Elimde olmasa da bu yoruma gülmeye baslamıstım. Ömer yerinden kalkıp murattan fotografı alıp duvara astı.

"Sara ya takılma oglum"

Koluna vururken murat inleyip

"Ananı s....m"

"Anamı karıstırırsan bende seni s...m"

Ceydayla ikimiz sok olmus halde bakıyorduk. Hic bir erkekle bu kadar uzun sure arkadaslık yapıp kaba sözlerini duymamıstık.

"Beyler burda kızlar var lütfen cenenizi kapatın"

Ceyda ikisinede bakarak sert bir tavırla söylemisti. Bende ona destek cıktım.

Fazla uzatmadan deneme icin sure tutup basladik. Ceyda koltugun en kösesine gecip bagdas kurarak oturmustu.ömer uzanıp cözüyordu. Muratla ben se ortada duran sehpanın basına gecip cözmeyi tercih ettik.

Deneme bittikten sonra kontrol ettigimizde herkes bekledigi puanı almıs gibiydi. Ömer birinci olmustu. Murat ben ceydada ikinci. Kopya ceksek bu sonucu yapamazdık. Cok calıskan degildik fakat iyi calısmıstık.

Kendimize ara verip atıstırmalık bir seyler hazırladık. Cayımızıda yanımıza alıp oturduk.

"Sara"

"Efendim ömer "

Elimdeki kurabiyeyi tabaga koydum.

"Üniversite icin hangi sehri düsünüyorsun."

"Burası yani ankara"

"Neden"

"Çünkü evim burda"

Önceden antalyayı istiyordum. Yani ailem burdayken ama simdi evden uzak olmak istemiyordum.

Aynı soruyu ben ömere sorunca oda antalyaya gitmek istedigi söyledi. Muratta kankisiyle antalya gidecekmis. Ceydada beni sasırtarak ankara dedi. Batu mu burada okuyacaktı acaba.
Neden diye sormustu murat.

"Sarayla hayalimiz ve sozumuz vardı."

Bana bakarak anlatıyordu.

"Ikimiz aynı liseyi aynı orta okulu aynı mahalleyi paylasmıstık. Birimiz nereye digerimiz orayaydı. Liseye baslamadan söz vermistik."

Batuyla yakın olmasına ragmen beni tercih etmesi gözlerimin dolmasına sebep oldu.ben unutmustum fakat o unutmamıstı.

"Bizde kankimle gitcez."

Murat bize bakıp ömeri yanagından öpmüstü.

"Hasiktir"

Ceydayla biz gülmeye baslarken birbirimize sarıldık. Ikisini izlemek komikti.

"Oglum su haraketleri l7tfen bırak "

Ömer muratın bu huylarını kendi karakterine uygun bulmasada muratı seviyordu.

Çaydan büyük bir yudum alıp ceydanın omzuna yattım. Cok özlemistim onu yani beraber kalmayı uyumayı sacımla oynamasını.

"Bu gün beraber kalalım mı"

Aklıma aniden gelmisti.
Ceyda saskınlıkla cevap verdi.

"Tabikide nerde kalcaz "

"burda beraber"

"Izin verirler mi benim icin bir sorun yok annemler senin yanında kalmama birsey demiyorlar."

Biz zaten ceydayla birlikte büyüdügümüz icin hep beraber ya onlarda ya bizde kalırdık. Ama son zamanlarda olan olaylar yüzünden hic birbirimizle ilgilenme fırsatımız olmadı.

Gupse ablayı arayıp bes dakika boyunca dil döktükten sona ikna oldu.

"Kanki esyalarını al bizde kalıyoz"

Ücümüz muratı göz hapsine aldık. Neden bahsediyordu bu.

"Kusura bakmayın iki kızı burada yalnız bırakacak degilim."

"Haklısın kanka ilk kez dogru bir seye ayak bastın. "

Ömerde onu onaylamıstı. Murat galibiyetinin keyfini cıkararak oldugu kanepe uzandı.

