City of Angels

^^12^^

Σηκώθηκα απο το κρεβάτι μου αλαφιασμένη. Παρακοιμήθηκα γαμωτο. Έτρεξα γρήγορα στο μπάνιο και ετοιμάστηκα. Φόρεσα ένα μαύρο πουκάμισο που συνδύασα με ενα μπεζ μπλουζάκι, ενα μαύρο παντελόνι και μπεζ παπούτσια.

Στέγνωσα γρήγορα τα μαλλια μου και χαιρετώντας την μητέρα μου βγήκαν στην είσοδο. Κοίταξα το ρολόι μου. Ενα λεπτο πριν τις εννιά.

Ο Γιώργος είχε ήδη έρθει και δνε τον είχα πάρει χαμπαρι. "Τελικά θα καθίσεις για πολύ να χαζεύεις την υπεροχή φάτσα μου;" βροντοφώναξε και αρχισε να γελάει.

Γυρισα τον κοίταξα κι αφού τον κορόιδεψα λιγάκι, μπήκα στο αμάξι.

Έπειτα από ελάχιστη ώρα με τη μουσική διαπασών στο αυτοκίνητο, είχαμε φτάσει. Κατεβηκαμε και πήγαμε προς το σινεμά. Μπήκαμε μέσα, πήραμε τα εισιτήριά μας και αφού γεμισαμε τα χέρια μας με σνακ όλων των ειδών, πατατακια, ποπκορν, ζελεδακια, νερά, αναψυκτικά, γρανίτες, μπήκαμε στην αίθουσα.

Έπειτα απο δυόμισι περίπου ώρες καθηλωμένοι και ενθουσιασμένοι απο την ταινία μας, πρότεινα να πάμε για κάνα σουβλακι.

Είχα καιρό να φαω σουβλάκι και το είχα πεθυμησει. Είμαι ψιλογουρούνα στο φαγητό.

Ο Γιώργος, επίσης παμφάγο, συμφώνησε κατευθείαν.

Πήγαμε σε ένα σουβλατζίδικο κοντά στο σπίτι μου. Μπήκαμε μέσα κι αφού παραγγείλαμε αρχίσαμε να κάνουμε τις γνωστές μας πλάκες.

Όλη την ώρα γελούσαμε μέχρι που έσκασε μια είδηση στην τηλεοραση.
Τρομοκράτης απειλεί μικροεγκληματία οτι θα αφαιρέσει την ζωή του αν δεν του δωθουν τα λίτρα. Σοκαριστικό βίντεο.

Κοίταξα αδιάφορα την τηλεόραση την ωρα που αρχισε να παιζει το βίντεο που είχε στειλει ο τρομοκράτης στην αστυνομία.

"Ηλιθιοτητες της μαφίας και ζητάνε και λίτρα κι απο πανω.." είπε ο Γιώργος.

Ο τρομοκράτης ζητούσε λίτρα δυο χιλιάρικα. Κρατούσε όμηρο τουν μικροεγκληματία λόγω υποτιθέμενης σχέσης του με την Αλεξάνδρα Κωνσταντοπούλου και απο εκείνη ήθελε τα λίτρα.

Μόλις ακουσα το όνομα κολλησα. Κάρφωσα τα ματια μου στην οθόνη και άκουσα τον Γιώργο αν κρατάει την ανασα του. Ο τρομοκράτης έκανε ζουμ με την κάμερα στον όμηρο. Ηταν ο Φοίβος.

Ξεροκατάπια και γύρισα να κοιτάξω τον Γιώργο. Ήμουν καταρρακωμένη. Ήθελα να καταρρεύσω.

Κοίταξα ξανά την οθόνη και είδα τον Φοίβο με ματωμένη μύτη και χείλη. Σηκώθηκα πάνω και ζήτησα απο τον Γιώργο να με παει στο αστυνομικό τμήμα.

Μπήκα στο αμάξι με βουρκωμένα μάτια. Έσφιξα το σαγόνι μου και κοίταξα ευθεία μπροστά.

Σε λίγο φτάσαμε. Εισήλθα στο κτήριο και βρήκα ενα τμήμα σε άθλια κατασταση. Όλοι έτρεχαν πάνω κάτω πανικοβλημένοι ψάχνοντας την τοποθεσία του τρομοκράτη..

Πήρα μια βαθιά ανασα και προχώρησα προε τον αρχηγό Φωτόπουλο. "Κύριε Φωτόπουλε να υποθέσω με χρειάζεστε εδώ. Έτσι δεν είναι;" ψελλισα.

"Ήρθες! Κορίτσι μου σε ευχαριστώ! Τα χρήματα μπορείς να τα δώσεις για να ελευθερωσουμε το αγόρι; Και σου υπόσχομαι πως θα πιασουμε και τον τρομοκράτη, όλα θα πάνε καλά." μου είπε.

Εγώ, κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου και γύρισαν να κοιτάξω τον Γιώργο. Εκείνος με αγκάλιασε απο τους ώμους και είπε: " Μας περιμένει δύσκολη νύχτα κοριτσάρα.. Πάω να φέρω καφέδες."

Και έπειτα έφυγε.

Αυτό ηταν και για σημερα νομιζω😉 φιλάκια πολλα μέχρι το επόμενο, thanx for reading💕

See you later alligators