City of Angels

^^37^^

Γιώργος POV

Θέλω να τη φιλησω. Ας της μιλήσω πρώτα και βλέπουμε και για αυτό: "Λοιπον Αλεξάνδρα." ξεκίνησα.

"Άκου, δεν έχω σκοπό να χάσω καιρό με τις φλυαρίες σου. Μετάνιωσα τις ευκαιρίες που σου εδωσα. Γιώργο δεν περίμενα κάτι τέτοιο απο σένα. Μου φερθηκες απαίσια. Εξαγορασες την ευτυχία μου. Αντίο Γιώργο. Δεν θέλω να σε ξαναδώ. Μην τολμησεις να με ξαναπλησιάσεις αλλιως θα πρεπει να καταφυγω σε ασφαλιστικά μετρα. Ακούγεται σκληρό, σε αγαπώ ακόμα σαν φιλο μου αλλα δεν γίνεται να σου επιτρέπω να με πληγωνεις άλλο."

"Αλεξάνδρα εγώ.. Έχω μετανιώσει. Σε παρακαλώ, δώσε μου αλλη μια τελευταια ευκαιρία. Δεν θα σε απογοήτευσω." παρακάλεσα.

"Θέλω να μου δώσεις χρόνο." απαίτησε.

"Όσο θες. Δεν θέλω να σε χάσω. Είσαι η πολυτιμότερη φιλη μου. Το υπόσχομαι δεν θα σε ξαναπληγωσω." επανέλαβα.

Κουνησε το κεφάλι της και μου ειπε πως θα με ενημερώσει αν αλλάξει γνώμη. Άνοιξε την πόρτα και χάθηκε στο εσωτερικό του σπιτιού.

Αλεξάνδρα POV

Τα λογια του Γιώργου με εβαλαν σε πολλές σκέψεις. Είναι φίλος μου τοσα χρόνια.

Δεν μπορώ έτσι, τόσο απλα να πετάξω τοσα χρόνια αναμνήσεων.. Θα μου λείψει. Ηταν το στήριγμα μου.

Φοβάμαι να τον αφήσω πίσω. Δεν θέλω να τον πληγωσω. Καταλαβαίνω πως οτι έκανε ηταν επειδή με αγαπούσε ασχέτως αν το παρατραβηξε..

Μπηκα μέσα στο σπίτι και κοίταξα τον Φοίβο και την Νικη. Δεν ήξερα σε ποιον να απευθυνθω. Σε ποιον να μιλήσω να μου δώσει τη συμβουλή του.

Τους κοιτούσα αναποφάσιστη. Ο Φοίβος σηκώθηκε και αγκάλιασε απο τους ώμους. "Μωρο μου είσαι καλά;" με ρώτησε.

"Όχι." είπα εγώ και υστερα συμπλήρωσα: "Μπορούμε να μιλήσουμε λίγο ιδιαιτέρως;" ρώτησα και τον τράβηξαν προς το δωμάτιο.

Εισηλθαμε στον χώρο και έκλεισα την πόρτα. "Τι έγινε;" με ρώτησε ξανά ο Φοίβος φανερά ανήσυχος και κάθισε στο κρεβάτι.

"Ρε μωρό μου, δεν νιώθω έτοιμη να παρατηρώ τον καλύτερό μου φιλο." κλαψουρισα εγώ και χώθηκα στην αγκαλιά του.

Εκεινος αναστεναξε. Με κοίταξε στα ματια και ένιωσα να παγωνω. Τα γαλάζια ματια του ηταν μισοκλειστα, φανερώνοντας οτι σκεφτόταν.

"Αμα τον αγαπάς τόσο πολύ τι να σου πω; Κρατά τον κοντά σου. Αλλα να ξέρεις πως αν σε πληγωσει, ή αν αντιληφθώ οτι σε παρασύρει ή οτιδήποτε άλλο, θα είμαι εγώ αυτός που θα τον διώξει. Δεν αξίζει να σου φέρονται έτσι. Μπορείς να του δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία. Αλλά να ξέρεις οτι θα πρεπει να τα εχει και καλά μαζί μου ο χλεχλες. Δεν πρόκειται να τον αφήσω να σε πειράξει." δήλωσε με δυσπιστία ο Φοίβος.

"Λες ε; Φοίβο μου σε ευχαριστώ! Σε αγαπαωω" είπα και γατζωθηκα απο τον λαιμό του αρχίζοντας να τον φιλαω στο προσωπο.

"Κι εγώ σε αγαπάω." είπε εκείνος και γέλασε. "Άντε πάμε τώρα, δεν είναι ευγενικό να μας περιμένουν τα παιδιά τόση ωρα!" είπε και αγκαλιάζοντας με απο τη μέση πήγαμε ξανά στο σαλόνι.

Εκεί εξηγησα στη Νίκη τι είχε συμβεί και μου είπε πως καλό θα ηταν να τον αφήσω λίγο τον Γιώργο να ψηθεί. Αν δειξει υπομονετικός, τοτε αξίζει την δεύτερη ευκαιρία που σκέφτομαι να του δώσω.

"Συμφωνώ απόλυτα!" δήλωσαν μόλις η Νίκη τελειωσε την πρόταση της. Ναι, αυτό θα κάνω.

Hey γλυκουλιαα!! Τι κάνετε? Ελπίζω να είστε και να περνάτε καλά! Αυτό το κεφ το αφιερωνω σε μια φιλη μου (ξέρει αυτή😁😂) που σήμερα ηταν αρρωστουλικο και μας έλειψε πολύ! Να γίνεις σύντομα καλά!❤❤
Μέχρι το επόμενο, see ya around alligators😍