City of Angels

^^34^^

Φοίβος POV

Έτσι ο μαλάκας ε! Εξαγόρασε την στενοχώρια και την απογοήτευση της Αλεξάνδρας. Δεν θα γλιτώσει.

Τον πλησίασα και τον έπιασα απο την μπλούζα.

"Δεν θα μου τη γλιτωσεις αυτή τη φορά. Αυτή τη φορά, πέθανες φιλε. Δεν θα την ξανακάνεις να κλάψει. Δεν θα την ξαναπλησιάσεις. Κι έτσι και τολμησεις. Εστω κι αν τολμησεις. Θα πρεπει να σκεφτείς τι θα φορέσεις την κηδεια σου." του χαμογελασα ειρωνικά με μίσος και του εσκασα μια βίαιη μπουνιά στο προσωπο.

Η ηλίθια Γιάννα, αρχισε να τσιριζει και να φωνάζει βοήθεια. Οι πελάτες του μαγαζιού, είχαν σηκωθεί και προσπαθούσαν να μας χωρίσουν.

Κάποια στιγμη, όταν ο χλεχλες είχε πεσει κατω, υποχωρησα.

"Ωρα να πάμε στην Αλεξάνδρα." είπα στην Νίκη κρατώντας το μαγνητόφωνο του και κουνώντας το σαν να ηταν λάφυρο.

{..}

Αλεξάνδρα POV

Το κουδουνι χτύπησε. Η ωρα είχε παει μια το βράδυ. Είχα ψιλοκοιμηθει στον καναπέ, κι έτσι ο ήχος με έπιασε απροετοίμαστη.

Σηκώθηκα νωχελικα και αναρωτηθηκα ποιος να ηταν τέτοια ωρα.. Λες να είχε ξεχάσει τα κλειδιά της η Νίκη; Μπα, μπορεί να έμενε στο σπίτι του δικού της το βράδυ.

Κοίταξα απο το ματακι της πόρτας και είδα την Νίκη ακολουθουμενη απο μια φιγούρα με μπορντό κουκούλα.

Ωχ, λες να ήταν ο Φοίβος; Ξαφνικα είχα μια άρνηση να άνοιξω την πόρτα.

Αλλά η Νίκη η καημένη; Φφ, θα το παίξω ανώτερη μονο για την Νίκη. Αυτός δεν θα μπει μέσα.

Ξεκλειδωσα την πόρτα με πεισμα και με μια στραβωμενη έκφραση στο προσωπο. "Γεια σου Νίκη." είπα και την τράβηξα απο το χερι μέσα για να κλείσω την πόρτα.

Αυτός, έβαλε το παπούτσι του και την σταμάτησε. "Αλεξάνδρα θέλω να σου μιλήσω. Μπορω να αποδείξω οτι δεν εφταιγα, δώσε μου μια ευκαιρία." παρακάλεσε.

"Τι κρίμα που εγώ δεν θέλω να ακούσω γιατί δεν σε πιστεύω, αντίο Φοίβο." απαντησα με σκληρό τόνο.

"Αλεξάνδρα, άφησε τον να σου μιλήσει. Αυτά που λέει είναι αλήθεια." με σταμάτησε η Νίκη.
"Δωστού μια ευκαιρία, στο υπόσχομαι οτι σου λέει αλήθεια." μου είπε με σοβαρό τόνο.

"Πέρασε. Εχεις δέκα λεπτα." είπα και εκανα στην άκρη για να περάσει μέσα.

"Μου αρκούν." είπε και κάθισε στον καναπέ βγάζοντας κάτι που έμοιαζε με μαγνητόφωνο απο την τσέπη της ζακετας του.

Πάτησε το play και ξεκίνησε να ακούγεται μια συνομιλία.

Αναγνώρισα την φωνη του Γιώργου. Μα καλά, σε ποια έταξε λεφτά, για να φιλήσει τον Φοίβο; Δεν μπορούσα να άρθρωση κουβέντα.

Άκουσα και την φωνη του Φοίβου να σχολιάζει. Έπειτα άκουσα την φωνη της Νίκης να προσπαθει να τον σταματήσει να κανει κάτι και τοτε το μαγνητόφωνο έκλεισε.

Ήμουν τελείως μπερδεμένη. Ο Γιώργος, είχε βάλει εκείνη την κοπελα να φιλήσει τον Φοίβο με αμοιβή;

Κοίταξα την Νίκη περιμένοντας εξηγήσεις. Ήθελα κάποιον να με βοηθήσει αν καταλάβω.

"Αλεξάνδρα, παρακολουθησαμε την σερβιτόρα, την οποία κατα τη διάρκεια της βάρδιας της, επισκεφθηκε ο Γιώργος. Ο Φοίβος είχε μπει στο μαγαζί για να εγκαταστήσει εναν κοριό στην πόδια της σερβιτορας ώστε οποία συνομιλία γίνει, να την ακούσουμε και αν είναι με τον Γιώργο να την καταγράψουμε. Δεν νομιζω να θεωρεις τυχαίο γεγονος οτι ο Γιώργος εχει φιλίες με την κοπελα που φίλησε το αγόρι σου."

Κουνησα το κεφάλι μου αρνητικά. "Δηλαδή έστησε όλο αυτό ο Γιώργος για να μας χωρίσει;" ρώτησα τον εαυτό μου προσπαθώντας να το χωνεψω.

"Ναι!" είπε ο Φοίβος και μου έπιασε το χερι τρυφερά.

Αυτο για τωραα!! Ελπίζω να σας άρεσε. Ξέρετε εσείς, αστερακι και σχολιακι. Φιλάκια πολλά και να περνάτε καλαα!!