον τον κλέφτη.. Πάντως αυτός ο Γιώργος όσο παει, γίνεται όλο και πιο κιουτ. Ελπίζω να σας άρεσε❤❤
Πατήστε και κάνα αστέρι😉😘
Φιλάκια πολλά!! Thanx for reading, xoxo