"Olmaz ya"

Ceyda isyan etmeye baslamıstı. Ama bu bile yersizdi. Ikisinide tanıyosam bırakıp gitmezlerdi. Ceyda bi sure sonra yenilgiyi kabullenip oturdu.

Aksama dogru ders calısmamızı bitirmistik. Sonucta bir kere hep beraber kalıyorduk. Ceyda ikimiz ikisini mutfaga sokmustuk. Söylenselerde burada kalmanın cezasıydı. Masayı kurmalarını keyifle seyrederken birbirine dalasıyorlardı. Tavuk gögüslerini kızartıp orta ya koymuslardı. Yanınada salata yapmıslardı.

Biz yedikten sonra kendilerini övmeye basladılar. Tabi masayı ve kirli bulasıkları bize bırakıp televizyonun basına gectiler. Ömerin oyun konsolları bizdeydi. Yani uzun zamandir birlikte calısınce bir nevi bizim eve tasınmıstı. Mac yapmaya baslamıslardı. Masayı topladıktan sonra yanlarına oturduk.

Titreyen telefonu masadan alıp mesaja baktım.

Gönderen:semih apar
Nerdesin

Yanlısmı görmüstüm. Tekrardan bakınca semih hocaydı.

Gönderilen: sara üstün
Evdeyim

Bir kac saniye demeden mesaj gelmisti.

Ne isin var orda....

Annenden izin aldım...

Baslatma iznine...

Ne yazagımı gercekten bilemiyordum. O sırada telim calmaya baslamıstı. Yan odaya gecip actım.

"Noldu hocam"

"Kim var yanında"

"Cocuklar"

"Sara ne yapmaya calısıyosun sen"

"Hic bir sey"

"Geliyorum"

Gelme demeden telefon kapanmıstı. Korkmustum cünkü bana bagırmıstı. Durduk yere. Odama cıktıgımı soyleyip bahce kapısından dısarı cıktım. Evin önüne gelip yolu gören merdivene oturdum. Niye kızmıstı ki boyle ayda yılda bir kere birsey yaptım sonucta. Asina oldugum arabanın sesi kulaklarıma gelirken yola dogru yürüdüm. Icerdekilerin duymasını istemiyordum. Sinirle inip arabadam kapıyı carpmıstı. Hem havanın soguk olması hemde korkmamdan dolayı titremeye baslamıstım.

Yanıma gelip durdugunda gözleri sinirden kızarmıstı. Kalbimde kelebekler dans ediyordu. Titremem gecmisti. Su an alev alev yanıyordum sanki. Yazın ortasında elma agacının gölgesinde oturmustum. Dudaklarının sıcaklıgı tüm bedenimi sarmıstı. Onun dudaklarımı himayesine bırakmıs gibiydim. Ilk öpücüktü.

Kendime gelince itmem bir oldu. Sendeleyerek arkaya bir adım attı.

"Bir daha sakın yapmayın."

Arkamı dönüp gidecekken koluma sarıldı.

"Özur dilerim "

"Hocam lütfen"

Kolumu cekip devam ettim. Az önce kızan adam biraz önce beni öpmüstüm eve girip kapıyı kapatıp arkasına oturdum. Duygularım karmakarısıktı. Sevgi öfke sevinc mutluluk korku... hep birbirine girmisti.

Salondan gelen ceydanın sesiyle kalkıp kendime cekidüzen verip yanına gittim

"Nerdesin sara"

"Mutfakta"

Yalan degildi sonucta mutfaktaydım. Bahce kapısı ordaydı.

"Odandan ne ara indin"

"Biraz önce ben indikten sonra cıkmıs olmalısın."

Diyerek yanından ayrılıp oturdum. Mac yapanları seyretmeye koyuldum

Oy vermiyi unutmayın lütfen... :)

Merhaba Ögretmenim (Tamamlandı. )Onde histórias criam vida. Descubra agora