City of Angels

^^27^^

Μαμά (Δήμητρα) POV

Η κόρη μου με έχει απογοητεύσει οικτρά. Που είναι οι αρχές που της έμαθα;

Τώρα νομίζει οτι αυτός ο αλήτης την αγαπά. Άκου γελοιοτητες! Πόσο αμυαλη!

Χωρίς αμφιβολία πρεπει να καλεσω τον Γιώργο, να σκεφτούμε τι θα κάνουμε! Δεν γίνεται αλλιως!

Σήκωσα το κινητό μου και πληκτρολόγησα τον αριθμο του Γιώργου. Χάθηκε να ήταν εκείνος γιος μου;

"Καλησπέρα κύρια Δήμητρα. Συμβαίνει κάτι;" είπε απο την αλλη γραμμή εκείνος.

"Ναι αγόρι μου. Η Αλεξάνδρα θα παει να συγκατοικήσει με αυτον τον αλήτη, τον Φοίβο." του απάντησα ταραγμένη.

"Το ξέρω κύρια Δήμητρα. Προσπάθησα να το αποτρεψω αλλά πλακωθηκα με τον αλήτη. Δυστυχώς, δεν μπορω να κάνω τίποτα άλλο.." μου ανακοίνωσε φανερά απογοητευμένος.

"Καλά αγόρι μου. Ξεκουρασου εσύ. Αμα σκεφτώ κάτι θα σε ενημερώσω." τον καθησύχασα.

Φφφ, είμαι να σκασω. Καλά τα κατάφερε η κόρη μου.

Αλεξάνδρα POV

Με είχε τυλίξει στα τεραστια χέρια του και χωρίς να το καταλάβουμε, είχε παει μεσημέρι. 
Σηκώθηκα και του πρότεινα να μαγειρεψουμε.

"Τι θα φτιάξουμε;" με ρώτησε ακολουθώντας με στην κουζίνα και αγκαλιάζοντας με απο τη μέση μου.

"Ξέρω γω.. Κάνα σάντουιτς με τηγανιτά αυγα;" πρότεινα.

"Καλό." συμφώνησε εκείνος και ξεκινήσαμε μαζί την παρασκευή του μεσημεριανου μας μαζί.

Είχε πολύ πλάκα. Όλη την ωρα πειραζαμε ο ένας τον άλλον. Βρέθηκα να έχω κέτσαπ στη μύτη μου κι εκείνος ψιχουλα στην μπλούζα του.

Όλα είναι τόσο τέλεια. Σκέφτομαι να κάνω μια καινούρια αρχή με τον Φοίβο.

Καθώς τρωγαμε, εκείνος μου ανακοίνωσε επίσημα: "Βρήκα δουλειά! Ως σερβιτόρος σε μια καφετέρια. Δεν είναι κάτι σπουδαίο αλλά είναι πολύ καλό για να κάνω μια αρχή".

"Αλήθεια; Μπράβο ρε μωρο μου!!" είπα και τον φιλησα στο μάγουλο τρυφερά. "Ειδες που όλα γίνονται;" τον ρώτησα και του χάιδεψα το χερι.

"Κι εγώ, θα ψαξω να βρω μια δουλεια. Ίσως αν εχει αλλη μια θέση στην καφετέρια που δουλεύεις, να δούλευα κι εγώ εκεί μαζί σου. Αλλιως όλο και κάτι θα βρω." συνέχισα χαμογελώντας.

Γιώργος POV

Με τάραξε πάλι η κυρα-Δημητρα. Πρέπει να βρω εναν τροπο. Κάτι να σκεφτώ. Εδώ απαρνήθηκε τη μάνα της η αθεοφοβη.. Μήπως να επικοινωνήσω με την τρελή τη φιλη της την Νίκη; Γαμωτο, τη μισώ αυτήν την κοπέλα..

Για το καλό της κοπέλας μου, καλά όχι ακόμα κοπελα μου, αλλά μελλοντική, θα το κανω. Έπιασα το κινητό μου και την πήρα τηλέφωνο.

Σήκωσε τη γραμμή και είπε ειρωνικά: "Τι θες ηλιθιε; Το καλό που σου θέλω να είσαι γρήγορος γιατί έχω δουλεια".

"Για την Αλεξάνδρα πρόκειται, μην ανησυχείς, ουτε κι εγώ είχα όρεξη να σε ακούσω." ανταπάντησα με θρασύτητα.

"Λεγε." με παρότρυνε.

"Τα εχει μπλέξει με εναν αλήτη και θέλω βοήθεια να την λογικεψω." εξήγησα.

"Για τον Φοίβο μιλάς; Δεν θα είσαι καλά! Την αγαπάει σαν τρελός. Δεν πρόκειται να της κατάστρεψε τον ερωτα της. Αντίο και εις το not επανειδιν." κορόιδεψε και μου το έκλεισε στη μούρη.

Σκρόφα. Θα τα καταφέρω μόνος μου.

Αυτό για τώρα! Θα ανεβασω κι άλλο! Αμέσως tbh.. Φιλάκια πολλά, να περνάτε καλαα😌😜