City of Angels

^^17^^

Ξεκλειδωσα την πόρτα και μπήκα μέσα με τον Φοίβο να με ακολουθεί.

Τον είδα να γουρλωνει τα μάτια του και να κοιτάει παντού σαν μικρο παιδί. "Ουαου" αναφώνησε ψιθυριστά. "Πωπω είναι τέλεια εδώ μέσα."

Χαμογέλασα. "Σαν στο σπίτι σου." του ειπα.

"Οντως;" είπε γουρλώνοντας παλι τα ματάκια του. Ηταν τόσο, απλα κιουτ. Ήθελα να τον φιλησω. Ηταν σαν μωρο.

"Ναι, όντως." του είπα απλα, αγνοώντας το τι ήθελα πραγματικά να κάνω.

"Πάμε πάνω στο δωμάτιό μου", ρώτησα.

"Ναι αμε", είπε και μου έπιασε τρυφερά το χερι.

Ανεβήκαμε πανω καθώς εκείνος κοιτούσε δεξια και αριστερά σαν χαμένος.

Άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου και μπήκαμε μέσα.

Καθισαμε στο κρεβάτι μου. "Δηλαδή τώρα εμεις είμαστε μαζί ε;" με ρώτησε.

"Δεν θέλεις;" του είπα και τραβήχτηκα λίγο πιο πέρα.

"Φυσικά και θέλω, απλα ξέρεις, δυσκολευομαι να το συνειδητοποιήσω ακόμα. Άλλαξαν πολλά για μένα." απάντησε και με φίλησε. Έπειτα, ξάπλωσε χαλαρά στα πόδια μου.

"Λέω να παρουμε κάναν υπνάκο, εσύ τι λες;" είπα και χασμουρήθηκα.

"Δεν θα με χαλαγε" συμφώνησε γελώντας.

Ξάπλωσα κι εγώ δίπλα του και με πήρε αγκαλιά.

Κοιμηθήκαμε έτσι αγκαλιά για παρα πολύ ωρα. Όταν ξυπνησα, είχε νυχτώσει.

Του έδωσα ενα φιλί στο μάγουλο. "Άντε ρε υπναρα, δεν θα σηκωθούμε."

"Όχι, εγώ θέλω να μείνω εδω μαζί σου." είπε και με άρπαξε σφιχτά.

"Ελα ρεε, ασε με να σηκωθω" είπα

"Δεν εχεις να πας πουθενά πριγκίπισσα" απάντησε γελώντας και με έσφιξε στην αγκαλια του.

"Θα σκασω βρε βλακα!" φωναξα και τον φιλησα.

Έπειτα απο λίγο, το κουδούνι χτύπησε.

"Ωχ, έχουμε παρεα" είπα απογοητευμένη.

"Ε, μην ανοιξεις ρε μωρο μου." απάντησε εκείνος και με φίλησε.

"Κι αν είναι η μαμά μου.." αναρωτηθηκα. "Αστό, πάω." είπα και σηκωθηκα.

Κατέβηκαν τα σκαλιά και άνοιξα την πόρτα. Είδα τον Γιώργο μπροστά μου.

"Γιώργο; Τ-τι κανεις εδώ;" ρώτησα.

"Ήρθα να μιλήσουμε. Είναι κακό;" θύμωσε αυτός.

"Ε, κ-κοιτα, είμαι λιγάκι απασχολημένη, αυριο πρωι αν θες όμως." είπα κι εκείνη την στιγμη, κατέβηκε ο Φοίβος τα σκαλιά.

"Αα κατάλαβα. Είσαι απασχολημένη. Φεύγω.." είπε ο Γιώργος κοιτωντας με μίσος τον Φοίβο.

Ο Φοίβος τοτε είπε, "Να σου πω φιλέ, ποιο είναι το πρόβλημα σου;"

"Κοιτά, μάγκα, εγώ με αλήτες δεν μιλάω. Έτσι και την πληγωσεις, θα μετανιώσεις την ωρα που δεν μπηκες φυλακη" μουγκρισε ο Γιώργος κι έφυγε.

Κάθισα στον καναπέ μπερδεμενη. Τι είχε μόλις συμβεί; Πρεπει οπωσδήποτε να μιλήσω στον Γιώργο, δεν γίνεται αλλιως..
"Ει, είσαι καλά;" ρώτησε ο Φοίβος φιλώντας με στο μετωπο.

"Εε, ναι ναι." είπα και χωθηκα στην αγκαλιά του.

Αυτό για σημεραα!! Ελπίζω να σας άρεσε, αν σας άρεσε πατήστε⭐. Thanks for reading!

See you tomo alligators